เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 52
เสียงตะคอกของซิลวาทำให้เหงื่อไหลท่วมหน้าผากของเซย์เดน
“คนที่มีความสามารถขนาดนี้ มันจะต้องเก่งมากแน่ ๆ พ่อ ผมจะหามันให้เจอ!” เซย์เดนตอบอย่างมุ่งมั่น
ซิลวาเย้ยหยัน “ครอบครัวเราต้องสูญเสียเงินไปพันล้านดอลลาร์ ด้วยเหตุนี้ต่อให้แกไม่พูดถึง เราก็ไม่มีทางที่จะให้อภัยมันได้ ช่วงนี้ก็อย่าทำอะไรให้มันโฉ่งฉ่างนัก ไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วพักผ่อนซะ”
“ดอว์สันไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ง่ายเลย ครอบครัวเราจะต้องเตรียมรับมือกับการแก้แค้นของเขา แกเข้าใจสิ่งที่ฉันพยายามจะบอกแกไหม”
เซย์เดนปฏิเสธที่จะเชื่อในสิ่งที่ซิลวาพูดเป็นนัย ๆ “บางทีเขาอาจจะไม่ได้คิดที่จะโจมตีผมก็ได้นะ”
“แกคิดว่าดอว์สันสามารถสร้างชื่อให้กับตัวเองท่ามกลางผู้คนที่โดดเด่นมากมายขนาดนั้น และได้ตำแหน่งเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดมานานขนาดนี้ได้ยังไงล่ะ? ฉันจะบอกแกให้นะ ทุกสิ่งที่แกรู้เกี่ยวกับดอว์สัน ชูเลอร์ แกจะรู้ เท่าที่ผู้ชายคนนั้นอยากให้แกรู้เท่านั้น”
เขาไม่พูดต่อให้เปลืองน้ำลายอีก ซิลวาตัดสายของเซย์เดน
สีหน้าของเซย์เดนดูน่ากลัวและชั่วร้าย
หากแผนของเขาสำเร็จ ในตอนนนั้น ชูเลอร์กรุ๊ปจะตกเป็นจองเขาอย่างแน่นอน
แต่ตอนนี้... ลืมชูเลอร์กรุ๊ปไปเถอะ ตอนนี้เขาสูญเสียทั้งเงินหนึ่งพันล้านของครอบครัวรวมทั้งสิทธิของเขาในฐานะทายาทอีกด้วย
“โถ่เว้ย!” เซย์เดนโวยวาย ทุบและทำลายทุกอย่างในบ้านอย่างคนบ้าคลั่ง “ฉันไม่สนหรอกว่าแกจะเป็นใคร แต่แกจะซวยทันทีที่ฉันรู้ว่าแกเป็นใคร ไอ้สารเลว!”
...
ณ ชูเลอร์ วิลล่า
ดอว์สันได้รับโทรศัพท์สองสามสายและต้องไปเตรียมการที่เหมาะสม
“ฉันจะจัดการกับส่วนที่เหลือเอง ขอบคุณนายนะ แจสเปอร์ ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำยังไง ถ้าไม่มีนาย” ดอว์สันถอนหายใจอย่างซาบซึ้ง
แจสเปอร์ยิ้ม “คุณพูดเกินไปแล้วคุณลุงชูเลอร์ ปัญหาของคุณก็เป็นปัญหาของผมเหมือนกัน”
แจสเปอร์รู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อย ตอนนี้เขาได้กำจัดภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเวนดี้แล้ว
“เราจะกลับกันตอนนี้เลยไหม?” เวนดี้กระพริบตาแล้วถาม
“เราเพิ่งได้เงินมานิดหน่อย อะไรจะดีไปกว่าการซื้อของเป็นอย่างแรก ไปโชว์รูมเบนท์ลีย์กันเถอะ” แจสเปอร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม
แจสเปอร์ชอบเบนท์ลีย์มาก ตั้งแต่ชาติที่แล้ว แต่สิ่งที่ทำได้คือดูภาพและจินตนาการถึงการขับรถคันหนึ่ง
ตอนนี้เขารวยพอที่จะซื้อรถในฝัน เขาจะเป็นเจ้าของโดยต้องไม่สูญเสียดอกเบี้ยราคาแพง ไม่มีเหตุผลที่เขาไม่ซื้อ
จุดประสงค์ของการหาเงินคือใช้จ่ายในสิ่งที่มีความสุข
ในปี 2000 ที่รายได้เฉลี่ยแทบจะไม่ถึง 10,000 ดอลลาร์ รถยนต์ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ซื้อได้ หนึ่งล้านดอลลาร์เป็นเงินเดือนที่งานประจำไม่สามารถจินตนาการถึงได้
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
ต่อหน่อยคร๊าฟ...
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...