Talk - มิลา
อาทิตย์ต่อมา
ฉันนั่งมองสร้อยรูปเสี้ยวพระจันทร์พร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเมื่อเผลอไปคิดถึงเรื่องเก่า ๆ
“เฮียรักหนูมากนะมิลา”
“มิลาก็รักเฮียมาก จุ๊บ ๆ พันครั้ง” ฉันพรมจูบลงบนใบหน้าของคนรัก รอยยิ้มของเรามันเต็มไปด้วยความสุข
ในวันที่ฝนตก เป็นครั้งแรกที่ได้เจอกัน ฉันที่อยู่ในชุดนักเรียนมอปลายกำลังเดินตากฝนกลับบ้าน จู่ ๆ ก็มีสุดหล่อใจดีขับรถมาจอดแล้วเรียกให้ขึ้นรถ นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอคาแลน แต่เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเขาแอบตามมานานแล้ว เหมือนโรคจิตเลยใช่ไหมล่ะ คาแลนบอกว่าเห็นฉันครั้งแรกตอนยืนซื้อหมูปิ้งหน้าโรงเรียน เขาตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นและทุก ๆ วันจะมาคอยแอบดูฉันจนมีความกล้ามาทักในวันนั้นที่ฝนตก
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของเรา ได้คุยมากขึ้นจนคบกัน เขาเป็นสุภาพบุรุษไม่ล่วงเกินฉันเลยจนกระทั่งเรียนจบมอปลาย และเราก็คบกันจนฉันเรียนจบมหาวิทยาลัย เขายังคงเป็นผู้ชายที่เสมอต้นเสมอปลาย ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลย… แต่แล้วความสุขที่เคยมีมันก็จบลง
คาแลนคือความสุขที่ฉันทำหล่นหายไป
“พี่มิลา คุณมาลิคส่งชุดมาให้” เสียงของมินลี่ทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ก่อนจะรีบเช็ดคราบน้ำตาบนแก้ม
“ชุดอะไรเหรอมิน”
“พี่ที่ฝากมาเขาฝากบอกว่า พรุ่งนี้คุณมาลิคจะให้พี่มิลาไปออกงานด้วย”
“อือ”
“พี่มิลาเป็นอะไรหรือเปล่าเสียงไม่ค่อยดีเลย”
“พี่แค่คัดจมูกเหมือนจะเป็นหวัดน่ะ”
“อย่าลืมกินยานะคะ”
“บอกแต่พี่เราเถอะกินยาหรือยัง”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ”
ฉันเดินมาดูชุดที่มาลิคฝากให้ มันเป็นเดรสยาวสำหรับใส่ไปงานเลี้ยงสังคม ทั้งที่เคยบอกไปแล้วแท้ ๆ ว่าไม่ชอบงานแบบนี้
หลังจากมินลี่เดินออกไปฉันก็หยิบโทรศัพท์มาโทรหาเจ้าของชุดที่ส่งให้ทันที ไม่นานเขาก็รับสาย
(ว่าไงคนสวย คิดถึงฉันมากถึงขนาดเป็นฝ่ายโทรมาเองเลยเหรอ หืม~)
“ชุดนี่ส่งมาทำไมคะ มิลาไม่ชอบไปงานสังคม คุณมาลิคควงคนอื่นไปเถอะค่ะ”
(เธอเป็นคนสำคัญของฉัน จะให้ควงคนอื่นไปได้ยังไง)
“…”
(มันเป็นงานเลี้ยงที่คาแลนจัดขึ้นเนื่องในโอกาสที่ได้ร่วมลงทุนกับฉัน ดูความกล้าของคนรักเก่าเธอสิมิลา หึ!!)
“เพราะแบบนี้ใช่ไหมคะถึงอยากให้มิลาไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD