ถึงจะอยากประชดทางบ้านที่บังคับเรื่องแต่งงานแต่ตอนนี้ฉันก็ไม่ได้อยากไปเจอพี่ชายของตัวเองพร้อมกับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นศัตรู แต่เหมือนจะทำอะไรไม่ได้เพราะถูกลากตัวขึ้นรถมาเรียบร้อยแล้ว
“มือปลาหมึกจังเลยนะคะ” ฉันปัดมือหนาที่บีบเคล้นเรียวขาอ่อนของตัวเองออก
ตลอดทางที่นั่งรถมาเขาเอาแต่จับนู้นจับนี่ ในใจรู้สึกรำคาญและอยากจะด่าแต่ก็ต้องเก็บกดความรู้สึกไว้ เขาเก่งจริงๆ ใช้อีกมือจับพวงมาลัยรถและอีกมือลูบไล้ไปตามตัวของฉัน
#คาสิโน
ฉันเปิดประตูลงจากรถเห็นผู้ชายใส่ชุดสูทเดินมาหยุดตรงหน้าของคนตัวสูงพร้อมก้มโค้งคำนับ เขานี่มันยิ่งใหญ่จริงๆ
“มันมาแล้วใช่ไหม”
“ครับนาย ตอนนี้กำลังรออยู่ในห้องรับรอง”
“อืม ไปเตรียมเครื่องดื่ม”
“ครับนาย”
ลูกน้องของเขามองมาที่ฉันแวบหนึ่งเหมือนจะสงสัยว่าเป็นใครแต่ไม่กล้าถามคนเป็นนาย
“ตามฉันมา”
“อือ” ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินตามร่างสูงเข้ามาในคาสิโน
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้มาที่นี่ตึกนี้มันใหญ่โตเอามากๆ และมีรถจอดอยู่หลายร้อยคัน คงมีคนแวะเวียนมาที่นี่เยอะมากต่อวัน แหงสิที่นี่เป็นคาสิโนใหญ่ที่สุดในเอเชีย รายได้ต่อวันคงไม่ต้องพูดถึงว่าเงินจะเข้ากี่ร้อยล้าน
ร่างสูงพาฉันเดินเข้ามาภายในห้องรับรองขนาดใหญ่ ก่อนจะเห็นพี่ขายของตัวเองนั่งรออยู่ เมื่อพี่เรย์เห็นฉันมากับศัตรูของตัวเองก็ตกใจเอามากๆ
คนตัวสูงใช้แขนแกร่งโอบเอวฉันไว้พร้อมส่งยิ้มให้กับพี่เรย์ที่กำลังนั่งกำหมัดแน่น
“เซอร์ไพรส์ไหม”
“มึงมากับน้องสาวกูได้ยังไง”
“ถามน้องสาวมึงเองดีกว่าไหม”
“เกลลิน มานี่” พี่เรย์ออกคำสั่งเสียงดังแต่ดูเหมือนเจ้าของวงแขนแกร่งจะไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ “ไม่เห็นหรือไงว่าน้องมึงมากับกู”
“แต่นั่นน้องสาวกูปล่อยเธอซะ เรื่องนี้เกลไม่เกี่ยว”
เจ้าของใบหน้าหล่อก้มลงมากระซิบ “บอกพี่ชายเธอไปสิว่าทำไมเราถึงมาด้วยกัน”
“เกลขอไปรอด้านนอกนะคะ” ฉันแกะแขนแกร่งที่โอบเอวออก พร้อมกับสีหน้าที่เบื่อหน่าย
“อย่าไปไหนไกลที่นี่มันอันตราย ด้านหน้าห้องมีคนของฉันเฝ้าอยู่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD