เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 226

เหล่าลู่แอบนัดหมายลูกศิษย์ทั้งสองออกมายังลานแสงจันทร์นอกเมืองในตอนเช้าตรู่ จั๋วเหรินหาวอดไม่ได้ที่จะต่อว่าอาจารย์ที่ไม่ยอมบอกตัวตนที่แท้จริง

“ไหนหลานเอ๋อร์ว่าเจ้าก็แอบฟังจนรู้ความจริงตั้งนานแล้วนี่?”

“ท่านอาจารย์! ข้าก็อยากฟังจากปากของท่านกับศิษย์น้องมากกว่าอยู่ดีนะขอรับ มันน่าน้อยใจนัก! พวกท่านทำเหมือนไม่ไว้ใจข้า”

“ก็ไม่ไว้ใจน่ะสิ!” คนทั้งสองที่ยืนถือกระบี่อยู่ใกล้ๆ ตอบออกมาพร้อมกัน

จั๋วเหรินหาวจนใจรีบยกมือข้างหนึ่งขึ้นอย่างยอมแพ้ “ก็ได้ๆ พวกท่านมีเรื่องใดจะเล่าให้ข้าฟังเพิ่มเติมก็เล่ามาเถอะ”

อาจารย์ลู่จึงชี้แจงว่าที่ไม่อยากจะบอกเขาเพราะเห็นว่ายิ่งรู้น้อยคนก็ยิ่งดี คราวนั้นก็ไม่คาดคิดว่าองค์ชายสิบห้าจะแอบสืบและยังส่งองครักษ์ประจำตัวมาทดสอบวิทยายุทธ์ของตนด้วย

“ที่ข้านัดพวกเจ้าออกมาวันนี้เพราะหลานเอ๋อร์ได้กระบี่ราตรีมาแล้วจึงอยากจะให้ลองทดสอบกระบี่ดู ตามที่อาจารย์ปู่ของพวกเจ้าได้บอกไว้ กระบี่ราตรีเป็นฝ่ายหยินเป็นตัวแทนของพลังต้าน ส่วนกระบี่ทิวาเป็นฝ่ายหยางเป็นพลังบุก หากต้องการพลังที่สมบูรณ์แบบจะต้องใช้กระบี่ทั้งสองประสานกัน”

มือปราบหนุ่มขอดูกระบี่ราตรีกับศิษย์น้องของตนในทันที

“ไม่น่าเชื่อว่าข้าจะมีวาสนาได้เห็นกระบี่ราตรีอันลือลั่น” ชายหนุ่มกำด้ามสีดำของกระบี่แล้วชักออกมา โลหะเงาแวววาวสะท้อนให้เห็นใบหน้าของชายหนุ่มปรากฎบนเหลี่ยมด้านข้าง “สมกับเป็นสุดยอดศาสตราวุธที่อาจารย์ปู่เป็นผู้สร้างขึ้นจริงๆ ขอรับ”

เหล่าลู่จึงเอ่ยถึงความแข็งแกร่งของกระบี่ให้ศิษย์ทั้งสองได้รู้และนำเอากระบี่ธรรมดาเล่มหนึ่งโยนขึ้นไปในอากาศแล้วใช้กระบี่ราตรีตัดขาดเป็นสองท่าน

“โอ้โห! ทำได้ถึงเพียงนี้เชียว หลานเอ๋อร์! เจ้าช่างโชคดีเหลือเกินที่ได้ครอบครองกระบี่ราตรี”

“มิใช่แค่ครอบครองได้! แต่ลมปราณของนางต้องเป็นหนึ่งเดียวกับกระบี่ด้วย ในตอนที่ข้าตรวจดูชีพจรของหลานเอ๋อร์ในทีแรก ลมปราณของนางช่างประหลาดนักดูคล้ายของอาจารย์ปู่มากเทียว”

เหล่าลู่โยนกระบี่ราตรีกลับไปให้ชิงหลานแล้วสั่งให้นางลองใช้วิชากระบี่ที่สอนมากับกระบี่ราตรี

“ข้าได้ลองฝึกหลายรอบแล้วท่านอาจารย์ ยังมีบางครั้งที่รู้สึกขัดเล็กน้อย”

เมื่อชิงหลานเริ่มร่ายรำเพลงกระบี่นางรู้สึกได้ว่ากระบี่ราตรีนั้นเหมือนจะคอยควบคุมตัวนางให้เคลื่อนไหวไปด้วยจากช้าไปเร็วและเริ่มรุนแรง

ควับ! ควับ! ฟิ้ว! ควับ!

ร่างของนางพลิกคว่ำพลิกหงายไปตามเพลงกระบี่จนจั๋วเหรินหาวกับเหล่าลู่ที่ยืนดูอยู่ก็ยังตกใจ และในระหว่างที่นางกำลังอยู่ในกระบวนท่าชั้นสูงนั้นเองคนทั้งสองที่ยืนดูคล้ายกับเห็นร่างของชิงหลานถูกแยกออกเป็นสตรีสองคนในอากาศมือกำด้ามกระบี่ด้วย ครั้นจบลงชิงหลานก็หันไปทางอาจารย์ของตน

“ท่านรู้สึกหรือไม่ว่ากระบี่ราตรีคอยควบคุมข้า?”

“อาจารย์ปู่เคยกล่าวไว้ว่าการจะควบคุมกระบี่ได้ต้องใช้สองคนควบคุมสองกระบี่ เมื่อครู่ไม่รู้ว่าข้าตาฝาดไปหรือไม่? จึงเห็นเจ้าเหมือนกับแยกร่างได้ออกเป็นสองคน”

“ใช่! ลมปราณของเจ้ามีสองสายสอดประสานกัน ในส่วนที่เหมือนกับข้าน่าจะได้รับการถ่ายทอดจากผู้เยี่ยมยุทธ์สายเดียวกันกับจอมยุทธ์ลู่ แต่อีกสายนั้นก็แข็งแกร่งเช่นกันว่าแต่เจ้าไปรับลมปราณทั้งสองสายนี้มาตั้งแต่เมื่อใด?” เหล่าลู่สงสัยยิ่งนักเขาเองก็เห็นคุณหนูชิงเติบโตอยู่ในสายตา นางไม่เคยฝึกวิชาสักนิดแล้วจะไปมีลมปราณสองสายได้อย่างไร?

ชิงหลานไม่อาจเล่าความจริงว่าตัวนางคือเผยมู่ซีที่ได้รับการถ่ายทอดพลังลมปราณจากอาจารย์ผู้เฒ่าท่านหนึ่งมาก่อน นางก็ไม่รู้ว่าเหตุใด? พอวิญญาณมาอยู่ในร่างชิงหลานแล้วจึงสามารถฟื้นคืนลมปราณนี้จากจิตได้ภายหลังจากการฝึกวิทยายุทธ์ของจอมยุทธ์ลู่ที่ถ่ายทอดมาให้ ส่วนลมปราณอีกสายที่เหล่าลู่บอกว่าคล้ายของเขานั้นนางจำไม่ได้จริงๆ ว่าได้มาจากผู้ใด

“ท่านอาจารย์ ช่วยบอกรูปพรรณสัณฐานของอาจารย์ปู่ให้ข้าหน่อยเถิดข้าอยากจะวาดรูปของท่านผู้นั้น”

เมื่อศิษย์และอาจารย์กลับมายังจวนสกุลชิง นางจึงได้วาดภาพของ จอมยุทธ์ลู่ขึ้นตามคำบอกเล่าของเหล่าลู่ ขณะวาดเสร็จแล้วก็วางไว้บนโต๊ะนั่งจิบภาพไปพลางก็คิดว่าตนเคยพบคนผู้นี้มาก่อนหรือไม่? นางหลับตาค้นลงไปในความทรงจำของชิงหลานอยู่นานสองนานก็ไม่พบว่าเคยเห็นคนผู้นี้มาก่อน

มู่เยี่ยนฟางที่เข้ามาเยือนถึงเรือนเห็นภาพนั้นเขาก็สอบถามถึงเหตุผลที่ชิงหลานเอาแต่ดูภาพแล้วหน้านิ่วคิ้วขมวด

“ข้ากำลังสงสัยว่าเคยพบคนผู้นี้มาก่อนหรือไม่? เจ้าช่วยข้าคิดทีสิ”

อดีตสาวใช้จังเสี่ยวลิ่งเอียงคอพินิจภาพนั้นไปมา จู่ๆ ก็ร้องขึ้น “ข้านึกออกแล้ว! นี่คือบุรุษที่ช่วยท่านขึ้นจากน้ำในตอนนั้นนี่เจ้าคะ? ที่คุณหนูรอดตายก็เพราะคนผู้นี้กระโดดลงไปในน้ำแล้วอุ้มท่านขึ้นมา ทั้งอุ้มคุณหนูพาดบ่าทั้งทำท่าเหมือนกับพวกจอมยุทธ์ทำกันแบบคล้ายๆ การถ่ายทอดพลังน่ะเจ้าค่ะ ตอนที่ข้าไปถึงริมตลิ่งก็เห็นคนมุงดูเขากำลังช่วยคุณหนูอยู่ พอกล่าวขอบคุณเสร็จคนผู้นี้ก็หายตัวไปเสียแล้ว”

ชิงหลานยิ้มกว้างพร้อมทำตาโต “นี่เอง! ลมปราณอีกสายของข้า”

***************************