เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 329
ตอนที่329 จงใจสร้างความวุ่นวาย1
สายตาเธอจ้องมองดอกไม่จำนวนมากตรงหน้า น้ำเสียงเธอสั่นเครือ——
“ดอก ดอกกระถินเทศ”
จากนั้น เธอก็เดาออกว่าใครเป็นคนส่งมา
ทันใดนั้นความโกรธก็แผ่กระจายออกมา
เธอกำหมัดแน่น โกรธจนฟันกระทบกันเสียงดังกรอดๆ
เพราะว่าบนโลกนี้ มีแค่ผู้ชายคนเดียว ที่จะส่งดอกกระถินเทศให้เธออย่างไม่ปิดบังแบบนี้
ความหมายแฝงมันชัดเจนมากไม่ใช่หรือไง
ร่วม รัก ร่วม รัก
เรื่องที่ผู้ชายบ้าคนนั้นคิดอยู่เสมอ ก็มีการมาร่วมรักกับเธอ
พนักงานส่งกำลังจะจากไป เธอจึงตะโกนเรียกเอาไว้
“เดี๋ยวก่อนนะ”
“คุณผู้หญิง มีอะไรให้รับใช้อีกไหมครับ”
“เอาดอกกระถินเทศพวกนี้ส่งกลับไปให้ฉันหน่อย”
“หา” พนักงานส่งตกใจ “แต่ดอกไม้ที่พวกเราส่งออกไปแล้ว ยังไม่เคยถูกส่งกลับมาก่อนเลยนะครับ……”
“ฉันไม่สน ฉันไม่รับของพวกนี้”
พนักงานส่งเกือบจะร้องไห้แล้ว: “คุณผู้หญิง……คุณเซ็นรับไปเรียบร้อยแล้ว ทางเราไม่รับคืนครับ ส่วนจะทำยังไงกับดอกไม้นั้น คุณผู้หญิงลองหาทางเอาเองแล้วกันนะครับ……”
พูดจบ พนักงานส่งก็รีบลงบันไดไปอย่างรวดเร็วจนไม่เห็นเงา……
“เห้……กลับมาก่อน……”
กู้ฮอนมองอากาศที่ว่างเปล่า เธอย่ำเท้าบนพื้นเบาๆ
หันกลับมา มองดอกกระถินเทศที่กองอยู่เต็มห้องรับแขก——
ที่จริงแล้ว ดอกกระถินเทศเป็นดอกไม้ที่มีลักษณะโดดเด่น
แต่ว่า……พอคิดว่าคนส่งมาคือคนโง่คนนั้น เธอก็โกรธจนกัดฟันกรอด
เธอหมุนตัว รื้อหากรรไกร……
“ชิ กรรไกรล่ะ ทำไมหาไม่เจอแล้ว”
ตอนนั้นเอง หญิงสาวกู้ถึงพบว่า ไม่รู้ว่าตอนไหนเป่หมิงโม่ก็ได้แอบวาง‘อาวุธ’ไว้ในบ้านของเธอแล้ว ทุกอย่างถูกบันทึกไว้หมดแล้ว
โดยเฉพาะช้อนใส่รองเท้าอันนั้น
“เธอคำรามเสียงต่ำ มองดอกไม้จำนวนมาก “รักนิรันดร์ สองคนครองคู่ ความสัมพันธ์อันดีของสามีภรรยา ความหมายบ้าบอทั้งนั้น เป่หมิงโม่ นายยังจะมีหน้าส่งมาอีกนะ”
คนคนนั้นใกล้จะหมั้นกับเฟยเอ๋ออยู่แล้ว เขากลับส่งดอกกระถินเทศที่น่าคลื่นไส้นี้มาให้เธออีก
เขาคิดอะไรอยู่กันแน่
ให้ตายเถอะ เจ้าโง่คนนี้เป็นชายโฉดชั้นหนึ่งจริงๆ
*
แล้วต่อมา กู้ฮอนจะจัดการกับดอกกระถินเทศพวกนั้นได้อย่างไรล่ะ
ตึกใหญ่บริษัทเป่หมิง ห้องประธาน
เป่หมิงโม่กำลังอ่านเอกสารชุดหนึ่งอยู่
แต่ว่า……
เป่หมิงโม่ขมวดคิ้วแน่น พยายามทำตัวเองให้ใจเย็นลง “ฉิงฮัว นายส่งคนไปจับตาดูเฟยเอ๋อ ห้ามทำให้เธอตกใจ ส่วนทางยิ่งหวั่น รีบหาคนไปอธิบายให้เธอฟังทันที ว่าฉันไม่เคยทำเรื่องพวกนี้”
“ครับเจ้านาย ผมจะรีบไปจัดการครับ”
“อีกอย่าง……” เขาชะงัก คิ้วพันกันแน่น “อย่าลืมเอาดอกกระถินเทศพวกนั้นไปทำลายให้ฉันด้วย”
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาไปร้านดอกไม้ เลือกลงมือเลือกด้วยตัวเอง
ในความคิดของเขา ดอกไม้พวกนั้นไม่ควรอยู่ในมือของซูยิ่งหวั่น
“ครับ……” ฉิงฮัวแปลกใจเล็กน้อย นึกไม่ถึงว่าเจ้านายจะกำชับเขาเป็นพิเศษ ว่าให้เอาดอกกระถินเทศพวกนั้นที่อยู่ในมือของคุณซูไปทำลายทิ้ง
แต่ว่า ตามหลักเหตุผลแล้ว
ในเมื่อเจ้านายมีนิสัยรักสะอาด ดอกไม้พวกนั้นเดิมทีคือส่งให้คุณกู้ฮอน ตอนนี้คุณซูรับดอกไม้พวกนั้นไปแล้ว เจ้านายคงจะไม่ต้องการมันอีก
“อีกอย่าง ฉิงฮัว นายช่วยฉันจองบัตรที่นั่งชั้นหนึ่งในการแสดงเปียโนของDepmelsในคืนนี้ให้ฉันด้วย” เป่หมิงโม่เหมือนจะนึกอะไรออก แล้วจึงพูดขึ้น
ฉิงฮัวตะลึงเล็กน้อย เขารีบขานรับทันที: “ได้ครับ เจ้านาย”
พอวางสาย เป่หมิงโม่ก็โยนโทรศัพท์มือถือไปบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่
ร่างกายเองตัวลงอย่างหมดแรง ยกนิ้วมือเรียวยาวขึ้นมานวดขมับที่ปวดอยู่เบาๆ…...
คิดไม่ถึงเลยว่า ฮอนจะเอาดอกกระถินเทศพวกนั้นที่เขาส่งให้เธอ ไปให้กับซูยิ่งหวั่น
แล้วยังจงใจสร้างความวุ่นวายด้วยการเขียนการ์ดแบบนั้นอีก
เธอจงใจให้เขาโกรธจนบ้าตายเลยหรือไง
*
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ