เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 514

ในเช้าวันเสาร์ ฮีลตันพาเวอเรียนไปที่ร้านชุดแต่งงานโอต์ กูตูร์

เวอเรียนพยายามลองชุดแต่งงานอยู่หลายชุด แต่ฮีลตันก็ยังไม่พอใจ แม้ว่าเธอจะลองชุดจนเหนื่อยแล้ว

เวอเรียนรู้สึกท้อใจหลังจากที่ลองชุดหลายครั้ง หลังจากที่ฮีลตันให้เธอไปลองชุดอีกหลายครั้ง เธอก็เข้าไปลองชุดในห้องแต่งตัว

เนื้อผ้านั้นคล้ายกับชุดงานราตรี มันมีความยาวระดับเข่าผ้าสีขาวสองชั้น ทั้งผ้าไหมชั้นข้างนอกและข้างใน เย็บติดกันเหมือนรูปกลีบดอกไม้ เนื้อผ้าสีขาวบาง ๆ ปักลายสามมิติ ถักทอเหมือนรูปใบไม้ เมื่อเธอสวมชุดนี้แล้ว เธอจึงดูเหมือนเทพธิดาในตำนาน ทำให้รู้สึกว่าผู้สวมใส่นั้นบริสุทธิ์และไร้เดียงสา อย่างน่าประทับใจ

เมื่อเวอเรียนก้าวออกมาจากห้องแต่งตัว ดวงตาของฮีลตันนั้นเป็นประกายและดูสดใส

เธอหมุนตัวแล้วถาม "แล้วชุดนี้ล่ะ?"

"ก็ไม่เลวนะ"

เขายืนขึ้นแล้วกอดอก และวิเคราะห์ชุดแต่งงาน

ชุดแต่งงานชุดนี้งดงามมากและสวยกว่าร้านโอต์ กูตูร์ ก่อนหน้านี้ ที่เธอไปลองชุดมา มันเป็นชุดที่มีเสน่ห์ แต่มันเป็นชุดคล้องคอ จึงทำให้หลังของเธอเปลือยเปล่าลงไปถึงรอบเอว มันทำให้เห็นแผ่นหลังที่ขาวเนียนของเวอเรียน นี่เป็นครั้งแรกที่ฮีลตันเห็นชุดแต่งงานแบบนี้ มันเป็นชุดที่ปกปิดน้อยที่สุด

เวอเรียนไม่อยากลองชุดแต่งงานอีกแล้ว เธอจึงเปล่งเสียงออกมาอย่างดีใจ เมื่อฮีลตันพอใจชุดนี้ "ทำไมไม่เลือกชุดนี้ล่ะ? ฉันก็ชอบชุดนี้เหมือนกัน วันนี้พอแค่นี้นะ?"

ผู้จัดการร้านก็ชมเวอเรียนด้วย "ชุดนี้เหมาะกับคุณนายฟัดด์จริง ๆ ค่ะ เธอเหมือนกับนางฟ้าจากสวรรค์เลย ชุดนี้ออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อโชว์ผิว มันก็ขึ้นอยู่กับผู้สวมใส่ด้วย แต่คุณนายฟัดด์รูปร่างสวย ด้านหลังและไหล่ที่เปลือยเปล่า เน้นให้เห็นความสมบูรณ์แบบของโครงสร้างกระดูก ลักยิ้มที่เอวของเธอ ทำให้ดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษเลยค่ะ"

ฮีลตันทำหน้าเข้ม เมื่อผู้จัดการอธิบายแบบนั้น เขาหยิบเสื้อคลุมสูทมาคลุมไหล่ของเธอ "ไปเปลี่ยนชุดเดียวนี้"

เวอเรียนสับสน แล้วบ่นพึมพำ "มันไม่สวยเหรอ? ทำไมเราไม่เลือกชุดนี้ล่ะ? ฮีลตัน ฉันไม่อยากลองชุดอีกแล้วนะ"

แต่คำปฏิเสธของเธอก็ไร้ประโยชน์ เมื่อเขารีบดันเธอเข้าไปในห้องแต่งตัว

หลังจากที่เธอเข้าไปในห้องแต่งตัวแล้ว ฮีลตันก็มองผู้จัดการหญิงด้วยสายตาเฉียบคม "ไปเลือกชุดที่มันเปิดโชว์ผิวให้น้อยกว่านี้ มาให้ภรรยาผมลองด้วย"

ผู้จัดการทำตามคำขอของเขา "ได้ค่ะ คุณฟัดด์"

"แล้วช่วยอย่าจ้องภรรยาของผม ให้มากเกินไปด้วยนะครับ"

"ได้ค่ะ"

ผู้จัดการรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง ฉันก็เป็นผู้หญิงเหมือนกันนะ! เธอคิดในใจ

ผู้จัดการรู้ว่าฮีลตันเป็นใคร และเธอก็กลัวสายตาของเขา จึงได้แค่บ่นในใจ เธอไม่กล้าพูดกับเขา

แล้วเขาก็นั่งลงและไขว่ห้างบนโซฟา รออย่างอดทน มีแต่เขาเท่านั้นที่มองกระดูกรูปลิ่ม และรักยิ้มที่เอวของภรรยาได้ คนอื่นห้ามมอง

เซรีนนั่งแท็กซี่ และรีบมาที่ร้านชุดแต่งงาน

เวอเรียนเปลี่ยนชุดแต่งงานอีกครั้ง เธอเพิ่งออกมาจากห้องแต่งตัว เมื่อเซรีนมาถึง

ดวงตาของเซรีนเป็นประกาย เธอรีบเข้ามาหาเวอเรียนด้วยความตื่นเต้น "เวอเรียนนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอใส่ชุดแต่งงาน พวกเขาพูดถูก ผู้หญิงจะสวยที่สุดตอนที่ใส่ชุดแต่งงาน ชุดนี้สวยมากเลย!"

ฮีลตันดูตกใจขึ้นมากะทันหัน เหมือนเขานึกอะไรขึ้นมาได้ "รอผมเดี๋ยวนะ ผมจะไปจ่ายเงินก่อน"

'จ่ายเงินเหรอ? จ่ายค่าอะไรกัน? เขาไม่ได้เกลียดทุกชุดที่เธอลองใส่หรอกเหรอ?' เวอเรียนสงสัยกับตัวเอง

เขาสั่งผู้จัดการ "ช่วยจัดชุดแต่งงาน Sicily-dream ให้ด้วยครับ"

ผู้จัดการตกใจ แต่เธอก็รีบตั้งสติได้ แล้วเธอก็ยิ้ม "ได้ค่ะ คุณฟัดด์"

เมื่อรูดบัตรของเขาด้วยเครื่องรูดบัตรเครดิตแล้ว ผู้จัดการก็รู้สึกสงสัยในเจตนาของฮีลตัน 'แปลกจัง เขาไม่ได้คิดว่าชุดนั้นมันโชว์ผิวมากไปเหรอ? ทำไมเขาถึงได้เลือกชุดนี้ ในเมื่อคุณนายฟัดด์ก็ลองไปแล้วตั้งหลายชุด?' เธอสงสัย

"คุณฟัดด์คะ? ถ้าคุณชอบชุดแต่งงานที่เรียบร้อย บางทีคุณอาจสนใจชุดแต่งงานจาก เนเชอรัล สกาย การ์เด้น ซีรี่ส์นะคะ?"

ฮีลตันไม่ได้กระพริบตาตอนที่เขาตอบเธอห้วน ๆ "นั่นมันธรรมดาและดูโบราณเกินไป ไม่เหมาะกับภรรยาผมหรอก"

แล้วผู้จัดการก็พยักหน้า "ใช่ค่ะ ใช่แล้ว"

เมื่อพวกเขาเข้าไปนั่งในรถแล้ว เวอเรียนเห็นว่าเขาซื้อชุดมา เธอสงสัย "คุณไม่ชอบชุดนี้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงซื้อชุด Sicily-dream มาล่ะ?"

"ผมไม่อยากเห็นคุณใส่ชุดนี้ต่อหน้าคนอื่น แต่ผมจะชอบมากถ้าคุณใส่ชุดนี้ให้ผมดู"

เวอเรียนพูดไม่ออก