เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 159

มิทช์จ้องไปที่แจสเปอร์ที่กำลังถอยออกไป เขารู้สึกได้ถึงเลือดที่กำลังรวมตัวกันบริเวณต้นคอ แต่เขาไม่สามารถกลืนลงได้หรือถุยทิ้ง

เขาเพิ่งจะมีความสุขที่ได้เย้ยหยันความจริงที่ควีนนี่เป็นคู่เดทของเขา และแอนนา ลอว์ก็ปรากฎตัวข้างแจสเปอร์ในวินาทีต่อมาทันที

เมื่อมองตามความจริง คงไม่มีใครรู้สึกอับอายที่ได้ควงควีนนี่ไปงานไหน ๆ

เธออยู่ในระดับเดียวกันกับสถานะของมิทช์ แลงดอนเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ใครๆ ก็มักกังวลอยู่เสมอที่จะถูกเปรียบเทียบ

ความสำเร็จของชายคนหนึ่งถูดวัดจากผู้หญิงข้างกายเขา

ควีนนี่ก็ไม่เลว แต่เธอจะเทียบแอนนาได้ไหม?

เธอทั้งสองต่างกันลิบลับ

มิทช์รู้สึกว่าใบหน้ากำลังร้อนผ่าว และนั่นแปลว่าเขากำลังรู้สึกรำคาญขณะที่จ้องไปที่ควีนนี่

“นายน้อยแลงดอน... คุณ...”

ควีนนี่ที่รู้สึกหลอนกับแววตาของมิทช์ เมื่อเธอได้ยินเขาพูดว่า “ไสหัวไป!”

ควีนนี่จ้องไปที่มิทช์ด้วยความรู้สึกตกตะลึง

“ฉันบอกว่า ไสหัวไป!”

มิทช์หันหลังหลังจากที่กล่าวอย่างเยือกเย็นกับควีนนี่และก้าวออกไป ปล่อยให้เธอติดอยู่ในสถานที่จัดงาน น้ำตาอาบแก้ม

...

แจสเปอร์และแอนนาเข้าสู่ห้องโถงเล็ก ๆ ของโรงแรม

แน่อนอนว่า ทุกคนต่างมองไปที่แจสเปอร์ทันทีด้วยแววตาที่ต่างกันออกไป

พวกเขาต้องเป็นคนที่พอมีอำนาจอยู่บ้างถึงจะได้รับอนุญาตให้เข้ามาในห้องนี้ ข่าวแพร่กระจายอย่างรวดเร็วมากในหมู่พวกเขาที่นี่ และตัวตนของแจสเปอร์จึงไม่เป็นความลับอีกต่อไป

บ๊อบผู้ซึ่งอยู่ใกล้ พาโซเอลเข้าไปพูดกับผู้หญิงคนอื่น เมื่อเขาหลุดจากเธอมาแล้ว เขาหันไปหาชายวัยกลางคนซึ่งท่าทางคล้ายคลึงกับมิทช์

“แคนเนดี้ แจสเปอร์มีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลลอว์งั้นแหรอ?”

เคนเนดี้กล่าวอย่างสงบว่า “บิ๊กบี คุณควรหยุดความสนใจทั้งหมดจากเหล่าดาราภาพยนต์และหันมาสนใจเรื่องอื่นมากกว่าเดิมหน่อยนะ”

“แซคคารีได้รู้จักแจสเปอร์จากแผ่นดินใหญ่ในคราวที่แล้ว ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขา แต่แซคคารีชื่นชมเขาเป็นอย่างมาก แม้แต่ผู้อาวุโสลอว์ก็หยุดยกย่องเขาไม่ได้”

ท่าทีบนใบหน้าของบ๊อบนั้นกระอักกระอ่วนเมื่อเอ่ยถึงผู้อาวุโสลอว์ “งั้น เจ้าแจสเปอร์ เลน คนนี้ก็ไม่ใช่คนที่จัดการได้ง่ายๆ แล้วสิ”

ความโกรธของบ๊อบปะทุขึ้นภายในจิใตเมื่อนึกถึงตอนที่เขาต้องยอมรับความผิดต่อหน้าแจสเปอร์แม้ว่าจะอาวุโสกว่าแจสเปอร์ก็ตาม

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด