เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 24
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
เป็นหนึ่งอาทิตย์ที่ฉันอยู่บ้านโดยไม่ได้ออกไปไหน ไม่พบเจอใครแม้กระทั่งเพื่อนสนิทของตัวเอง ส่วนเจ้าของบ้านก็แทบไม่ได้เจอเลย ทั้งอาทิตย์ ซึ่งแน่นอนว่านั่นเป็นผลดีกับฉัน
“คุณคัลเลนเรียกพบค่ะ” ขณะที่ฉันกำลังนั่งมองอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่สวนหลังบ้าน แม่บ้านก็เดินมาบอกทำให้ต้องขมวดคิ้วทันที เพราะไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านกลับมาตั้งแต่เมื่อไร
“เขากลับมาแล้วหรอคะ”
“ใช่ค่ะ”
ฉันถอนหายใจเบาๆ พลางคิดในใจว่าผู้ชายคนนี้ตายยากจริงๆ บ่นถึงนิดหน่อยก็โผล่มาแล้ว ไม่อยากเจอหน้าเลยสักนิด ไม่รู้เมื่อไรจะหลุ้ดพ้นสักที
เดินเข้ามาในห้องทำงานเจอกับร่างสูงที่กำลังนั่งตรวจเอกสารอยู่บนโต๊ะ พอเห็นว่าฉันเดินเข้ามาเขาก็เหลือบตาขึ้นมามองแต่ไม่ได้พูดอะไร
“เรียกเกลมามีอะไรหรือเปล่าคะ”
“หืม? ลืมหน้าที่ของตัวเองหรือเปล่า” สายตาคมช้อนขึ้นมองหน้าฉันอย่างตำหนิ ไม่ใช่คนซื่อบื้อที่จะไม่รู้เรื่องว่าอีกฝ่ายกำลังต้องการอะไร
“ไม่ได้ลืมค่ะ เกลเห็นคุณเงียบๆ ไปคงทำงานหนัก”
“เพราะแบบนั้นไงเธอถึงต้องทำให้ฉันผ่อนคลาย”
“ได้สิคะถ้าต้องการ เกลมีหน้าที่ทำแบบนั้นอยู่แล้ว”
“เด็กดี มานั่นตรงนี้สิ”
ฉันเดินมานั่งคุกเข่าลงตรงกลางระหว่างท่อนขาแกร่งตามคำสั่ง มือหนาจับปลายคางขึ้นให้สบตากับเขา แววตาคมคู่นั้นแสดงถึงความต้องการที่ชัดเจน
นิ้วใหญ่เกลี่ยลากไล้บนริมฝีปากของฉันช้าๆ ก่อนจะส่งมันเข้ามาในปาก และฉันก็ดูดเลียมันอย่างรู้หน้าที่ ทำให้คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้พอใจ
“เก่งขึ้นเยอะ”
“เพราะเกลได้ครูสอนดีต่างหากค่ะ”
“ฉันชอบที่สุดเวลาที่เธอไม่ดื้อแบบนี้”
“ปกติเกลก็ไม่ได้ดื้ออะไรนี่คะ ตามใจคุณทุกอย่าง”
“อยากได้อะไรไหม วันนี้ถ้าเธอทำตัวน่ารักฉันจะตามใจ”
“เกลอยากไปเจอเพื่อนค่ะ”
“ทำให้ฉันพอใจสิ แล้วเธอจะได้สิ่งที่ต้องการ”
เขามักจะเอาความต้องการของฉันมาเป็นข้อตกลงเพื่อสนองอารมณ์ของตัวเอง แต่กลับไม่ให้ในสิ่งที่ฉันอยากจะได้มันจริงๆ
ที่ยอมง่ายๆ ไม่ใช่ว่าเป็นแมวเชื่องๆ ไม่ได้เป็นสัตว์เลี้ยงของใคร ฉันแค่อยู่เป็น
“สัญญาสิคะว่าจะไม่ผิดคำพูด” แค่อยากจะแน่ใจว่าฉันจะไม่โดนเขาหลอกทีหลัง แม้ว่าคำพูดมันจะเป็นแค่ลมปากก็เถอะ
“เห็นฉันเป็นคนแบบไหน?” คัลเลนขมวดคิ้วพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ
นี่คำถามของฉันทำให้เขาเสียอารมณ์หรือเปล่า จากที่จะยอมตามใจไม่ใช่ว่าจะกักขังฉันอีกนะ
“กลัวทำไมฉันแค่ถาม”
“ปะ เปล่านะคะ เกลไม่ได้กลัวสักหน่อย” ทำปากเก่งไปแบบนั้นแต่จริงๆ แล้วฉันกลัวเขามากๆ กลัวจะไม่ได้ไปเจอเพื่อน
“ฉันบอกแล้วไงว่าถ้าทำตัวน่ารักจะตามใจ” ใช่ เขาบอกแบบนั้น แต่ผิดด้วยหรือไงที่ฉันไม่ไว้ใจ
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD