เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 374

ตอนที่374 รักลูกสาวมากกว่าลูกชาย 2

ยิ่งใกล้เข้าตรุษจีน บนถนนทางเดินยิ่งหนาว

รถของฉิงฮัวขับมารอเขาด้านล่าง สีหน้าหนักแน่น

เป่หมิงโม่ที่ใส่เสื้อคลุมยางแบรนด์Armaniแ  สูงสง่าและมีความหนาวหน่อยๆ เขารีบเข้ารถ

“เจ้านาย โครงการ‘หยิง’ที่เพิ่งจะประมูลไปนั้นจู่ๆก็ไฟไหม้ ทางลูกค้าที่ซื้อยังไม่ทันจ่ายเงินเลย โครงงานนี้คงแห้งแล้ว.....” ฉิงฮัวเองก็เพิ่งได้รับข่าวสารมาว่างานสร้างนั้นไฟไหม้ ก็เลยรีบมาบอกเจ้านายเป็นเวลาแรกและปรึกษา

เป่หมิงโม่นวดๆหัว และใจเย็นเหมือนเดิม :“ไฟนั้นดับยัง?”

“ตะกี้เพิ่งจะโทรมาเอง ทางด้านนั้นบอกว่าดับเพลิงมาแล้ว แต่ไฟนั้นแรงเกิน ประมาณเวลาหนึ่งเลยที่ยังไม่สามารถดับไฟนั้นได้ “ ฉิงฮัวพูด “เจ้านาย โครงการ‘หยิง’นั้นจู่ๆก็ไฟไหม้ ถ้าเอาออกไปประมูลอีกคงจะไม่มีคนเอา ค่าเสียหายละก็ทางการเงินกำลังคำนวณ.....”

“ด้านข่าวพวกนั้นเธอปิดยัง?” เป่หมิงโม่พูดอย่างไม่มีสีหน้าอะไรทั้งสิ้น

ฉิงฮัวส่ายหัว :“รอบนี้แปลกมาก เรื่องไฟไหม้ก็ทางข่าวพวกนี้นั่นแหละที่พูดออกมาก่อน! จากที่ดูรวมๆแล้ว โครงการ‘หยิง’แบบนี้มันไม่ควรไฟไหม้รุนแรงขนาดนี้นะ.....ยกเว้นมีคนตุกติก...แต่ว่า โครงการ‘หยิง’นี้มีคนเฝ้าทั้งคืน คิดๆแล้ว คนธรรมดาก็ไม่สามารถเข้าไปได้ถึงจะถูก.....”

เป่หมิงโม่หรี่ตาลง มองผ่านเส้นบางๆไป :“โครงการ‘หยิง’ ก็แค่งานสร้าง ไม่ใช่อะไรมากมายเกี่ยวกับประเทศ ถ้าฝั่งตรงข้ามมีใจ ยังจะเข้ามาป่วนก็ไม่ใช่เรื่องยาก”

“ความหมายของเจ้านายคือ มีคนจะมาเป็นอริกับบริษัทเป่หมิง?” ฉิงฮัวถาม

เป่หมิงโม่คลายคิ้วที่ขมวดออก หันไปมองออกไปที่นอกกระจก ตึกเก่าไปนั้น หน้าต่างยังเปิดไฟไว้อยู่เลย หล่อนยังไม่นอน....

หายใจเข้าลึกๆ เขารีบเรียกสติ “ฉิงฮัว รีบไปที่สนามบิน ฉันจะไปเมืองซาบาห์ก่อนตรุษจีน”

“เมืองซาบาห์？” ฉิงฮัวอึ้ง “เจ้านาย หลายปีมานี้ก็ไม่เห็นเจ้านายไป ทำไมไปเวลานี้ เหมาะสมหรอ

เป่หมิงโม่ก้มหน้าแล้วเอาโทรศัพท์รุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น “เขาไม่ควรมายั่วโมโหฉัน!”

“ความหมายของเจ้านาย....สงสัย โครงการ‘หยิง’นั้นที่โดนไฟไหม้เพราะโม้จิ่งเฉิงให้คนมาทำ?” ฉิงฮัวขมวดคิ้ว “ถ้ามันเป็นจริง งั้นทำเพื่ออะไร?”

เป่หมิงโม่เม้มปากที่สวยกระจับไว้แน่น ไม่ออกเสียง นิ้วมือที่เรียวยาวกำลังเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์....

ฉิงฮัวเห็นแบบนี้แล้วก็รู้ว่าเจ้านายไม่อยากพูดไรมาก

ฉะนั้น เขาทำได้แค่ขับรถไปที่สนามบินสนามบินนานาชาติ

จริงแล้ว กี่ปีมานี้ มีข้อมูลที่ลึกลับมาจากเมืองซาบาห์ที่ส่งมาหาเจ้านายตลอด

เริ่มแรก เจ้านายก็ดูอยู่รอบสองรอบ หลังๆมานี้เจ้านายไม่คิดจะแตะเลยด้วยซ้ำ และส่งกลับคืนอย่างไม่เปิดดู!

ฉิงฮัวเคยสังเกตดีๆอยู่ว่าตรงปากซ่องนั้นจะประทับตราใบไผ่3ใบ 

เขาไม่ได้รู้สึกไม่คุ้น นั้นเป็นสัญลักษณ์ของแก๊งสามจู๋เป็นแก๊งที่ใหญ่ที่สุดในเมืองซาบาห์!

และหัวหน้าของแก๊งนี้ก็คือ—-

นั้นคือโม้จิ่งเฉิง！

กู้ฮอนพูดตอบ :“ฮ่าๆ น่าจะพรุ่งนี้ ไม่ต้องมารับฉันหรอก เธอกับตัวน้อยอยู่ที่บ้านรอฉันไว้เถอะ! เพราะเมืองซาบาห์นั้นร้อนนน”

“ได้เลย”

“ยังมีอีก ฉันจะให้เซอร์ไพรส์กับตัวน้อย เธออย่าเพิ่งบอกหล่อนว่าฉันจะกลับมา!” ยิ้มมม

“ฮ่าๆได้ไม่มีปัญหา”

*

วันรุ่งเช้า

กู้ฮอนโทรไปหาเฉิงเฉิงและหยางหยาง เพราะยังไงก็จะออกนอกประเทศแล้ว หล่อนคิดถึงเป็นห่วงลูกชายสองคนนี้

“แม่ครับ แม่จะพาน้องสาวกลับมามั้ย? เฉิงเฉิงถามเสียงเบาๆ

“แม่ก็อยากนะ แต่ต้องดูสถานการณ์”

น้ำเสียงกู้ฮอนทำอะไรไม่ได้เลย ถ้าพาตัวน้อยกลับมาก็เหมือนผจญภัย

นอกจากให้แอนนิก็กลับมาด้วยกัน แบบนี้หล่อนจะได้เอาตัวน้อยไว้ที่แอนนิ 1แล้วตัวน้อยมีคนช่วยดูแล 2แล้วก็จะไม่โดนเป่หมิงโม่รู้เข้าง่ายๆ

แต่ประเด็นคือกว่าแอนนิจะกลับมาก็ท้ายปีนู้น