เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 77

เหลิงหยุนฉียืนใกล้มากขนาดนี้ เฉียวหยู่โม่ก้มหน้าลง ก็เห็นรอยยิ้มไร้เดียงสาในดวงตาของเธอ

เขาเคยชินกับการรักษาระยะห่างกับคนอื่น ถึงเวลานี้ ถึงได้พบว่า ตัวเองและเหลิงหยุนฉียืนใกล้กันมากแค่ไหน

เธอมีดวงตาคู่หนึ่งที่ดูใส่แจ๋ว

อย่างไรก็ตาม ตั้งใจดูดีๆอีก ถึงได้พบว่า ไม่มีอะไรมากไปกว่ารูปลักษณ์ภายนอกด้วยซ้ำ

เจ้าจิ้งจอกเจ้าเล่ห์……

เขายิ้มเบาๆจากก้นบึ้งหัวใจ และความโกรธที่เกิดจากรูปภาพเมื่อกี้นี้ ก็หายไปทั้งหมด ก็ย่อมไม่ได้ถกเถียง เรื่องการเรียก“ประธานเฉียว”ด้านนี้กับเธอต่อ

เฉียวหยู่โม่ก็ดึงเก้าอี้ออกมา นั่งลง ในเวลานี้ เหมือนนึกขึ้นได้ว่ามีคนนอกอยู่ หันหน้ามองไปที่ผู้ดูแลร้านอาหารซึ่งยืนแข็งทื่ออยู่ข้างประตู: “คุณออกไปก่อนเถอะ”

“ได้ ได้ครับ”ผู้ดูแลตอบรับ ปิดประตูห้องวีไอพีอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็ยืนตัวตรง และจากไปอย่างรวดเร็ว

โจวหยุนกะพริบตา

แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยรู้เรื่อง“เฉียวซื่อกรุ๊ป” มองดูท่าทางสั่นเทาของผู้ดูแลร้านอาหารนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

สุดหล่อคนนี้ ที่มาไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!

“ได้ยินมาว่าเธอกำลังจะเข้าร่วมแสดงภาพยนตร์เหรอ?” ปลายนิ้วของเฉียวหยู่โม่เลื่อนผ่านที่วางแขนเบาๆ ถ้าหากไม่ใช่ว่าหลัวจิ้นบอกเรื่องนี้กับเขาเป็นพิเศษก่อนหน้านี้ เขาก็ไม่มีทางตั้งใจมาที่นี่

“มีความตั้งใจนี้” เหลิงหยุนฉีนั่งกลับลงที่ตำแหน่งเดิม ไม่มีความตั้งใจที่จะปิดบังเลยสักนิด ในงานเลี้ยงเมื่อครั้งก่อน เธอก็แน่ใจว่าคนคนนี้มองออกคนได้อย่างชัดเจน อยู่ตรงหน้าของเขา ไม่มีความจำเป็นต้องปิดบัง

“จะรับช่วงต่อจากบริษัทของคุณแม่เธอไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆเปลี่ยนใจไปเข้าวงการบันเทิงเอาครึ่งทางซะละ?” เฉียวหยู่โม่ไม่เชื่อว่าเธอจะทำแบบนี้อย่างไร้เหตุไร้ผล ยังไงซะ เธอไม่ได้ขาดเงินที่เป็นนักแสดงแค่นั้นเลย

เหลิงหยุนฉีคาดไม่ถึงว่าเขาจะสนใจเรื่องนี้มากขนาดนี้ หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็พูดตรงๆว่า: “ฉันได้รับข่าวมาเช้านี้ ว่าเซียวหรานกำลังจะขยายธุรกิจของเซียวซื่อไปสู่วงการบันเทิง”

ดวงตาทั้งสองของเฉียวหยู่โม่ไม่พอใจในทันที ถึงได้มองดูอย่างเคร่งขรึม: “ทำไม? เธออยากจะแก้แค้น‘ผู้ชายเหลือเดน’ที่ชอบเมื่อยังเด็กไม่รู้เรื่องรู้ราวนะเหรอ?”

ก่อนหน้านี้โจวหยุนคิดว่าทั้งสองคนคุยกันค่อนข้างปกติ ตอนที่ได้ยินประโยคนี้ ในหัวก็แทบจะหยุดความคิดไว้ไม่ทัน เริ่มที่จะคิดบ้าบอไปเรื่อยตลอดทาง!!!

“คนรักแรก”นี้กลับรู้เรื่อง“ความรักครั้งเก่า”ของเพื่อนเธออย่างชัดเจน!

สุดยอด!

เมื่อเทียบกับใบหน้าที่เต้นต้นอย่างยิ่งของโจวหยุน เหลิงหยุนฉีได้ยินคำนี้ ทำอะไรไม่ถูกจนแทบอยากจะหลับลงแกล้งทำเป็นตายทางสังคมได้!

ทำไมในงานเลี้ยงวันเกิดเธอต้องได้ใจจนลืมตัวมากขนาดนั้นด้วย!

ทำให้เฉียวหยู่โม่จับจุดอ่อนนี้ได้!

“ความทรงจำของคุณ……ไม่จำเป็นต้องดีขนาดนั้น”เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ รินเครื่องดื่มแก้วหนึ่ง ดันไปตรงหน้าของเฉียวหยู่โม่ หวังแค่ว่าเรื่องไม่ดีนี้จะผ่านพ้นไปได้

เฉียวหยู่โม่รับแก้วที่เธอยื่นมาให้อย่างเชื่อมช้า ดวงตาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงทุ้มต่ำ เหมือนกับเชลโลเล็ดลอดผ่านหู ราวกับมีแรงดึงดูดแต่เกิด: “ฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องที่การมองเห็นของเธอเพิ่มเป็น2.0แล้ว ตื่นเต้นอะไร?”

ไม่แรง กลับทำให้ปลายนิ้วของเขาเริ่มชาเล็กน้อย

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่า ตอนที่คนเจ้าเล่ห์ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เผยให้เห็นธาตุแท้ ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง

เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวและความทะเยอทะยานที่มักจะซ่อนอยู่ในส่วนลึก ในที่สุดวินาทีนี้ ก็เปิดเผยให้เห็นธาตุแท้ด้านหนึ่ง

มันเหมือนกับได้กลิ่นหอมกรุ่น ความรู้สึกแบบนั้น ไม่เคยมีมาก่อน

เฉียวหยู่โม่ในครั้งนี้ ในที่สุดก็อดหัวเราะไม่ได้ เสียงแหบแห้ง กลิ่นไวน์แรงๆล่องลอยอยู่ในอากาศ……

“เธอไม่เพียงแต่เป็นสิ่งกีดขวางทางของเซียวหราน ยังเตรียมตัวเปลี่ยนการวางแผนในอนาคตของจางซื่อด้วยเหรอ?”

เหลิงหยุนฉีได้ยินเขาพูดแบบนี้ หัวเราะเบาๆ

ในเสียงหัวเราะ แฝงด้วยความเอาแต่ใจและเห็นด้วย: “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?”

โจวหยุนที่ถูกทำเหมือนกับท่อนไม้ อ้าปากขึ้นอย่างตาปริบๆ ในวินาทีนี้ ตกใจจนตกตะลึงจนตาค้างพูดอะไรไม่ออกแล้ว

สองคนนี้พูดเรื่องอะไรกันแน่????

ทำไม เธอฟังทุกคำพูดเข้าใจ แต่รวมอยู่ด้วยกัน เธอกลับเหมือนฟังหนังสือจากสวรรค์???