เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 229

“นายวางแผนจะทำอะไร?”

เคนเนดี้มองไปที่บ๊อบ

มีรอยยิ้มที่ร้ายกาจบนใบหน้าของบ๊อบเมื่อเขาพูดว่า “แล้วอะไรอีก?”

“แจสเปอร์ใช้เงินมากกว่าหนึ่งพันล้านเพื่อซื้อแกลดเนสและเปลี่ยนชื่อของมันเป็น แอดเวนท์ เอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป ชัดเจนแล้วว่ามันต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการทำสิ่งนี้”

“มันไม่ง่ายเลยที่จะประสบความสำเร็จในเรื่องหนึ่ง แต่มันง่ายมากที่จะทำลายลง”

“ฉันตั้งใจที่จะเริ่มต้นกับโจเซฟ ไวท์ เขาอยู่ในแกลดเนสมาหลายปีและรู้ความลับและเรื่องอื้อฉาวเยอะมาก ฉันจะขอให้เขาเปิดโปงบางเรื่องหลังจากนั้นไม่นานนัก ฉันเรียกมันว่าการควบคุมความคิดเห็นของฝูงชน”

“แล้วฉันจะขอให้เขายุยงพวกคนดังตัวท๊อปทั้งหลายจากแกลดเนส ฉันเรียกมันว่า การดึงพรมจากข้างใต้”

ขณะที่เขากล่าวนั้น บ๊อบหัวเราะคิกคักและพูดว่า “เมื่อแผนพวกนี้สำเร็จทั้งหมด ฉันจะติดต่อเอ็มเพอเรอร์ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ พวกเขาคงไม่อยากเห็นบริษัทความบันเทิงขนาดใหญ่บริษัทหนี่งได้รับการสนับสนุนจากตระกูลลอว์ขึ้นสู่ความเป็นที่นิยม พวกเขาคงกังวลมากกว่าเรา นายคิดว่าแกลดเนสจะอยู่ในอุตสาหกรรมนี้ได้อย่างไรถ้าทุกบริษัทขัดขวางพวกมันไว้?”

ยิ่งมิทช์ได้ฟังมากเท่าไหร่ ตาของเขายิ่งเป็นประกายมากเท่านั้น บ๊อบไม่ได้หลับนอนกับเหล่าคนดังหญิงมาร่วมหลายปีแล้ว

อย่างน้อย เขาก็ชัดเจนกว่าคนอื่น ๆ ตามกฎของอุตสาหกรรมความบันเทิง

“ผมจะจัดการเรื่องนี้เองครับ” มิทช์เสนอ

“ผมอยากจะเหยียบไอ้แจสเปอร์ให้จมดินด้วยตัวผมเอง!” ท่าทีของมิทช์ดูน่ากลัว และแววตาของเขาร้ายกาจมาก

เคนเนดี้รำพึงว่าแจสเปอร์แทบจะกลายเป็นปีศาจร้ายในดวงใจของลูกชายของเขาได้อย่างไร ถ้าประเด็นนี้ไม่ถูกแก้ไข ลูกชายของเขาคงจะปล่อยวางเรื่องนี้ไปไม่ได้

ด้วยความคิดเรื่องนี้ เคนเนดี้พยักหน้าและพูดว่า “ก็ได้ ฉันจะปล่อยเรื่องนี้ไว้กับแก เราจะให้แผนส่วนหนึ่งของตระกูลเราเพื่อสนับสนุนแก อีกทั้ง ปรึกษาเรื่องนี้กับลุงบ๊อบซะ เขามีประสบการณ์มากกว่าแกและชี้ทางให้แกได้ถูกต้อง”

มิทช์พยักหน้าและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เข้าใจแล้วครับ ผมจะไปขอความช่วยเหลือจากคุณถ้าผมต้องการผู้ชี้นำ ลุงบ๊อบ”

บ๊อบหัวเราะ “ได้เลย แต่มันจะดีที่สุดที่เราจะเริ่มแผนการนี้ช้าลงอีกหน่อย เราจะทำให้ศัตรูรู้ตัวได้ง่ายถ้าเราลงมือตอนนี้”

“ผมเข้าใจแล้ว”

มิทช์กัดฟันและจ้องไปที่นิตยสารที่เขาทิ้งลงบนพื้นอย่างชั่วช้า และพูดว่า “ผมปล่อยให้มันมีความสุขไม่กี่วันไปก่อน”

แววตาของบ๊อบเป็นประกายอย่างลึกซึ้ง เขายิ้มอย่างมีนัยยะ “ก่อนที่เมืองฮาร์เบอร์จะมีเสถียรภาพ มันเป็นการดีที่สุดที่แกจะอยู่เฉย ๆ อย่ากวนน้ำให้มันขุ่น เราจะเอาชนะแจสเปอร์ไม่ช้าก็เร็วแน่!”

“ครับ!”

มิทช์พยักหน้า แม้ว่าเขาตั้งใจที่จะคิดบัญชีกับแจสเปอร์ตอนนี้ แจสเปอร์ยังคงมีชื่อเสียงมากเกินไปในตอนนี้ ด้วยที่มีตระกูลลอว์เป็นผู้สนับสนุน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการเขาเพียงคนเดียว

เขาทำได้แค่รอโอกาสที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่านั้น!

...

อีกด้านหนึ่ง แจสเปอร์เก็บข้าวของเรียบร้อยและพร้อมที่จะออกจากเมืองฮาร์เบอร์แล้ว

หลายสิ่งในเมืองของเขาได้ถูกเก็บไว้ภายหลังเพราะว่าเขาอยู่ในเมืองฮาร์เบอร์มานานมาก ตอนนี้ที่ทุกอย่างที่นี่ได้ถูกจัดการแล้ว มันถึงเวลาที่เขาจะต้องรีบกลับ

อุตสาหกรรมของเมืองของเขาเป็นเรื่องสำคัญที่สุดกับแจสเปอร์ก็ว่าได้

หลังจากการอำลาของเขาในครั้งนี้ เขาอาจะอยู่ที่นั่นอีกนานก่อนที่จะกลับมายังเมืองฮาร์เบอร์อีกครั้ง

เฮนรี่และแอนนามาหาเขาที่สนามบิน พวกเขาได้ใช้เวลานานมากร่วมกันในระหว่างช่วงเวลานี้ และแน่นอนว่าได้สร้างความผูกพันธ์ที่แน่นแฟ้นมากกว่าเดิมในตอนนี้

เฮนรี่ตื่นเต็มที่แล้วตอนนี้ สิ่งที่เริ่มไม่ชอบในตัวแจสเปอร์ในตอนแรกกลายเป็นความชื่นชมในวันนี้ แจสเปอร์ได้กลายเป็นแบบอย่างของเขาไปแล้ว

แอนนาได้เห็นทุกอย่างที่แจสเปอร์ทำด้วยตาของเธอเอง ชายที่โดดเด่นคนหนึ่งอย่างเขาได้จุดประกายความรักจากส่วนลึกในใจของเธอ

เมื่อพวกเขากล่าวคำอำลาที่สนามบิน เฮนรี่พูดกับแจสเปอร์อย่างเป็นปกติว่า “ขอให้เราทั้งคู่อวดดีไปด้วยกันจนถึงครั้งหน้าที่ฉันไปเยี่ยมนายนะ”

“ฉันไม่ค่อยสรรทัดที่จะทำตัวอวดดีเลยนะ พูดตามตรง” แจสเปอร์กล่าวอย่างจริงใจ

“เอ่อ...”

เฮนรี่ที่ยืนอยู่ข้างพวกเขาได้ตกตะลึงไปเป็นที่เรียบร้อย ปฏิกิริยาแรกของเขาคือ การหยุดชายและหญิงที่กำลังระเบิดฮอร์โมนออกมาให้เร็วเท่าที่จะทำได้

ตัวตนของแอนนาอีกทั้งแจสเปอร์ที่เป็นคนดังของเมืองฮาร์เบอร์อยู่ตอนนี้ เขาสองคนนี้! ท่าทางแบบนี้! ถ้าปาปารัสซี่เก็บภาพของฉากนี้ได้ แม้แต่ชื่อลูก ๆ ของพวกเขาคงจะปรากฏในมุมซิบซิบดาราในวันพรุ่งนี้

“พระเจ้าเถอะ น้องพี่ ช่วยระวังตัวเองหน่อยได้ไหม? ไม่คิดว่าทำตัวน่าอายไปหน่อยเหรอ?!”

เฮนรี่กล่าวอย่างกังวล และในเวลาเดียวกันนี้ เขากวาดสายตาไปทั่วด้วยความกลัวว่าจะถูกสังเกตเห็น

แอนนาไม่สนใจเขาและยังคงซุกหน้าไปที่หลังของแจสเปอร์ต่อไป เธอพูดเบา ๆ ด้วยเสียงสั่นว่า “ฉันรู้ว่าคุณมีแฟนอยู่แล้ว แต่...ฉันก็มีสิทธิ์ไล่ตามความสุขของฉันเช่นกัน”

“ครับ” แจสเปอร์พยักหน้า ยิ้มเหยเก ผุดขึ้นทางสีหน้าของเขา

“ขอให้เธอเตรียมใจไว้ล่ะ”

แจสเปอร์ “…”

เฮนรี่ตะโกน “อ๊า!”

แอนนาหยุดการกระทำนั้นและปล่อยมือไป

“คุณควรจะผ่านด่านรักษาความปลอดภัยของสนามบินไปตอนนี้นะ” แอนนากล่าว

แจสเปอร์หัวเราะและก้าวออกไป

เขาไม่หันหลังกลับมาอีกแล้ว

เช่นนั้นแล้ว เขาคงไม่ได้เห็นความเขินอายบนใบหน้าที่แสนสวยของแอนนาด้วยเช่นกัน

ความเขินอายของหญิงสาวได้กำราบเหล่าหญิงอื่นทุกนาง ณ ตรงนั้นจนหมดสิ้น