เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 225

“ท่านประธานเซียว แม่ของฉันนั้นก่อเรื่องแล้วทำไมคุณจะต้องไปก่อเรื่องกับเธอด้วย？ให้คุณเซ็นคุณก็เซ็นงั้นหรอ?ทำไมคุณถึงได้เชื่อฟังขนาดนี้นะ”

ในห้องทำงานของเซียวชุ่น เหยาเสินเดินเข้ามาแล้วโยนหนังสือการทำเรื่องโอนหุ้นลงบนโต๊ะทำงานของเขา เหลือมองไปที่เขา และไม่ทำให้เขาโกรธได้

“เรื่องการเซ็นชื่อนี้จะสามารถทำให้แม่ยายนั้นสบายใจมันไม่ดีหรอ”เซียวชุ่นเอ่ยยิ้มอย่างสบายใจ

เหยาเสินเอื้อมตัวไปด้านหน้า ก่อนที่จะใช้นิ้วจับไปที่ใต้คางของเขา ก่อนจะหรี่ตาจ้องไปที่เขา“หุ้นฉันไม่เอาหรอก ฉันจะเอาคน หากคุณลองหักหลังฉันดูสิ ฉันจะแทงคุณให้ตายไปเลย”

“อันนั้น……ท่านประธานเหยา มีเอกสารอยากให้คุณช่วยเซ็นชื่อหน่อย” ม่ายหย่าฉินไม่รู้มายืนหน้าประตูตอนไหน ก่อนที่ยิ้มอย่างเกร็ง “เอกสารนี้จริงๆมันก็ไม่รีบ ไม่งั้นให้รอไปก่อนไหม?เมื่อสักครู่ประตูไม่ได้ผิด ฉันจะปิดให้พวกคุณเอง”

เหยาเสินเหลือบหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าเขินอายที่เป็นสีแดง“เอาเอกสารมาเถอะ”

ม่ายหย่าฉินได้นำเอกสารมาให้เหยาเสิน

“เลขาม่าย หากไม่มีงานแล้วช่วยเตือนท่านประธานเหยาหน่อย ว่าที่นี่มันที่ทำงานนะ ให้เขารักษาภาพพจน์หน่อย ความสุภาพเป็นสิ่งที่สำคัญนะ ”เซียวชุ่นเคาะโต๊ะเบาๆ และเอ่ยอย่างจริงจัง

ม่ายหย่าฉินกลั้นหัวเราะ ก่อนจะพยักหัว รอให้เหยาเสินเซ็นเสร็จ ก่อนที่จะเอาเอกสารออกไปจากห้องทำงาน

“สุภาพใช่ไหม？” เหยาเสินกัดฟัน ก่อนที่จะถีบไปที่ขาของเซียวชุ่น แล้วเอ่ยอย่างโกรธๆ“วันนี้ก็นอนที่โซฟาก็แล้วกัน”

พูดจบก็เดินออกไปทั้งที่หน้าเป็นสีแดง

หลังจากที่เหยาเสินจากไปไม่นาน เซียวชุ่นก็ได้รับโทรศัพท์จากฉินโป๋ ว่าเหยาเสี่ยวหยูนั้นได้สูตรยาของทางบริษัทไปแล้ว

“เธอไม่ได้สงสัยว่าคุณเป็นคนจงใจให้เธอรู้ใช่ไหม？”

“ไม่มีทาง ไว้ใจเถอะ แต่ว่าแบบนี้มันดีแล้วจริงๆหรอ？ หากเธอเอาสูตรยานี้ไปประกาศจะต้องมีผลกระทบโจมตีมาถึงการผลิตของพวกเราแน่”ฉินโป๋เอ่ยอย่างกังวล

“ไว้ใจเถอะ ไม่มีใครโง่ที่จะประกาศออกไปหรอก” เซียวชุ่นปากบอกไม่เป็นไร พวกเขาผลิตของพวกนั้นผลลัพธ์มันไม่มีอะไรเลย ประกาศไปจะทำอะไรได้ ฉินโป๋เป็นผู้จัดการแผนกช่างเทคนิค หากจะมีการโจมตีเข้ามาจริงๆล่ะก็ ต้องกระอักเลือดแล้วนะ

……

ในคืนนั้น

ในห้องบ้านบรรพบุรุษตระกูลเหยา มีแสดงไฟเปิดสว่างอยู่

ผู้คนตระกูลเหยาต่างก็เข้ามาร่วมงานเลี้ยง

เหยาเจิ้นชูที่เป็นเจ้าของงาน ใบหน้าเต็มไปด้วยความสง่างาม

เหยาเต๋อ หยาวฮั่น หลี่ชุนเหลียนและคนอื่นๆต่างก็พอกันดีใจ เพราะเหยาเสี่ยวหยูนั้น ตอนนี้ได้เป็นวีรบุรุษของตระกูลเหยา ก่อนที่จะยืนข้างๆเหยาเจิ้นชูโดยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความภาพภูมิใจ

เมื่อรอคนมาครบ เหยาเจิ้นชูยืนขึ้น ก่อนที่จะถือเอาแฟรชไดร์ฟในมือ และเอ่ยกับผู้คน“ไม่รู้ว่าทุกคนยังจำได้ไหมเกี่ยวกับสถานการณ์ของเหยาเจี้ยนกั๋ว ฉันจะพูดกับทุกคน ปัจจุบันเหยาเจี้ยนกั๋วนั้นได้พักอยู่ที่จิ่วซิ่วกั๋วจี้ เมื่อไม่นานฉันไปมาแล้ว หรูหรามาก เหยาเสินขับรถหรูหรา สองล้านกว่าบาท แต่ว่ายอดขายของบริษัทซิงเหอ คีเอเจอร์เดือนนี้ทะลุไปกว่าสี่สิบล้าน”

ลูกหลานของตระกูลเหยาเมื่อได้ยิน ต่างก็ปรบมือ และดีใจ ในตอนแรกที่สงสัยในรายได้ตอนนี้ก็เปลี่ยนเป็นสำคัญไปสะแล้ว

แน่นอนว่าต้องรอบคอบ แต่ว่าเมื่อพวกเขารู้ว่าตอนนี้ว่าหุ้ยเชิงหยวนขาดตลาด ความสงสัยของพวกเขานั้นก็หายไปทันที

“ท่านรอง มีส่วนของผมด้วยนะ！”

“ยังมีฉันอีก！”

“ ท่านรองไม่เห็นแก่ตัวจริงๆเลย ไม่แปลกใจเลยที่เป็นหัวหน้าตระกูลเหยา หลังจากนี้พวกเราจะรวยไปกับท่านรองแล้วนะ”

ผู้คนต่างก็โห่ร้อง เพราะหนึ่งบริษัทซิงเหอ คีเอเจอร์นั้นมีอยู่จริง สองเพราะเหยาซื่อกรุ๊ปออกตัวจะลงทุนมากกว่าห้าสิบเปอร์เซ็นต์ งั้นหมายความว่าเหยาเจิ้นชูต้องคิดมาดีแล้วเกี่ยวกับโปรเจ็คนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้สงสัยใจตัวเขา

เหยาเจิ้นชูกำมือแก้เกร็ง ก่อนจะเอ่ยปลอบ“ทุกคนอย่ารีบไปเลย วันนี้ฉันจะทักทายกับทุกคนก่อน แล้วฉันยังจะต้องใช้เวลาวางแผนอีกสักนิด พอดีที่ทุกคนจะใช้เวลานี้ในการระดมทุน เมื่อถึงเวลาจะได้ไม่ชักช้า”

“ท่านรองพูดเรื่องนี้ เงินของฉันอย่างอยู่ในหุ้นอยู่เลย หากจะให้เอาเงินสดมาให้ตอนนี้ ฉันคงหามาให้ไม่ทัน”

“ใช่ใช่ใช่ เรื่องใหญ่ขนาดนี้น่าจะวางแผนดีๆก่อนๆ แต่ว่าก็อย่านานไปล่ะ เพียงแค่มีโปรเจ็คดีๆ ใครยินยอมเอาเงินสดขนาดนี้มาไว้ในมือ”

“วางใจเถอะ ฉันจะรีบทำให้เร็วที่สุด ฉันจะทำให้เราได้สร้างบริษัทได้เร็วที่สุดเลย” เหยาเจิ้นชูเอ่ยต่อ“ แต่ว่าในช่วงเวลานี้ทุกคนจะต้องปกปิดเป็นความลับนะ”

ลูกหลานของตระกูลเหยาต่างก็ตื่นเต้นดีใจ ก่อนที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้จนถึงห้าทุ่ม เมื่อคุยกันจนพอใจก่อนที่จะแยกย้ายกันไป