เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 193

“ไอ้ขยะเอ๊ย! ถ้าเราไม่ถอนมันออก งั้นเรากำลังจะดูมันพุ่งขึ้นรึไง? เราทุกคนจะถูกกำจัดถ้าดัชนีฮันเซลมันเพิ่มขึ้น ใช่หรือไม่?”

บ๊อบตะโกนอย่างเดือดดาล และหน้าของผ็จัดการแทบจะเปีกชุ่มไปด้วยน้ำลายของเขา

“เราปล่อยให้ตลาดหุ้นขยับตัวขึ้นไม่ได้!”

ดวงตาของบ๊อบกำลังเปล่งแสงด้วยแววตาอันชั่วร้าย

“เมื่อตลาดอยู่ตัว หรือแม้แต่การรวมตัวแค่ครู่เดียว นักลงทุนพวกนั้นจะคิดว่าถึงเวลาของการเข้าทำกำไรตรงจุดนี้ เมื่อพวกเขาโต้กลับมาได้ เราจะเจอปัญหาอย่างใหญ่หลวงแน่!”

เมื่อบ๊อบคิดถึงเรื่องนี้ เขาตะโกนอย่างดุเดือด “ทุบราคาต่อไป! ฉันไม่อยากเชื่อว่ามันมีเงินมากพอที่จะเล่นกับฉัน!”

...

เหล่าผู้นำของสี่ตระกูลเศรษฐีกำลังนั่งรวมตัวและหารือกันในบ้านของคลาร์ก

“เราทนดูตลาดหุ้นฮาร์เบอร์พังไม่ได้ ฉันแนะนำว่าให้เราทุกคนถอนทุนมาสักเล็กน้อย เราต้องทำให้ตลาดมีเสถียรภาพ”

ราชันแห่งน่านน้ำ ผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าของตระกูลบอยออลส์ กล่าวด้วยท่าทีที่จริงจัง

“คุณพูดถูก แต่เราไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายเป็นใครและพวกมันมีเงินทุนมากเท่าไหร่ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราเข้าไปติดกับดัก โดยที่เราทำเรื่องนี้แบบสุ่มสี่สุ่มห้า?” เคนเนดี้กล่าวอย่างเฉยเมย

“งั้น เราควรทำยังไง? เราแค่นั่งดูมันเกิดขึ้นและไม่ทำอะไรเลยงั้นเหรอ? คนที่อยู่ข้างนอกนั่นกำลังรอให้เราพูดอะไรอยู่นะ” สเปนเซอร์ บอยออลส์พูดตามตรง

“โปรดอย่าใจร้อน”

คลาร์กหัวเราะและหันหน้าไปมองแซคคารี เขาพูดว่า “ผู้เฒ่าลอว์ คุณคิดว่าไง?”

แซคคารีมีท่าทีที่สงบทางสีหน้า และกล่าวอย่างสงบว่า “ฉันเห็นด้วยกับความเห็นของบอยออลส์นะ ในฐานะของสี่ตระกูลเศรษฐี เราต้องเป็นแบบอย่าง อีกด้านหนึ่ง เราต้องติดต่อกับทางรัฐบาลด้วยเช่นกัน พวกเขาจะปล่อยให้เศรษฐกิจของเมืองฮาร์เบอร์ตกต่ำไม่ได้!”

ในตอนนี้ เลขาของคลาร์กเคาะประตูก่อนจะเข้ามา เธอพูดบางอย่างกับคลาร์กในทันที

คลาร์กส่งเสียงด้วยความประหลาดใจซึ่งดึงดูดความสนใจของอีกสามคน

หลังจากที่โบกมือให้เลขาออกไป คลาร์กพูดอย่างลึกซึ้งว่า “ฉันคิดว่าใครบางคนนำหน้าเราไปก้าวหนึ่ง”

ขณะที่กล่าวแบบนั้น คลาร์กเปิดโทรทัศน์และสั่งให้บางคนเชื่อมต่อมันกับตลาดหุ้นฮาร์เบอร์

ทันใดนั้นเอง สถานการณ์ของตลาดก็ปรากฏขึ้นบนโทรทัศน์

“คนคนนี้คือใครกัน?”

เคนเนดี้ถามในทันที เขาอยากรู้ว่าคนคนนี้เป็นคนในตอนนี้มากกว่าใคร ๆ

“ไม่รู้เลย”

คลาร์กส่ายหน้าและพูดอย่างยินดีว่า “แต่เนื่องจากมีคนคนหนึ่งนำหน้าเราไปก้าวหนึ่ง งั้นเราไม่ควรลังเลอีกต่อไป ไม่อย่างงั้นละก็ ผู้คนคงจะผิดหวังในตัวเราได้”

ทุกคนมองหน้ากันและได้สรุปข้อตกลงร่วมกัน

แม้แต่เคนเนดี้เองจะไม่เต็มใจเป็นอย่างมาก เขาไม่กล้าจะแสดงมันออกมา เขาทำได้แค่พูดว่า เขาเห็นด้วยกับเรื่องนี้ขณะที่มันสวนทางกับความต้องการของเขา

หลังจากครู่หนึ่ง ตลาดเช้าได้ปิดลง

ปัง!

ด้านในวิลล่า บ๊อบซัดหน้าจออย่างรุนแรง เขาโวยวายว่า “แม่งโว๊ย! ไอ้นั่นมันเป็นใคร?”

“พวกแกใครสักคนจะบอกฉันได้ไหมว่า ทำไมพวกแกทำให้ดัชนีจุดนี้ร่วงลงไม่สำเร็จ แล้วพวกแกยังเดินไปติดกับดักของอีกฝ่ายและสูญเงินไปหลายร้อยล้านอีกเนี้ย?”