เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 206

สำหรับคนอื่น ๆ นี่ดูเหมือนข่าวดี

อย่างไรก็ตาม แจสเปอร์รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

กำลังหลักของฝ่ายชอร์ตเซลล์จะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นยอด มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขา ที่จะไม่รู้ว่าทำไมแจสเปอร์ถึงยืนกรานที่จะปกป้อง 7,600 จุดไว้ ในเวลานี้พวกเขาเข้าใกล้ชัยชนะมากขึ้นเรื่อย ๆ

ขุมทรัพย์รออยู่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว หลังจากทำงานหนักและมันอยู่ใกล้แค่เอื้อม อย่างไรก็ตาม จู่ ๆ เขาก็ถอยห่างออกไป

การเคลื่อนไหวนี้ผิดปกติมาก

สำหรับบุคคลภายนอก นี่หมายความว่ากำลังหลักของส่วนการชอร์ตเซลล์หมดทรัพยากรแล้ว อย่างไรก็ตาม แจสเปอร์ต่อสู้กับพวกเขามาโดยตลอด และเขามั่นใจว่าพวกนั้นยังมีทรัพยากรเหลืออยู่

“มีบางอย่างผิดปกติ!” แจสเปอร์ตะโกนออกมาทันที

“เขากำลังจะหนี!”

“ขึ้นราคาหุ้นตอนนี้! ทั้งหมดนั่น! ใช้ความเร็วที่เร็วที่สุดเพื่อเพิ่มดัชนีฮันเซล!”

เสียงของแจสเปอร์ทำให้แซคตกใจ เขาทำตามคำสั่งของแจสเปอร์ตามสัญชาตญาณราวกับว่ามันอยู่ในจิตใต้สำนึกของเขา

มันเหมือนกับเวทมนตร์ ดัชนีฮันเซลพุ่งสูงขึ้นราวกับมีคนใช้รหัสโกง

ในตอนแรกหน้าจอถูกปกคลุมไปด้วยสีแดงที่ทำให้ดูมืดมน แต่หลังจากที่หุ้นเพิ่มขึ้น ตัวเลขก็เปลี่ยนจากสีแดงเป็นเขียวอร่าม

ตลาดหุ้นมีการดีดตัวขึ้น และเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ !

ในขณะเดียวกันก็เหมือนกับว่าฝ่ายชอร์ตเซลล์ไม่กล้าสู้ต่อ พวกเขากำลังถอยกลับ

ดัชนีฮันเซลเพิ่มขึ้นจาก 7,602 จุด เป็น 7,650 จุด

7,680 จุด

7,800 จุด

8,000 จุด!

มันเอาชนะความยากลำบากทั้งหมด และไม่มีสิ่งกีดขวางระหว่างทาง!

"เราชนะแล้วเหรอ?"

สเปนเซอร์ตะโกนอย่างตื่นเต้น

ไม่เพียงแค่เขาเท่านั้น แต่ทั้งเมืองฮาร์เบอร์กำลังจะบ้า

"เราชนะ!"

“ตลาดหุ้นกำลังขึ้น!”

“เราช่วยมันไว้!”

“ยินดีด้วย! มิสเตอร์เลน คุณทำได้!”

เคนเนดี้เข้ามาหาแจสเปอร์โดยที่คนอื่นไม่รู้ และพูดด้วยรอยยิ้ม

แจสเปอร์ไม่มีความสุขบนใบหน้าของเขา

เป็นเพราะทั้งหมดนี้แตกต่างไปจากที่เขาคิดไว้อย่างสิ้นเชิง

กองกำลังหลักของอีกฝ่ายถอยกลับในช่วงเวลาสำคัญ ทำให้แผนการเริ่มต้นของแจสเปอร์ส่วนใหญ่ไม่เป็นผล

แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะชนะ แต่สำหรับแจสเปอร์ เขารู้ว่าเขาแพ้คู่ต่อสู้ไปเล็กน้อย!

อีกฝ่ายเห็นได้ชัดว่า มันบรรลุวัตถุประสงค์ของเขา

พวกนั้นไม่ได้ก้าวเข้าไปในกับดักของเขา แต่ในทางกลับกัน พวกเขาหันหลังกลับและเดินจากไป

แจสเปอร์สงบสติอารมณ์ขณะเผชิญหน้ากับคำแสดงความยินดีของเคนเนดี้ เขายิ้มเบา ๆ และพูดว่า “ผมแค่ทำในสิ่งที่ควรทำครับ”

“เราต้องจำไว้เสมอว่ามีคนที่ดีกว่าเราในโลกนี้เสมอ หรือไม่ใช่แบบนั้น?”

เคนเนดี้กล่าวถ้อยแถลงที่สำคัญนี้

ดวงตาของแจสเปอร์เป็นประกายเมื่อเขามองลึกไปยังเคนเนดี้ จากนั้นเขาก็พยักหน้าและพูดว่า “ใช่ครับ แต่ผมเชื่อว่าความจริงจะปรากฏในสักวันหนึ่ง!”