เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 214

เมื่อเซียวชุ่นเดินไปถึง ทั้งสองคนก็นั่งลงแล้ว นอกจากพวกเธอ 2 คน ยังมีสาวงามอีกสามคนที่แต่งกายอย่างมีสไตล์และการแต่งหน้าที่สีสันแตกต่างกัน แต่ละคนมีจุดเด่นของตนเอง แต่มีอยู่คนหนึ่งที่หน้าตาคุ้นๆ

เขานึกขึ้นทันที เหมือนเคยพบในงานเลี้ยงที่บ้านของโม่ยี่ไป๋แต่เขานึกชื่อไม่ออก

เมื่อ โอหยางเชียนเชียนเห็น เซียวชุ่นเธออดไม่ได้ที่จะตัวสั่น เธอไม่คิดว่าจะได้พบกับ เซียวชุ่นในสถานที่แบบนี้ ผู้มีฐานะแบบเขาควรอยู่ในสถานที่ที่หรูหรากว่านี้ไม่ใช่เหรอ? เหมือนคลับส่วนตัวหรืออะไรทำนองนั้น

ครั้งที่แล้วที่จากกันอย่างรีบร้อน โอหยางเชียนเชียนรู้ดีว่าเซียวชุ่นเป็นตัวละครแบบไหน

หลังหาเรื่องคุณชายต่งและหลี่ซ่างจื้อที่อยู่ยงคงกระพันใน เจียงไห่เสร็จ กยังสามารถถอยได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ

ใน เจียงไห่นอกเหนือจากบุคคลลึกลับที่ทำลายตระกูลซือคงในชั่วข้ามคืน ทำให้หัวหน้าตระกูลซือคงตาย ให้ตระกูลซือคงหลบหนีไป นอกจากคนๆนั้นจะเป็นใครไปได้อีก

ในเมื่อเป็นบุคคลลึกลับแม้แต่ผู้บริหารเองก็ไม่ค่อยจะเอ่ยนามของเขา ดังนั้นจึงเดาได้ว่าเซียวชุ่นไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของเขา

โอหยางเชียนเชียนก็เลยยิ้มและพยักหน้าให้เขาเป็นการทักทาย

เซียวชุ่นยิ้มให้เธอ แต่ก็ไม่ได้ทักทายออกเสียงเช่นกัน

นอกจากเพื่อนผู้หญิงของเหยาเสี่ยวหยูแล้ว ยังมีชายหนุ่มอีกสองคน

เมื่อพวกเขาเห็นเหยาเสี่ยวหยูดวงตาของพวกเขาเป็นประกายทันที มีความปรารถนาโลภเล็กน้อยก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของพวกเขา

เหยาเสี่ยวหยู แต่งหน้าอ่อนๆ ไม่ว่าจะรูปลักษณ์หรือบุคลิกของเธอก็ดีกว่าผู้หญิงคนอื่นๆไม่น้อย

ผู้หญิงที่กอดกับเธอเมื่อกี้ชื่อถังเฟยเฟย หล่อนชี้ไปทางผู้ชายคนหนึ่งที่ใส่ชุดลายดอกไม้ และแนะนำให้ เหยาเสี่ยวหยู “นี่คือ"

จากนั้นก็ชี้ไปที่ชายหนุ่มที่มีผมสีเหลืองอยู่ด้านหลัง: "นี่คือฟ่านหยางทั้งสองคนเป็นเพื่อนใหม่ของฉัน"

“นี่คือเพื่อนรักของฉันเหยาเสี่ยวหยูนำคำทักทายจากผู้คนในเมืองหลวงมาทำความรู้จักกับทุกคน ถ้าน้องสาวของฉันมีอะไรในอนาคต ทั้งสองท่านต้องดูแลเธอเป็นพิเศษด้วยนะคะ”

จากนั้น ถังเฟยเฟยโอบไหล่ของ เหยาเสี่ยวหยูและแนะนำเธอให้กับชายทั้งสอง

เหยาเสี่ยวหยูทักทายทั้งสองและนั่งลง โดยไม่มีท่าทีที่จะแนะนำ เซียวชุ่นเมื่อชายสองคนเห็น เซียวชุ่นดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตที่มีต่อผู้ชาย

เดิมทีเหยาเสี่ยวหยูไม่คิดที่จะแนะนำ เซียวชุ่นเลย แต่หลังที่ถังเฟยเฟยได้เห็นเซียวชุ่นแล้ว ก็มองเขาและถามด้วยความรังเกียจเล็กน้อย "เสี่ยวหยูนี่คือแฟนเธอเหรอ"

เหยาเสี่ยวหยูรีบอธิบาย: “ไม่ใช่ นี่เป็นสามีของลูกพี่ลูกน้องของฉัน เซียวชุ่นที่มารับฉันที่สนามบิน และได้รับสายจากเธอครึ่งทางก็เลยมาด้วยกัน

ถังเฟยเฟยกะพริบตาและพูดขึ้นทันที: “เป็นเขยแต่งเข้าของลูกพี่ลูกน้องคนสวยของเธอใช่ไหม”

หลังพูดจบ เธอมองที่ เซียวชุ่นอีกครั้ง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความรังเกียจ

เมื่อ โอหยางเชียนเชียนได้ยินคำเหล่านี้ หัวใจของเธอก็กระชับขึ้นทันที

เธอมีความสัมพันธ์ที่ดีกับถังเฟยเฟยกลัวว่าผู้หญิงคนนี้จะพูดอะไรที่อุกอาจมากกว่านี้

ผู้ชายที่อยู่ข้างๆ เป็นเสือ งีบๆนะ พอไม่โกรธก็เหมือนแมวที่นิ่งๆ งัวเงีย พอโกรธขึ้นมาสามารถบีบให้ทุกคนในที่นี้ตายด้วยปลายนิ้วได้

โชคดีที่เซียวชุ่นไม่สนใจและนั่งลงที่ขอบเก้าอี้

โอหยางเชียนเชียนวางใจลง คิดว่าตัวเองอาจจะคิดมากเกินไป

อันที่จริงบิ๊กบอสท่านนี้ก็เป็นคนอารมณ์ดี เมื่อครั้งที่แล้วที่อยู่บ้านของโม่ยี่ไป๋มีคนมากมายเยาะเย้ยเขา แต่เขาไม่สนใจและไม่ถือสา

แต่ยังคงต้องระมัดระวังอยู่ดี อยู่เคียงข้างราชาผู้เปรียบเสมือนอยู่ข้างเสือ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นราชาเจียงไห่ในตอนนี้

“เธอไปทำงานที่ลูกพี่ลูกน้องก็ต้องทักทายกับเขาเหรอ เขาเป็นแค่ลูกเขยขยะไม่ใช่เหรอ เขามีสิทธิ์อะไรที่จะพูด” ถังเฟยเฟยพูดด้วยรอยยิ้ม จับมือเหยาเสี่ยวหยูอย่างสนิทสนม

หัวใจดวงน้อยๆของ โอหยางเชียนเชียนกลับมาเต้นแรงอีกครั้ง และเธอก็เหลือบมอง ถังเฟยเฟยด้วยสายตาที่ซับซ้อน รู้สึกเหมือนกำลังดูเพื่อนจะตกลงไปในปากของเสือ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

จากนั้นเธอก็เหลือบไปที่ เซียวชุ่นอีกครั้ง

เขาเหมือนเป็นภิกษุผู้เฒ่าผู้เข้าสู่สมาธิแล้ว ลักษณะของบ่อน้ำเก่าไม่มีคลื่นของน้ำ ดูเหมือนไม่ได้ใส่ใจเรื่องยนี้

โอหยางเชียนเชียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“เฟยเฟยเธอพูดให้น้อยกว่านี้สักสองสามคำเถอะ...” โอหยางเชียนเชียนก็ยังทนไม่ไหวเตือนถังเฟยเฟย

ถังเฟยเฟยเหลือบมองที่เธออย่างสงสัย: "เชียนเชียนมีอะไรหรือเปล่า"

โอหยางเชียนเชียนเม้มปาก: “ไม่มีเป็นไรพี่เซียวพบกับพวกเราเป็นครั้งแรก ไม่ควรพูดแบบนี้”

ถังเฟยเฟยยิ้มและพูดว่า "คุณหนูเชียนเชียนของพวกเราช่วงนี้กินอาหารเจเหรอคะทำไมใจดีแบบนี้ อีกอย่างที่ฉันพูดก็ไม่ผิดน่ะ ใครที่ไม่รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องที่สวยงๆของ เสี่ยวหยูแต่งงานกับผู้ชายไร้ประโยชน์"

โอหยางเชียนเชียนกลอกตาไปที่ ถังเฟยเฟยและไม่สนใจเธอ ในใจคิดแต่ว่าขอให้ตัวเธอมีบุญมากพอละกัน

“ฝ่ายเทคนิคไม่มีอนาคตน่ะ เงินเดือนคงที่ทุกเดือน ถ้าเธอสนใจก็มาที่บริษัทพวกเราได้ บังเอิญว่าอดีตผู้ช่วยของฉันเพิ่งออกไป ฉันขาดผู้ช่วย ไม่เพียงมีแต่เงินเดือนพื้นฐานแต่ยังมีค่าคอมมิชชั่นสูงด้วยนะ”

ในเวลานี้ ดวงตาของโจวฉู่เป็นประกายด้วยความคิดชั่วร้าย มองไปที่ เหยาเสี่ยวหยูและพูด

พนักงานที่พึ่งเข้าสังคมที่สวยงามอย่างเหยาเสี่ยวหยู เมื่ออยู่เคียงข้างเขา ด้วยวิธีการของเขาอีกไม่ก็จะหลอกขึ้นเตียงๆได้