เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 58

“มากกว่าสี่พันล้าน...”

เป็นตัวเลขที่สามารถเพิ่มความดันโลหิตและหลอดเลือดแดงจนระเบิดได้เลยทีเดียว แจ็ครู้สึกว่าหัวของเขาชาเมื่อได้เห็นมัน

แม้ว่าเจ้านายคนปัจจุบันของเขาคือชาร์ลส์ เกรนเจอร์ คนที่ร่ำรวยที่สุดในโลก และเงินสี่พันล้านดอลลาร์ก็เป็นเพียงเศษเสี้ยวของความมั่งคั่งของเขา แต่เป็นเพราะชาร์ลส์เป็นเจ้านายของเขาเท่านั้น

ในฐานะผู้จัดการมืออาชีพ เงินเดือนประจำปีของแจ็คถือว่าเป็นหนึ่งในอาชีพที่ได้รับค่าแรงสูงสุดของประเทศแล้ว ถึงกระนั้น ปากของแจ็คแห้งเหือดเมื่อเห็นตัวเลขนั้น

“หากคุณยังมีข้อสงสัยใด ๆ คุณทันเนอร์ คุณสามารถไปธนาคารพาณิชย์กับผมเพื่อตรวจสอบได้นะ” แจสเปอร์พูดอย่างตรงไปตรงมา

แจ็คยิ้มด้วยความอาย และได้ยินการพูดแหย่ของแจสเปอร์ “ไม่เป็นไรครับ ผมแน่ใจว่าคุณไม่มีเหตุผลที่จะต้องล้อเล่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณเลน”

“แน่นอนครับ เวลาของเราทั้งสองมีค่าเกินไปสำหรับเรื่องนั้น” แจสเปอร์ชี้ไปตรงนั่งที่แจ็คเคยนั่งก่อนหน้านี้ เมื่อเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร แจ็คจึงนั่งลง

แจ็คจำอารมณ์ของเขาได้และกล่าวว่า “ขออนุญาตถาม คุณเลน ทั้งหมดนี้เป็นทุนของคุณหรือของครอบครัว หรือเป็นการร่วมลงทุนครับ?”

แจสเปอร์ยิ้ม “คุณได้ข่าวตลาดฟิวเจอร์สล่าสุดแล้วใช่ไหมครับ คุณทันเนอร์”

แจ็คพยักหน้า “ผมไม่ได้ขลุกอยู่กับมันมากนัก แต่ผมรู้ว่ามีนักลงทุนรายย่อยลึกลับสองคนเพิ่งปรากฏตัวในตลาดฟิวเจอร์ส”

“หนึ่งในนั้นได้รับรายได้มูลค่าหลายสิบล้าน โดยมีเงินทุนเพียงไม่กี่แสนในการซื้อขายในตลาดฟิวเจอร์สถั่วเมื่อไม่นานมานี้”

“ในขณะที่อีกคนก้าวไปอีกขั้นกับตลาดฟิวเจอร์สน้ำมันดิบระหว่างประเทศ ซึ่งมีรายได้หลายพันล้าน...เดี๋ยวนะ นักลงทุนรายย่อยทั้งสองคนเป็นคุณเหรอ?”

แจ็คตกตะลึงกับเรื่องหักมุมของเขาเอง ขณะที่เขาจ้องมองแจสเปอร์อย่างไม่เชื่อสายตา

“พูดให้ถูกคือ ผมไม่ได้มีเงินแม้แต่ดอลลาร์สำหรับตัวเองเมื่อเดือนที่แล้ว ผมได้รับเงินกู้ 800 ล้านดอลลาร์พร้อมสินเชื่อบ้านของผม และ 800 ล้านดอลลาร์ก็กลายเพิ่มมูลค่าขึ้นมามากมาย”

น้ำเสียงของแจสเปอร์ไม่ได้พูดโอ้อวดแต่อย่างใด ฟังดูเหมือนเขากำลังเล่าเหตุการณ์ปกติ

แจ็คพึมพำกับตัวเองด้วยความตื่นตระหนก “ผู้คนในวงการการเงินต่างมองหาตัวตนของนักลงทุนรายย่อยลึกลับสองคนนี้มาตลอด ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นคุณ มันจะเป็นข่าวร้ายหากสาธารณชนรู้ว่าทั้งสองบัญชีเป็นของชายหนุ่มคนเดียวกัน”

“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะเผยแพร่สู่สาธารณะ” แจสเปอร์ยิ้มแล้วถามว่า “งั้นคุณทันเนอร์ มีอะไรที่คุณอยากรู้อีกไหมครับ?”

แจ็คถาม “ผมไม่สงสัยในความสามารถของคุณหรอก คุณเลน แต่ผมอยากรู้ว่าคุณอยากเข้าสู่อุตสาหกรรมไหน”

พนักงานธรรมดามักจะถามเรื่องค่าจ้างและสวัสดิการ เพราะเจ้านายที่ดีคือคนที่ให้เงินเดือนสูง

อย่างไรก็ตาม แจ็คกังวลเรื่องอุดมคติของเจ้านายมากกว่า เขาจะไม่สนุกกับแนวคิดนี้เลยหากอุดมคติของพวกเขาไม่ตรงกัน

ระดับของความร่วมมือดังกล่าวเป็นการตรวจสอบร่วมกันระหว่างเจ้านายและผู้จัดการมืออาชีพของพวกเขา ซึ่งต่างจากที่เจ้านายสัมภาษณ์พนักงานฝ่ายเดียว

ในการตอบคำถามของแจ็ค แจสเปอร์ตอบกลับด้วยความมั่นใจอย่างเต็มที่ว่า “อินเทอร์เน็ต”

ด้วยความทรงจำเกี่ยวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอีก 20 ปีข้างหน้า แจสเปอร์รู้ดีว่าอินเทอร์เน็ตจะเป็นอุตสาหกรรมที่จะสร้างปาฏิหาริย์ได้มากที่สุดในยุคนี้

การแสดงออกของแจ็คเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความคาดหวัง เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาแยกทาง เขาแทบรอไม่ไหวที่จะเริ่มต้นที่บริษัทของแจสเปอร์และฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหมดไปด้วยกัน

เมื่อเข้าไปในรถ เวนดี้ถอนหายใจด้วยความชื่นชม “บางครั้งฉันแค่อยากจะเปิดสมองของคุณและดูว่าเกิดอะไรขึ้นข้างใน แจส”

“สำหรับผู้จัดการมืออาชีพอย่างแจ็คที่หัวสูง ฉันไม่คิดว่าเขาจะเห็นด้วยถ้าเป็นพ่อของฉันที่เชิญเขามา ถ้าพูดตามตรงแล้ว เขาจะฟังคุณทำไม?”

แจสเปอร์ยิ้ม “จำนวนเงินที่เขาได้รับในแต่ละปีนั้นไม่สำคัญสำหรับคนอย่างแจ็ค เพราะการตระหนักถึงเป้าหมายและความทะเยอทะยานของเขาคือสิ่งที่สำคัญสำหรับเขามากกว่า สิ่งที่เขาต้องการคือเวทีและโอกาสในการทำเช่นนั้น”

“แล้วทำไมเขาถึงลาออกจากแวร์ซอฟต์? นั่นคือบริษัทที่มีราคาตลาดสูงที่สุดในโลก และเจ้านายของเขาเป็นคนที่รวยที่สุดในโลก” เวนดี้ถามอย่างสงสัย

“นั่นเป็นเพราะแวร์ซอฟต์ใหญ่เกินไป แจ็ครู้ดีว่าต่อให้โดดเด่นแค่ไหน ก็ไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่าเขายังเป็นแค่คนนอก เขาจะไม่ใช้ความสามารถที่ดีที่สุดของเขากับแวร์ซอฟต์ แต่เขาทำได้กับผม นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเข้าร่วมกับเรา”

เวนดี้พยักหน้าราวกับว่าเธอเข้าใจและมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อจ้องมองที่อันดรอสที่คึกคัก สถานบันเทิงยามค่ำคืน “อันดรอสจะเฟื่องฟูอย่างแน่นอน”

“ประเทศของเราจะพัฒนาอย่างรวดเร็วในอนาคต สิ่งที่คุณเห็นตอนนี้เป็นเพียงการเริ่มต้นของอันดรอส ตึกระฟ้าจะเติมเต็มดินแดนก่อนที่คุณจะทันตั้งตัว และอันดรอสจะกลายเป็นแบบอเล็กซานเดรีย เปรียบได้คือเป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจโลกทั้งโลก”

น้ำเสียงของแจสเปอร์มั่นใจ “เมื่อถึงตอนนั้น ชื่อของผมจะถูกเผยแพร่โดยผู้คนนับไม่ถ้วนทั่วเมืองและทั่วโลก”

เวนดี้ตะลึง เธอหันมองแจสเปอร์อย่างว่างเปล่าครู่หนึ่ง เธอคงคิดอะไรบางอย่างอยู่แน่ ๆ เพราะเธอยิ้มออกมาอย่างงดงาม ความงามของเธอคล้ายกับดอกไม้หลายร้อยดอกที่บานพร้อมกัน ภายในรถถูกกลบไปด้วยความอบอุ่นและไปด้วยความรัก

“ฉันเชื่อคุณ!”