เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 530

ตอนตีสี่ เวอเรียนโดนลากออกมาจากเตียง เพื่อไปล้างหน้าและเปลี่ยนเสื้อผ้า

เวอเรียนขยี้ตา เธอยังงัวเงียอยู่แล้วก็บ่น "ฉันยังง่วงอยู่เลย เราไม่ต้องไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกันได้ไหม? ที่จริงแล้วฉันคิดว่า การดูพระอาทิตย์ขึ้นที่โรงแรม มันก็โรแมนติกเหมือนกันนะ..."

อีกอย่าง โรงแรมที่พวกเขาพักก็เป็นคฤหาสน์ ที่มีทิวทัศน์สวยงามล้อมรอบ 360 องศา ถ้ามองจากหน้าต่างที่ระเบียง พวกเขาสามารถเห็นทิวทัศน์ที่งดงาม และพระอาทิตย์ขึ้นได้

ฮีลตันใส่เสื้อผ้าให้เธอ "ใครบอกคุณว่าเราจะออกไปดูพระอาทิตย์ขึ้น?"

"แล้วเราจะออกไปดูอะไรล่ะ? มีอะไรที่น่าดูกว่าพระอาทิตย์ขึ้นอีก?"

เวอเรียนคิดคำตอบไม่ออก หลังจากที่คิดคำตอบอยู่นาน

ปกติแล้ว ฮีลตันจะยังไม่บอกอะไรเธอในตอนนี้หรอก

เมื่อพวกเขาเก็บของแล้วออกมาจากโรงแรม รถแคมป์ปิ้งก็จอดรอพวกเขาอยู่ที่หน้าโรงแรมแล้ว

เวอเรียนไม่คิดว่ารถคันนั้นจะเป็นของพวกเขา เธอดึงฮีลตันไปกับเธอเพื่อไปเช่ารถ แต่ฮีลตันก็ดึงเธอกลับมา แล้วใช้คางชี้ไปที่รถแคมป์ปิ้ง "เข้าไปในรถกันเถอะ"

เวอเรียนตกใจ ถึงเธอจะเห็นรถราคาแพงมาหลายคัน และฮีลตันก็เป็นผู้บริหาร การมีรถหรูราคาแพง จึงเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา เธอไม่เคยเห็นเขาขับรถแคมป์ปิ้งมาก่อน

เมื่อเธอเข้าไปนั่งในรถแคมป์ปิ้ง ฮีลตันก็สตาร์ทรถแล้วขับรถออกไป เวอเรียนมองของตกแต่งที่อยู่ในรถ มันเหมือนเป็นห้องพักขนาดเล็กอยู่ในรถแคมป์ปิ้ง มีเฟอร์นิเจอร์มาให้พร้อม พวกเขาสามารถหาทุกสิ่งที่พวกเขาต้องการ แม้ว่าในรถจะมีขนาดเล็กและมีพื้นที่จำกัด

"ฮีลตัน คุณจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ไหน? ในเมื่อพวกเราอยู่ในรถแคมป์ปิ้ง...คืนนี้เราจะนอนในรถกันเหรอ?"

"ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผน คืนนี้เราจะพักอยู่ในรถแคมป์ปิ้ง"

เวอเรียนง่วงนอนมาก เธอจึงหลับไปหลังจากที่เอนตัวลงบนเตียงที่เล็ก แต่นอนสบายในรถแคมป์ปิ้ง

ทั้งสองคนลงมาจากรถมายืนรับลมทะเล

เวอเรียนรู้สึกว่าทิวทัศน์ที่นี่สวยงาม เธอจึงขอให้ฮีลตันถ่ายรูปให้เธอ แล้วเธอก็ลากเขามาถ่ายเซลฟี่ด้วยกัน

ฮีลตันไม่ชอบถ่ายรูป แต่เวอเรียนชอบ มันจึงเป็นรูปของช่วงเวลาพิเศษ เมื่อเธอได้ใช้เวลาอยู่กับเขา

เวอเรียนรู้สึกมาตลอดว่า ถ้าคนสองคนรักกันจริง ๆ ทุกช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกันนั้น คงจะไม่มากเกินไป มันคุ้มค่าเมื่อระลึกถึงช่างเวลาที่ไม่ดีและสวยงาม เมื่อชีวิตนั้นสั้น

ตอนนี้เป็นเดือนพฤศจิกายน ลมทะเลจึงเย็น เมื่อพวกเขากลับเข้าไปในรถแคมป์ปิ้ง เวอเรียนยืนกรานให้ฮีลตันนอนบนตักของเธอ ก่อนจะขับรถไปเที่ยวต่อ

เมื่อพวกเขาเริ่มออกเดินทาง ทั้งสองคนก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าเป็นพิเศษ

พวกเขาใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขและอบอุ่น ฮีลตันขับรถ ส่วนเวอเรียนนั่งอยู่ตรงหน้าต่าง เธอถือกล้องถ่ายรูป และถ่ายภาพความทรงจำ และภาพทิวทัศน์ตลอดทางหลายรูป เธอจะเอาไปให้ เจลลี่ บีนดู เมื่อกลับไปถึงบ้านแล้ว