เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 55

เมื่อเหลิงหยุนฉีเห็นปฏิกิริยาของโจวหยุน เธอก็รู้ว่าคนนี้หลงใหลในความหล่อของเขาไปแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นเลย หนุ่มคนนี้ใส่แบรนด์อินเทรนด์และดูเท่ห์ๆ ซึ่งแบบนี้แหละเป็นแบบที่สาวๆชอบกันมาก

“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มทักทายโจวหยุนอย่างสุภาพ เมื่อเห็นว่าโจวหยุนและเหลิงหยุนฉีมีความสัมพันธ์ที่ดี

“โอ้ ไม่ต้องเกรงใจไปหรอก เรามาจากมหาลัยเดียวกัน” โจวหยุนยื่นน้ำให้เหลิงหยุนฉี และรู้สึกตื่นเต้นมาก

“รุ่นพี่ชั้นไหนครับ?” ชายหนุ่มเห็นว่าเหลิงหยุนฉีไม่พูดอะไร จึงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และเตรียมสืบความจากโจวหยุน

“เราเพิ่งเรียนจบปีนี้ แล้วนายชั้นไหนแล้วล่ะ”

ทรัพยากรที่ดีขนาดนี้ ทำไมเธอถึงไม่ค้นพบมันตอนที่เธอยังเรียนอยู่ล่ะ? หรือมาจากมหาวิทยาลัยข้างๆ? ในหัวของโจวหยุนเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

ไม่ควรเป็นแบบนี้สิ!

ตอนที่เธออยู่มหาลัย เรดาร์สุดหล่อก็เปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงนี่! จะมีปลาที่ลอดผ่านตาข่ายได้อย่างไร? ? ?

“ฉันอยู่ปีสาม อายุน้อยกว่าพวกพี่แค่ปีเดียว” ขณะพูดเขาก็มองไปทางเหลิงหยุนฉีอย่างดื้อรั้น และเม้มริมฝีปากจนแน่น: “จริงๆ ก็ไม่ได้ห่างกันเท่าไหร่นะ”

ดังนั้นอย่าเรียกฉันว่ารุ่นน้องอีก

ประโยคนี้แทบจะสลักบนใบหน้าของเขาเลย

โจวหยุน: เพื่อนรัก! ! ! เธอนี่มันสุดยอดมากเลย! ผู้ชายคนนี้ช่างกระตือรือร้นมาก!

เหลิงหยุนฉีอดไม่ได้ที่จะนึกย้อนว่าเจ้าของร่างเดิมจะทำปฏิกิริยาต่อสถานการณ์นี้อย่างไร?

ซึ่งค้นหาทั่วความทรงจำแล้ว เธอก็อดไม่ได้ที่จะบ่น

คุณหนูคนนั้นช่างตาสูงจริงๆ……

ไม่ก็ถูกคนอื่นนินทาลับหลัง หรือไม่ก็พบเพื่อนผู้ชายที่ไม่รู้อะไรส่งจดหมายรักมาให้เธอ ทว่าเธอกลับเยาะเย้ยเขาว่า “นายคู่ควรเหรอ?”

ในใจมักคิดถึงแต่เซียวหรานผู้ชายใจหมานั่น แล้วจะไปมีประสบการณ์เรื่องความรักได้ยังไง!

เธอวางมือบนหน้าผากของเธอ: “คือรุ่นน้อง นายไม่ใช่สเปคที่ฉันชอบ”

รักแรกพบ?

อย่าล้อเล่นหน่า!

เมื่อเธอออกมาหาประสบการณ์ชีวิต คนๆนี้น่าจะยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยมั้ง

“ความรักสามารถสร้างกันได้” ชายหนุ่มมองเธออย่างแน่วแน่ เหมือนจะต้องพยายามให้จนถึงที่สุด สำหรับคนอย่างเขาที่มีความคิดทางวิทยาศาสตร์ ตราบใดที่เขายังคงพยายามต่อไป ก็ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้

เหลิงหยุนฉีแทบจะพูดไม่ออก “ขอโทษด้วย ฉันมีเรื่องต้องไปทำ งั้นฉันไปก่อนนะ"

ชายหนุ่มหลายคนมองหน้าซึ่งกันและกัน แล้วมองดูเขาเดินจากไป ทุกคนต่างกรีดร้องอยู่ในใจ

เป็นไปได้ไหมที่เด็กเทพได้พบกับรักแท้?

อีกด้านหนึ่ง โจวหยุนที่กินหม้อไฟจนเต็มท้องก็ได้ประกาศอย่างรวดเร็วว่าเธอเหนื่อยแล้ว และหยุดอยู่กลางทาง

เมื่อเหลิงหยุนฉีเดินเข้าไป เธอมองที่คอของเธอด้วยความเย็นชา: “ฉันคิดว่าเธอใช้ชีวิตดีเกินไป จนต้องการหาบางอย่างมากระตุ้นใช่ไหม”

“อย่า อย่า อย่า! เขาหล่อมากเลยนะ! ให้โอกาสหน่อยสิ! นอกจากนี้ ฉันแค่เอ่ยชื่อเธอไปเอง เธอจะได้พบกันอีกหรือไม่นั้นมันก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของเธอ และอีกอย่างฉันยังไม่รู้ระบบการรักษาความปลอดภัยของบ้านเธออีกเหรอ?”

มีท่านเหลิงและพ่อเหลิงดำรงตำแหน่งที่สำคัญอยู่ ดั้งนั้นการจะเข้าประตูตระกูลเหลิงได้ เว้นแต่จะมีพ่อบ้านมาเปิดประตูให้ มิฉะนั้นอยู่ข้างนอกเป็นเวลาหมื่นปีก็ไม่สามารถบุกเข้ามาได้หรอก

เหลิงหยุนฉียิ้มแห้งๆ และขี้เกียจที่จะฟังคำอธิบายบ้าๆของเธอ: “เอาจริงๆ ทำไมเธอถึงมาที่เมืองหลวงล่ะ? เธอคงไม่ได้มาที่นี่เพื่อนัดบอดจริงๆหรอกนะ?”

ทันทีที่เธอได้ยินคำว่า “นัดบอด” โจวหยุนก็แสดงสีหน้าที่สิ้นหวังในทันที: “เธอคิดอะไรอยู่! ฉันมาเพื่อทำงานนะ! มาทำงานเข้าใจไหม!"

“โอ๋?” เหลิงหยุนฉีสงสัย

โจวหยุนรู้สึกจะบ้าตาย: “ครอบครัวของฉันกำลังจะลงทุนถ่ายหนังเรื่องใหญ่ในเร็วๆนี้ ซึ่งฉันได้เรียนการตัดต่อและกำกับภาพยนตร์ไม่ใช่เหรอ! พ่อแม่ของฉันเลยใช้โอกาสนี้ให้ฉันมาเรียนรู้งาน”

ทันใดนั้น ราวกับว่าเธอคิดอะไรบางอย่างได้ เธอดูตื่นเต้นและล่อใจว่า: “ใช่แล้ว พรุ่งนี้มีการคัดเลือกนักแสดง ซึ่งน่าสนใจมาก เธออยากมาดูไหม”