ณ ตึกออฟฟิศแสงไฟสว่างจ้า เซี่ยเสี่ยวเทียนยืนหน้าซีดอยู่หน้าห้องทำงานประธานบริษัทเซียวซื่อ
มองลอดผ่านช่องประตูที่เปิดแง้ม มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังกอดก่ายกันอย่างแนบชิด
เสียงหอบหายใจทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังลอดเข้ามาในหูเธอผ่านบานประตูที่ขวางกั้น
ก่อนจะมีเสียงเย้ายวนของหญิงสาวดังขึ้นเป็นระยะๆ
“คุณชายสาม อีกไม่นานบริษัทเซี่ยหยวนก็จะประกาศล้มละลายแล้ว คุณใจร้ายกับเซี่ยเสี่ยวเทียนจังเลยนะคะ”
เซี่ยเสี่ยวเทียนรู้สึกเย็นเยียบไปทั้งกาย นั่นคือบริษัทของคุณตาไม่ใช่เหรอ?
ชายหนุ่มจุดบุหรี่ด้วยสีหน้านิ่งเฉย ควันบุหรี่ลอยฟุ้ง พลันเอ่ยเสียงเย็นชาว่า “เซี่ยเสี่ยวเทียน ก็เป็นแค่ของเล่นเท่านั้น ผู้หญิงคนนั้นหมดประโยชน์แล้ว”
ของเล่น! ของเล่น! ของเล่น!
คำพูดที่ถูกเปล่งออกมาอย่างไร้เยื่อใย วนเวียนตอกย้ำอยู่ในหัวเซี่ยเสี่ยวเทียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
คำสั้นๆเพียงสองคำ กลับเสมือนปลายมีดแหลมคมนับหมื่นเล่มที่แทงเธอจนเลือดเนื้อแหลกลาญ!
เซี่ยเสี่ยวเทียนไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีก เธอเซก้าวหนึ่งแล้วทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง เสียงตกกระตบพลันดังขึ้น
“ใครอยู่ตรงนั้น!”
หญิงสาวหันขวับมองไปยังประตูอย่างตกใจ
“เซียวหราน ที่คุณพูดเป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?” ดวงตาดำขลับของเซี่ยเสี่ยวเทียนจดจ้องเซียวหรานไม่วางตา
หญิงสาวเพิ่งจะเห็นว่าเป็นเซี่ยเสี่ยวเทียนที่นั่งอยู่ตรงประตู ผู้หญิงที่ถูกยกย่องเป็นว่าที่คุณหญิงหมายเลขหนึ่งแห่งเซียวซื่อมาโดยตลอด บัดนี้กลับเผยสภาพจนตรอกจนถึงขีดสุด
“ในเมื่อเธอรู้แล้ว ก็ยังจะถามอีกทำไม โง่เขลาไม่สมเป็นเธอเลย”
น้ำเสียงนิ่งเย็นของชายหนุ่มดังขึ้นในห้องอย่างราบเรียบ ไม่มีความรู้สึกใดแฝงแม้แต่เสี้ยวเดียว เขาหลุบตามองเธอเพียงแวบหนึ่ง ก็ละสายตาไปราวกับว่าเห็นสิ่งปฏิกูลบางอย่าง คร้านจะมองเธออีกครั้ง
เซี่ยเสี่ยวเทียนรู้สึกเหมือนใจตัวเองดำดิ่งลงสู่ก้นบึ้งน้ำลึก เย็นเฉียบจนอุณหภูมิทั้งร่างกายหดหาย
ในวงการต่างเล่าลือกันว่าเขาเป็นคนเด็ดขาดและไร้ความปราณี เธอเองก็ไม่ได้เพิ่งจะรู้ซึ้งเป็นครั้งแรก
ทว่า ที่ผ่านมาพวกเขายืนอยู่บนเส้นทางรบเดียวกันมาโดยตลอด ครั้งนี้ เขากลับชี้ปลายหอกมาที่เธอเสียเอง!
ระยะเวลาห้าปี ที่เธอปีนป่ายขึ้นมาจากพนักงานระดับล่างสุด จนกลายเป็นเทรดเดอร์อันดับหนึ่งในบริษัทเหมือนอย่างวันนี้ เธอพยายามสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเขามาโดยเสมอ คืนนั้นเขาดื่มจนเมา จูงเธอเข้าไปในโรงแรม ณ วินาทีที่เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขา เธอนึกว่าตัวเองกำลังฝัน ความปรารถนาและความรักที่เฝ้ารอมานานหลายปี ในที่สุดก็ออกดอกผลิบานแล้วเสียที
ทว่าจุดที่เขายืนอยู่นั้นสูงเกินไป ที่ที่เขามองนั้นแสนห่างไกล สว่างไสวมากเสียจนเธอมักจะกลัวว่าตัวเองจะพลาดเดินตามฝีเท้าเขาไม่ทัน
แม้จะกลายเป็นคนของเขา เธอก็ไม่กล้าหละหลวมแม้เพียงเล็กน้อย ทุกวันนอกจากเวลานอนห้าชั่วโมง ก็ทำงานสร้างกำไรให้เซียวซื่อไม่เคยหยุดหย่อน
เธอนึกว่าตัวเองจะกลายเป็นคนพิเศษในใจเขา คิดไม่ถึงเลย ว่าวันนี้เธอจะตกอยู่ในสภาพแบบนี้ได้!
ตอนที่เธอกำลังยืนเหม่ออยู่ข้างศพคุณตา วินาทีที่ร่างกายเธอถูกรถวิ่งทับ เธอก็พลันเข้าใจ ว่าชีวิตนี้......จบสิ้นแล้ว
ความทรงจำในอดีตพรั่งพรูออกมาดั่งสายน้ำ สามปีก่อน เธอถูกเรียกไปยังบ้านบรรพบุรุษ คุณตาถอนหายใจใส่เธออย่างผิดหวังและจนใจ
“เสี่ยวเทียน ค่าของคนอยู่ที่เรารู้จักเจียมตัว ระหว่างเธอกับคนของตระกูลเซียวนั่นเป็นไปไม่ได้หรอก”
“ทำไมล่ะคะ?”
“วันนี้มีคนจากบ้านนั้นมา ท่านเซียวถึงขั้นออกปากพูดเองขนาดนี้แล้ว เธอยังจะดื้อดึงไปจนถึงอีกเมื่อไหร่!” เสียงถอนหายใจดังขึ้นอย่างแผ่วเบาในบ้านหลังเก่า พร้อมกับกลิ่นควันที่ค่อยๆจางหายไปในอากาศ
“คุณตาคะ หนูชอบเขา” ในโลกที่มืดมิด ตัวเธอในอดีตยืดอกเงยหน้า สีหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าโศก ทว่ากลับเผยหัวใจอันร้อนแรงที่ปิดไม่มิด เธอเอ่ยอย่างตื่นเต้นว่า “ชีวิตนี้ของหนูเป็นของเซียวหราน นอกจากเขา หนูก็ไม่คิดจะชอบใครอีกแล้ว”
บริสุทธิ์ปานนั้น ร้อนแรงปานนั้น สุขใจปานนั้น ทว่ากลับหดหู่
“เธอไปเถอะ หวังว่า จากนี้ไปเธอจะไม่เสียใจภายหลัง” คุณตาหันหัวไปอย่างท้อแท้ ไม่มองเธออีก แต่เธอกลับเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง ว่าชายชราผิดหวังในตัวเธออย่างสิ้นเชิง
วินาทีต่อมา ภาพตรงหน้าพลันเปลี่ยนไปในพริบตา คุณตายืนอยู่ที่ยอดตึกชั้นหกสิบหก สีหน้าเต็มไปด้วยความจนตรอกและเหนื่อยล้า “เสี่ยวเทียน ตาปกป้องบริษัทไว้ไม่ได้ ปกป้องไว้ไม่ได้อีกแล้ว......”
เธอรู้สึกเหมือนถูกบางอย่างบีบคอไว้แน่น ไม่อาจส่งเสียงออกมาได้ คุณตายิ้มด้วยสีหน้าสลด ก่อนจะก้าวขากระโดดลงมา----
“ไม่!” เสียงกรีดร้องถูกเปล่งออกมาจากปากเธอ ครั้งนี้ เธอหลุดพ้นจากแรงบีบที่คอแล้ว เสียงร้องของเธอแตกสลายและสิ้นหวัง ประหนึ่งเสียงคำรามโกรธเกรี้ยวที่ดังขึ้นมาจากขุมนรกอเวจี
คนข้างๆสะดุ้งตกใจ พลันตะโกนเสียงเรียกว่า “หมอ! หมอ! ลูกสาวฉันไม่สบาย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก