เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 127

ทั่วทั้งห้องประชุม ระเบิดขึ้นมาทันที

นี่คือจะต่อกรกันต่อหน้าเลยใช่ไหม!!!

พอเห็นว่าคุณเจียงเริ่มใช้โทรศัพท์มือถือของเขากดโทรออก ทุกคนก็เริ่มทำตัวไม่ถูก

เพราะยังไงอีกฝ่ายก็เป็นลูกน้องของประธานคนเก่า และกำลังจะเกษียณในอีกสองปี ทำให้เรื่องเป็นแบบนี้ ดูเสียหน้ามาก

คุณเจียงเห็นว่าสายตารอบๆ ตัวเขาที่แอบมองเขาเพราะรายงานการตรวจสอบเริ่มไม่แน่ใจ เขาจึงยิ้มเยาะเย้ยในใจ

เพิ่งเข้ามาบริหารบริษัท แล้วคิดจะใช้เขาเป็นตัวอย่าง ฆ่าไก่ให้ลิงดู?

ฝันไปเถอะ!

ผู้ช่วยเหมยขมวดคิ้ว สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที

เห็นได้ชัดว่าคุณเจียงอาศัยที่ตนมีอายุมากและทำเป็นผู้อาวุโสกว่า คิดจะกลั่นแกล้งประธานคนใหม่ที่เด็กกว่ายังไม่มีประสบการณ์!

ผู้จัดการเจี่ยเองก็ขมวดคิ้วแน่น

เขาเริ่มลังเล ว่าเขาคิดผิดไปหรือเปล่าที่ยืนฝ่ายเร็วเกินไป ถ้าเหลิงหยุนฉีเห็นแก่หน้าของท่านประธานเก่า จากที่ทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่ แล้วปล่อยผ่านไปง่ายๆ เขาก็มองหน้าทั้งสองฝ่ายไม่ขึ้นสิ

ในห้องประชุมขนาดใหญ่แห่งนี้ ในเวลานี้ ทุกคนต่างก็มีความคิดของตัวเอง แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน ทุกคนล้วนพุ่งความสนใจไปที่เหลิงหยุนฉี!

ส่วนคนที่เป็นตกเป็นจุดศูนย์กลางของความสนใจ ในเวลานี้ เหลิงหยุนฉีกลับค่อยๆ เลื่อนมือขวาของเธอไปที่โต๊ะ แล้วหยิบชาที่เลขานุการเตรียมไว้ให้ขึ้นมาจิบ

วินาทีต่อมา เธอลืมตาขึ้นและเหลือบมองไปทางคุณเจียง

“ดูเหมือนว่าคุณคิดว่าเอกสารที่ฝ่ายกฎหมายจัดหาให้นั้นยังมีรายละเอียดไม่เพียงพอ ไม่เป็นไรค่ะ คุณตำรวจจะสอนคุณเองว่าอะไรคือโทษทางกฎหมาย การ ‘ยักยอกทรัพย์’ ที่มีจำนวนสองหมื่นขึ้นไปก็เพียงพอที่จะได้รับโทษจำคุกสูงสุดถึงห้าปีแล้ว ฉันเปิดดูข้อมูลแล้ว ตลอดหลายปีมานี้ คุณยักยอกเงินจากบริษัทไปหลายสิบล้าน คุณอยากอยู่ข้างในนั้นนานแค่ไหน ในเมื่อคุณคิดว่าสวัสดิการของจางซื่อไม่ดีพอ ฉันจะจัดให้ในคราวเดียวเลย ให้คุณอยู่ในนั้นจนเกษียณอายุในชาติหน้าไปเลยเป็นไงคะ?”

ทันทีที่เหลิงหยุนฉีพูดจบ ทุกคนในห้องก็ตื่นตกใจไปทันที

คุณเจียงที่กำลังโทรศัพท์ ก็โกรธจนมือไม้สั่นไปหมด ก่อนจะมองหน้าเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ “หลาน หลานพูดว่าอะไรนะ?”

เหลิงหยุนฉีพยักหน้าเบาๆ ไม่มีร่องรอยของความโกรธบนใบหน้าของเธอเลย ทำให้ทุกคนในห้องประชุมรู้สึกเหมือนตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง “อย่างที่คิดไว้เลย พออายุมากขึ้น ไม่เพียงแต่สมองที่เสื่อมสภาพ ตอนนี้หูยังหนวกอีกด้วย”

“ฉัน!” คุณเจียงยกมือกุมหน้าอกของเขา อยากจะพูดมากกว่านี้ แต่ถูกเหลิงหยุนฉีพูดขัดขึ้นมาก่อน:

“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคนหน้าด้านยักยอกเงินบริษัทของคนอื่นเขา หวังแต่ผลประโยชน์ แล้วยังแว้งกลับมาโทษฉันว่าฉันไม่ยอมให้เกียรติ ไม่อายบ้างหรือไง? คิดว่าที่นี่คุณเป็นคนสร้างขึ้นมา?”

คุณเจียงที่เคยชินกับการถูกยกย่องมาตลอดหลายปี ไม่ว่าจะทั้งในบริษัทหรือนอกบริษัท เขาไม่เคยโดนทำให้เสียหน้าแบบนี้มาก่อน และที่สำคัญคือต้องมาเสียหน้าต่อหน้าคนเยอะๆ แบบนี้ด้วย!!!

ในเวลานี้ หัวใจของเขาเต้นแรง ราวกับว่าเขาสามารถล้มหมดสติไปได้ตลอดเวลา

เหลิงหยุนฉีพูดต่อ:

“เรียกฉันว่า ‘หลานรัก’ แล้วยังบอกว่าตัวเองเป็นผู้อาวุโส”

เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างเย็นชา แล้วพูดเสียงเข้ม:

“อย่างคุณน่ะเหรอจะคู่ควร!” ไม่ใช่ว่าคนอายุมากแล้วจะเรียกว่า “ผู้อาวุโส” เสมอไป !

ปรี๊ด!!!

คุณเจียงรู้สึกเหมือนเลือดจะพุ่งขึ้นสมอง

“เธอ นี่เธอ…” เขาพยุงโต๊ะด้วยมือทั้งสองข้าง เท้าของเขาอ่อนแรง และเกือบจะล้มลงไป

มือขวาของเหลิงหยุนฉีเคาะบนโต๊ะเบาๆ:

ทันทีที่เสียงนั้นดังขึ้น คุณเจียงที่ทำเป็นสลบอยู่บนเก้าอี้ก็ลุกพรวดขึ้นมา แล้วลุกขึ้นยืนทันที:

“นี่เธอคิดจะไม่ให้ทางรอดกันเลยใช่ไหม!”

คนรอบข้าง: …

รู้สึกเหมือนไอคิวของตัวเองถูกเหยียบย้ำอย่างไร้ความปราณี

เหลิงหยุนฉีแบมืออย่างไม่ใส่ใจ: “คุณเป็นคนทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เอง จะโทษใครได้?”

ระหว่างที่สนทนา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ผู้ช่วยเหมยจัดเตรียมก็มาถึง

ทุกคนมองไปที่ผู้จัดการแผนกรักษาความปลอดภัยซึ่งนั่งอยู่ในห้องประชุม ท่าทางของเขายังคงงุนงงอยู่

จู่ๆ ก็สั่งให้พวกเขาคุมตัวคุณเจียงไว้ให้ดี? ? ?

เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นที่ไหนกัน

ผู้จัดการแผนกรักษาความปลอดภัยที่ได้เห็นทุกอย่างด้วยตาของตัวเอง อีกทั้งยังมีตัวอย่างจากผู้จัดการเจี่ยด้วย จึงไม่จำเป็นที่จะต้องให้เหลิงหยุนฉีพูดซ้ำ เขารีบสั่งให้ลูกน้องเข้ามา แล้วคุมตัวคุณเจียงที่เตรียมจะเข้าจู่โจม​เหลิงหยุนฉีไว้ทันที แล้วจับไปขังไว้ที่ห้องรับแขกข้างๆ เพื่อรอให้ตำรวจและรถพยาบาลมาถึงพร้อมกัน

หลังจากคนที่ส่งเสียงอาละวาดถูกเชิญออกจากห้องประชุม ในห้องประชุมขนาดใหญ่ก็เงียบกริบไปทันที

เหลิงหยุนฉีจับมือเธอ และนั่งที่เก้าอี้อย่างเกียจคร้าน พร้อมกับมองไปที่ทุกคนในห้อง: “ตอนนี้ เรามาดำเนินการประชุมต่อได้เลยค่ะ”

ทุกคนสะดุดหายใจ ก่อนจะเงยหน้าขึ้น มองดูเจ้านายคนใหม่ที่สวยงามอย่างระมัดระวัง แล้วรู้สึกเหมือนกันว่า:

ขนลุกไปทั้งตัว!