เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 387

ตอนที่387 ตามหาสร้อยเพชรกลับคืน1

เขาสามารถจับจุดอ่อนของเธอไว้ แล้วก็จี้จุดโต้เธอกลับ!

ถึงขั้นเธอไม่สามารถทำอะไรคืนเขาได้....

เขาถึงมาทำเป็นกอดเธอเข้าอ้อมกอดจอมปลอม โอ๋ว่า ทำไมต้องบังคับฉันทำแบบนี้?

หล่อนปิดตาหมดหวัง ยื่นนิ้วมาปัดเช็ดน้ำตาที่แก้มทิ้ง

“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!” หล่อนดันตัวเขาออก ตาคู่ใสนั้น จ้องเขาไว้ด้วยความเกลียดแค้น :“เป่หมิงโม่  เธอจะให้ฉันเลือกจริงๆใช่มั้ย? ก็เพราะว่างานหมั่นเธอล้มหรอก็เลยจะหาฉันมาแต่งงานแทน!!”

หน้าที่มืดครึ้มของเขาค่อยๆลดต่ำลง

มองหล่อนที่ไม่ยอม จู่ๆเสียงเขาก็แหบ แล้วส่ายหัวเบาๆ น้ำเสียงปกติมีเส้นความทะนุถนอมบางๆ——

“ถ้าฉันบอกว่า..... ฉันแค่อยากเจอเธอทุกวัน ตอนกินข้าวอยากให้เธอนั่งข้างๆ เวลานอนอยากให้เธออยู่ในอ้อมกอด เธอเชื่อมั้ย?”

เพี๊ยย!

หน้าหันตามแรงตบ

หน้าเขาหันไปด้านข้าง!

“เพราะว่าอยากเจอฉัน อยากกินข้าวกับฉันก็ต้องขู่ขนาดนี้เลยหรอ?”หล่อนยิ้มกริ่ม “เป่หมิงโม่  เธอมันก็แค่คนเลว เห็นแก่ตัว! ฉันสาบาน ฉันเองก็จะทำให้เธอไม่ลิ้มลองการโดนขู่แล้วเสียทุกอย่างไป!!”

หล่อนควรทำยังไงกับผู้ชายคนนี้

ผู้ชายที่อยู่เหนือกว่าหล่อนตลอดเวลา!

หล่อนควรทำไง?

สายตาเขามีความเศร้าเบาๆ

“ฮอนเอ๋อ คนแบบเธอที่ขู่ฉันมีเยอะมาก” ฉะนั้น เขาไม่สนใจหรอก “เธอสามารถเกลียดฉัน แต่ในหนึ่งเดือนนี้ฉันหวังว่าเราจะอยู่อย่างสงบสุข ไม่ว่าหลังหนึ่งเดือนเราจะเป็นไง เธอต้องวางหนามบนตัวเธอให้หมด อยู่นิ่งๆ เฉยๆ เป็นภรรยาของฉัน”

หล่อนหน้าซีด โดนหนามทิ่มแทงซะเจ็บ

หลุดหัวเราะ :“ภรรยา? ภรรยาแบบนี้เธอก็นับด้วยหรอ? ทำไมไม่ใช่ภรรยาปลอมๆ?”

เขานิ่งอยากจะยื่นมือไปจับหน้าหล่อน—-/

แต่โดนหล่อนหลีกออกอย่างรังเกียจ!

มือเขาที่หยุดอยู่กลางอากาศ

“ไม่ว่าภรรยาอะไรก็ดี ฉันแค่หวังว่าในเดือนนี้เธอจะเหมือนภรรยาตัวน้อยๆคนนั้นที่อยู่เคียงข้างฉัน.....”

“เธอฝันไปเถอะ! เสียงเย็นของหล่อนตัดบทเขา เขายังจะมีความหวังอะไรที่ให้หล่อนรักเขาแบบเต็มใจอีก?

แต่ดันคิดไม่ถึง สายตาเขาไม่เคยจริงจังขนาดนี้มาก่อน—-

“ใช่—-ฉันแค่อยากฝันสักรอบ!”

ฝันสิ่งที่เขาฝันไว้ตลอด

ฝันที่ไม่รักก็จะไม่แต่งงานด้วยแบบนั้น

สิ่งที่นึกไม่ถึงอีกคือ เขาดันขอให้หล่อนแต่งงานแทน!

ตัวน้อยจะทำไง? ตอนนี้ยังอยู่บ้านรอหล่อนไว้อยู่เลย...

หล่อนต้องรีบไปจากตรงนี้!

ถ้าจะนับแต่งงานแทนนี้ ก็ไม่ควรเริ่มที่ เมืองซาบาห์!

เมืองซาบาห์เป็นที่สวยงามๆออกจากโลกภายนอกของหล่อนกับตัวน้อย!

ทำไมเป่หมิงโม่ต้องเข้ามาแทรกด้วย และเข้ามายู่งที่ๆมีความสุขของหล่อนกับตัวน้อย？

“อืม ขอโทษ คุณกู้ กลัวว่าเจ้านายคงไม่ให้ไป....” ถึงแท้ฉิงฮัวรู้สึกแปลกใจกับการที่เจ้านายให้คุณกู้มาแต่งงานแทน แต่ก็ยังอยู่ในสิ่งที่คิดไว้....

เพราะยังไงในวันถนัดไปจากวันที่ยกเลิกงานหมั่นเสร็จ ก็กรีดข้อมือตัวเองตายที่โรงพยาบาล！

โชคดีว่าคุณหมอมาถึง คุณเฟยเอ๋อก็เลยรอดชีวิต

ไม่งั้นเจ้านายคงจะใช้ชีวิตอย่างรู้สึกผิด

ฉิงฮัวไม่มีวันลืมภาพที่เจ้านายนั้นเฝ้าอยู่หน้าห้องของคุณเฟยเอ๋อแล้วนั่งสูบบุหรี่อย่างเงียบเหงา....

หน้าซีดของเจ้านาย ยิ้ม :“ฉิงฮัว ถ้าเฟยเอ๋อตายไปแบบนี้ เขาก็ยังรู้สึกโล่ง... สุดท้ายฉันก็เป็นแค่คนไร้หัวใจ ขนาดฉันยังคิดแบบนี้！”

"เจ้านาย อย่าทำแบบนี้....”

“ไม่แบบนี้ แล้วยังจะทำอะไรได้อีก ? ตอนนี้ชีวิตฉันมาเน่าเฟะไปหมด! ทำไมต้องมีกู้ฮอนเยอะออกมา? ทำไมต้องมาทำลายความเงียบสงบของฉัน ผู้หญิงคนนั้นรู้หรือไม่ ผีดูดเลือดที่ไม่มีหัวใจ จู่ๆก็มีอัตราการเต้นของหัวใจมันน่ากลัวแค่ไหนรู้บ้างมั้ย? เขาบ้าคลั่ง...เขาไม่รู้ควรทำไง....เขารู้สึกว่าตัวเองจะไม่เปลี่ยนไปเป็นผีดูดเลือด...แต่แล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองในอนาคตจะไปยังไง....”