เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 197

ทุกคนเดินผ่านเวทีแสดงสินค้าของรถอาวดี้คันนี้พอดี สายตาของหลิวเมี่ยวเจินถูกอาวดี้A8คันนี้ดึงดูดในทันที ลายเส้นแนวสปอร์ตที่งดงาม ตัวรถสีฟ้า อยู่ภายใต้แสงไฟที่อบอุ่นแล้วดูเหมือนกับสาวน้อยที่สดใสงดงามกำลังเต้นบัลเล่ต์ได้อย่างคล่องแคล่วอยู่อย่างไรอย่างนั้น

หากเปลี่ยนเป็นปกติเธอคงไม่มีความคิดที่อยากได้แบบนี้ เพราะถึงอย่างไรฐานะทางครอบครัวของเธอก็นับว่าอยู่ในระดับกลางของอำเภอฉีเพียงเท่านั้น

แต่ตอนนี้แฟนของเธอคือเซียวโจ อีกทั้งมีบัตรทองที่สามารถรูดได้ตามใจชอบ สายตาอดที่จะปรากฏความปรารถนานี้ออกมาไม่ได้

“ที่รักคะ R8คันนั้นสวยมากจริงๆ”หลิวเมี่ยวเจินใช้สายตาแห่งความปรารถนามองเซียวโจ

“สวยก็สวยอยู่หรอก แต่ราคาเริ่มต้นนี่เกือบสองล้าน จุ๊ๆ” หลิวหยุนเซิ่งที่อยู่ข้างๆเอ่ยขึ้น

เซียวโจดูลังเลอยู่บ้าง แม้ว่ามีบัตรทองที่สามารถรูดใช้ได้ตามใจชอบ แต่ถึงอย่างไรก็เป็นเงินของคนอื่นก็ยังรู้สึกไม่มั่นใจอยู่บ้าง

ความจริงแล้วตู้ซิ่งเองก็เห็นตรงจุดนี้ด้วยเช่นกัน แม้ว่าจะให้บัตรเซียวชุ่นไปหนึ่งใบสามารถใช้ได้ตามใจชอบ เขารู้สึกว่าคนเราจะต้องรักษาหน้าบ้าง เป็นไปไม่ได้ที่จะรูดใช้อย่างไม่ยับยั้งชั่งใจแบบนั้น

แต่ฐานะทางสังคมอย่างเซียวโจในตอนนี้ แม้จะไม่มีบัตรใบนั้น เขาเองก็สามารถแบกรับได้ ถึงแม้จะเลิกกัน เขาก็จะเอากลับมา อย่างมากก็เป็นการซื้อรถให้ตัวเองแล้วกัน

“ชอบไหมครับ?”เขาเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน

“ชอบค่ะ”หลิวเมี่ยวเจินพยักหน้าลง

“ถ้าอย่างนั้นก็ซื้อสิครับ ใครให้ที่รักของผมชอบล่ะ”

“ที่รักคุณดีเหลือเกิน!”หลิวเมี่ยวเจินกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ

หลิวเมี่ยวเจินรู้สึกตกตะลึงที่ได้รับความรักอย่างไม่คาดฝันขึ้นมาในทันที

เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเซียวโจจะรักเธอขนาดนี้ นั่นคือเงินเกือบสองล้างเชียวนะ เดิมทีแล้วเธอไม่ได้คาดหวังอะไรมาก แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะรับปากได้ภายในคำเดียวแบบนี้ เกินความคาดหมายของเธอมากจริงๆ

เธอหอมแก้มเซียวโจเหมือนกับรอบๆข้างไม่มีคนอยู่ด้วยเสียอย่างนั้น

ทุกคนของตระกูลหลิวก็คิดไม่ถึงเช่นกันว่าเซียวโจจะปล่อยง่ายๆเช่นนี้ ความอาจหาญของเงินจำนวนมาก ถึงแม้จะเป็นเพราะบัตรที่สามารถรูดใช้ได้อย่างตามใจชอบใบนั้น แต่ก็เป็นของคนอื่นเขาไม่ใช่หรือ?

และทำสายตาของทุกคนยิ่งมีความเลื่อมใสขึ้นมาในทันที อดที่จะชื่นชมออกมาไม่ได้

หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเอาเซียวโจกับเซียวชุ่นที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยสองคนนี้มาวัดกัน อีกคนหนึ่งอยู่บนฟ้า อีกคนหนึ่งอยู่ใต้ดิน ช่างแตกต่างกันมากเสียจริงๆ

อาศัยช่วงที่เซียวโจไปถามถึงสมรรถนะของรถกับพนักงานขาย และจัดการตามขั้นตอน

หลิวเมี่ยวเจินก็วิ่งมาตรงหน้าเหยาเสินเพื่อมาพูดโอ้อวดโดยเฉพาะ : “พี่ จะหาแฟนก็ควรจะหาอย่างเซียวโจแบบนี้ เพียงแค่เป็นของที่ฉันชอบ ฉันมองดูอีกซักหน่อย อย่าว่าแต่สองล้านเลย ยี่สิบล้าน เซียวโจไม่ทันจะได้กระพริบตา ก็จะซื้อให้ฉันทันทีแล้ว นี่สิถึงจะเป็นผู้ชาย”

ถ้าเธอรู้ว่าเซียวชุ่นเอายาชะล้างไขกระดูกที่ราคาเป็นหมื่นล้านให้เหยาเสินกิน ไม่รู้ว่าจะมีความรู้สึกอย่างไร ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรเลยเสียด้วยซ้ำ

เหยาเสินมองดูเธอที่พูดโอ้อวดที่เหนือเกินคำบรรยายอย่างสัมผัสได้แล้ว ก็ขี้เกียจที่จะโต้เถียงแล้ว

เซียวชุ่นสามารถเอาเช็คเงินสองพันส่งให้เธอได้ง่ายๆโดยแทบไม่ต้องกระพริบตา สองล้าน เหอะ นับประสาอะไรกัน?

“ที่รัก คุณชอบรถคันไหน?”เวลานี้เซียวชุ่นเดินเข้ามาพลางเอ่ยถามขึ้น

“ทำไม? ชอบรถคันไหนแกก็จะซื้ออย่างนั้นเหรอ?” หลิวหยุนเซิ่งมองเขาด้วยใบหน้าที่ดูถูกพลางหัวเราะเยาะ

“รถคันนั้นของเหยาเสินขับมาหลายปีแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เปลี่ยน พวกแกสามารถซื้อได้ก็คงจะซื้อไปกันตั้งนานแล้ว ยังจะมาถามตอนนี้เนี่ยนะ?”ฉินชวงมารดาของหลิวเมี่ยวเจินก็ส่งเสียงแสดงความดูถูกออกมาด้วยเช่นกัน

เวลานี้พอดีกับที่เซียวโจเดินเข้ามา ได้ยินพวกเขาพูดคุยกันอย่างมีชีวิตชีวา ไม่ต้องคิดจะต้องเป็นการชมตัวเองอยู่อย่างแน่นอน เอ่ยพูดขึ้นด้วยใบหน้าอิ่มเอิบเต็มไปด้วยความสุข : “ให้ทุกคนต้องรอนาน กำลังทำเรื่องอยู่น่ะครับ คาดว่าจะต้องอีกพักหนึ่ง ไม่อย่างนั้นผมกับเมี่ยวเจินอยู่ดำเนินเรื่องที่นี่ก่อน ทุกคนไปเดินเล่นช้อปปิ้งกันก่อนได้เลยครับ”

“เซียวโจ เมื่อวานที่คุณบอกว่าวันนี้ทุกอย่างคิดบัญชีที่คุณ คำพูดนี้คุณพูดเองใช่ไหม? ตอนนี้ยังรักษาคำพูดอยู่ไหม?” หลิวยู่เซียงเอ่ยถามขึ้น

“แน่นอนว่ารักษาคำพูดอยู่แล้วสิครับ วันนี้ของที่ทุกคนซื้อคิดที่ผมครับ”เซียวโจไม่ได้ยินเนื้อหาที่พวกเขาคุยกันเมื่อครู่นี้ เวลานี้ได้ยินหลิวยู่เซียงพูดออกมาแบบนี้ ก็อึ้งไปเล็กน้อย แล้วยิ้มออกมาด้วยท่าทางที่ทะนงตัว

“ถ้าอย่างนั้นเหยาเสินของพวกเราอยากจะเปลี่ยนรถ คุณไปรูดบัตรให้หน่อยสิ”หลิวหยุนเซียงเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่เกรงใจ

รอยยิ้มของเซียวโจนั้นแข็งทื่อไปในทันที

ชิบ หน้าหนาเกินไปแล้ว เดิมทีเขาคิดว่าอย่างมากก็ซื้อเสื้อผ้าสองสามชุด หรือซื้อของขวัญช่วงเทศกาลตรุษจีนอะไรนั่น แล้วก็ใช้จ่ายเงินไม่มากเท่าไหร่ นี่แม่งออกปากมาก็จะเอารถเลย

ฉินชวงมองอาการของเซียวโจดูไม่ถูกต้องเท่าไหร่นัก จึงรีบเอ่ยขึ้น : “เซียวโจ ป้าสามล้อเล่นน่ะ อย่างคิดจริงเลย”

เซียวโจหัวเราะแห้งๆออกมา และยังไม่ทันได้ออกปาก หลิวหยุนเซียงก็เอ่ยพูดต่อ : “ฉันไม่ได้ล้อเล่น ถึงอย่างไรก็ไม่ได้ใช้เงินคุณนี่ ก็ช่วยพี่คุณเปลี่ยนรถคันใหม่เสียหน่อยมีปัญหาอะไรไหม?”

“หลินหยุนเซียง พวกเธอโลภกันเกินไปแล้ว นั่นรถเชียวนะ เซียวโจพาพวกเรามาซื้อของกันด้วยความมีน้ำใจ พวกเธอจะทำเกินไปไม่ได้นะ”ฉินชวงเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจ

“ใช่ กี่แสนเลยนะ พวกเธอซื้อไม่ได้ก็คิดจะขูดเลือดขูดเนื้อคนอื่น หน้าไม่อายจริงๆ” หลิวหยุนเซิ่งเอ่ยพูดคล้อยตามขึ้นด้วย

“เพราะฉะนั้นคำพูดของคุณชายเซียวเหมือนกับการผายลม ฟังเอาไว้แล้วก็ช่างมันไปใช่ไหม?”เวลานี้เซียวชุ่นเองก็ตอบโต้กลับอย่างไม่เกรงใจด้วยเช่นกัน

“จะต้องมาให้คนไร้ประโยชน์อย่างแกพูดด้วยหรือ? แกมีความสามารถแกก็ไปหาเงินมาซื้อเองสิ คิดแต่จะเอาเปรียบคนอื่น ยังจะมีหน้ามาพูดอีก” หลิวหยุนเซิ่งในฐานะที่เป็นพี่สาวคนโตของตระกูลหลิว มีความแข็งแกร่งมาโดยตลอด เอ่ยพูดประชดประชันขึ้นอย่างไม่ไว้หน้า