เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 383

ตอนที่383 แต่งงานแทนเดือนเดียว1

แต่ประเด็นคือเขาให้ครั้งแรกต่อผู้หญิงที่ชื่อกู้ฮอนตั้งหลายครั้ง!

เขาไม่รู้ว่าตัวเองนั้น กลายมาเป็นแคร์หล่อนตั้งแต่เมื่อไหร่

ถึงขั้นทำนอกกฎตัวเอง เพื่อให้เหลือหล่อนไว้....

เขาไม่อยากให้หล่อนหนีไปอีก เขาไม่อยากรอหล่อนโง่ๆที่เมืองA เขายิ่งงไม่อยากนอนเตียงใหญ่คนเดียว คืนนับหลายคืน นอนไม่ได้ถึงพรุ่งนี้เช้า....

เขาถึงขั้นเหยียบเข้าเมืองซาบาห์เพื่อหล่อน!

เขาเคยสาบานว่า ที่ๆไหนที่มีหวีหรูเจี๋ยผู้หญิงคนนี้อยู่ ทั้งชีวิตของเขาก็จะไม่เข้าไปเหยียบอีก แต่เขาก็มา!

และตอนนี้ยืนอยู่ที่พื้นดินของเมืองซาบาห์

 หล่อนคิดว่าเขามาเพื่องานสร้างไฟไหม้จริงหรอ?!

แต่หล่อนละ กังวลตื่นเต้นกับสร้อยเพชรของผู้หญิงคนนั้น กังวลตื่นเต้นมากกว่าเขา...

เขากลืนน้ำลายสักพัก ยื่นมือเรียวยาวมาจับหน้าหล่อน มองหล่อนไว้ หายใจเข้าลึกๆ ถามขึ้น—

“เธอเอาลูก ฉันให้ได้! แค่ว่า ฉันมีคำถามที่อยากถามครั้งสุดท้าย—-“ เขานิ่งแป๊บๆ ค่อยๆพูดขึ้น “เธอรักฉันมั้ย?”

เธอรักฉันมั้ย?

ตอนนั้นที่เขามอบดอกไม้ให้หล่อน และชวนหล่อนไปงานแสดงเปียโนของDepmelsคืนนั้นเขาก็ถามคำๆนี้

แต่คำถามนี้ 2ปีก่อนก็จะเป็นหล่อนถามเขาตลอด

ตอนนี้ดันกลายเป็นเขาถามหล่อน

“เหอะ เมื่อไหร่กัน เป่หมิงเอ้อที่สูงสง่านั้นจะมีความสนใจต่อคำว่ารัก? “ หล่อนยิ้ม “เธอบอกว่ามันไร้สาระไม่ใช่หรอ？ ตอนนี้ดันถามคำถามที่เธอดูถูกมาก่อน?”

มือเขาแน่น ขมวดคิ้ว “ก็นับว่าฉันดูถูกตัวเองละกัน! ตอบฉัน....”

หน้าหล่อนซีดขาว มองเขาอย่างจริงจัง กวาดมองตาจมูกปากเขา ทุกอย่างของเขา

ในที่สุดหล่อนก็ยิ้มแล้วพูด—

“ฉันเคยรักเธอมาก่อน!”

สายตาเขาสว่างขึ้นทันที!

สมองเหมือนสดอกไม้ไฟจุดปะทุ

ต่อจากหล่อนก็พูดอีกว่า :“นั้นเป็นเรื่องของเมื่อก่อน.... ตั้งแต่2ปีก่อน ที่เธอมองฉันผิดแล้วทำอะไรแบบนั้นกับฉัน ไม่ว่ายังไงก็จะแย่งหยางหยางไป ณ ตอนนั้น ฉันก็ตายใจกับเธอไปละ! ฉะนั้นเป่หมิงโม่ ฉันไม่รักเธออีกแล้ว และไม่สามารถรักได้อีก เธอฟังชัดเจนรึยัง?”

สายตาเขามืดลงไป

เมื่อกี้ในสมองที่เป็นดอกไม้ไฟตอนนี้คงเหลือแค่ขี้เถ้า...

ในที่สุดเขาก็รู้ว่า วิแรกสวรรค์ วิต่อไปนรกละ

“สองปีก่อน มันทำร้ายเธอจริงๆหรอ? “ เขาถาม

ตอนนั้น สิ่งที่หล่อนปิดบังและโกหกมันก็ทำร้ายเขาเหมือนกัน?

แต่เขาแก้แค้นผิดวิธีหรอ? หรือตอนนั้นเขายังไม่รู้ว่าตัวเองแคร์หล่อนขนาดไหน?

เวลานานเกิน เขาก็จำไม่ได้

เวลาสามารถทำให้ลืมคนๆหนึ่งได้

คิดแล้ว เขาคงต้องรู้ผลก่อนอยู่แล้ว คนแบบเขา ไม่เหมาะกับความรัก!

ชาตินี้ ผู้หญิงที่เขาเป่หมิงโม่แคร์ที่สุด

คนที่กำเนิดเขามา ก็ใช่

คนที่ทอดทิ้งเขาตั้งแต่เด็กก็ใช่

เขาหัวเราะเยาะตัวเอง สุดท้ายก็พยักหน้า!

เหมือนกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง—

“ได้ ฉันตกลงกับเธอ คืนเด็กให้คนหนึ่ง!”

เขากลับมาใจเย็น

“จริงหรอ?สายตาหล่อนสว่างขึ้นทันที เหมือนเห็นความหวัง เหมือนมีสายรุ้งเข้ามาในชีวิต! ไม่คิดว่าเขาจะคืนลูกให้คนหนึ่ง!

สายตานั้นจ้องเขาอย่างอัปยศ

กระตุกมุมปาก ยิ้ม :“อย่าเพิ่งดีใจ ฉันมีข้อแลกเปลี่ยน”

“ข้อแลกเปลี่ยนอะไร? หล่อนถาม ก็รู้ว่านายนี้ไม่มีน้ำใจ!

เขาก้มหน้าลงมองด้วยสายตาครึ้ม นิ้วชี้ไปที่ริมฝีปากแดงของหล่อน แล้วจูบแป๊บเดียว พูดอย่างอ่อนโยน—-

“ฉันจะให้เธอแต่งงานแทนเดือนเดียว”

เขาพูดอย่างกับคุณชาย พูดออกมาไม่กี่คำ

ฟ้าผ่า!