เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 564

แล้ววันหยุดที่สนุกสนานก็ผ่านไป วิลสันมีความสุขกับการสวมบทเป็นพ่อบ้าน ในตอนที่เซรีนออกไปทำงาน

เซรีนเป็นห่วงว่าวิลสันอาจอยู่คนเดียวแล้วเหงา เธอจึงซื้อแมวสก๊อตติช โฟลด์ จากร้านขายสัตว์เลี้ยงมาให้เขา

ไม่เพียงแค่วิลสันต้องทำอาหาร และทำงานบ้าน เขายังต้องดูแลแมวของเขาอีกด้วย

เขาอยากให้เธอย้ายมาอยู่กับเขา แต่เธอเป็นคนหัวโบราณ เธอคิดว่ามันไม่เหมาะสมที่จะอยู่ด้วยกัน ถ้ายังไม่ได้แต่งงาน

วิลสันกลับไปที่ห้องพักของเขาไม่ได้แล้ว เขาจึงติดอยู่ในห้องเล็ก ๆ ของเธอ

วิลสันจึงตัดสินใจคุยกับเจ้าของห้อง เพื่อซื้อห้องเล็ก ๆ นี้

เซรีนเพิ่งมารู้ความจริง ตอนที่เธอติดต่อเจ้าของห้องเพื่อจ่ายค่าเช่า

เธอมองเขาแล้วทำหน้าดุ "ทำไมคุณถึงซื้อห้องนี้โดยไม่ปรึกษาฉันก่อน?"

"ก็ผมมีเงิน แต่ไม่รู้จะไปใช้เงินที่ไหน"

ริมฝีปากของเซรีนกระตุก

เธอนั่งห่างจากเขาบนโซฟาและกินมันฝรั่งทอด สายตาของเธอจดจ่ออยู่กับทีวี เห็นได้ชัดว่าเธอโกรธ

วิลสันย้ายไปนั่งข้างเธอ และค่อย ๆ กล่อมเธอ "ก็คุณไม่อยากย้ายไปอยู่กับผม แล้วทุกวันนี้ผมก็อยู่ห้องคุณ ผมเป็นผู้ชายนะ ผมจะทำแบบนี้ไปตลอดได้ยังไง?"

"ตอนนี้คุณก็ซื้อห้องนี้แล้ว พื้นที่ของฉันก็เป็นของคุณ ตอนนี้ฉันรู้สึกอึดอัดแล้ว"

เซรีนมีงานทำและรายได้ที่มั่นคง เธอชินกับการใช้เงินของตัวเองจ่าย ถึงแม้เธอจะรู้ว่าเขารวย แต่เธอก็ไม่เคยเอาเปรียบเขา

วิลสันรู้ว่าเธอเป็นคนดี นั่นจึงทำให้เขารักเธอมากขึ้น

"ที่รัก เราอย่ามาคิดเรื่องนี้กันเลย อะไรที่เป็นของผมมันก็เป็นของคุณด้วย ถ้าคุณคิดว่าคุณเอาเปรียบผม งั้นคุณก็จ่ายคืนผมมาก็ได้"

เซรีนสงสัย "ยังไงล่ะ? ฉันจ่ายค่าเช่าให้คุณได้ไหม?"

ในวันที่สอง เซรีนปวดหลังเมื่อเธอไปทำงาน

จ่ายค่าเช่าอะไรกัน ทำไมมันถึงได้เหนื่อยแบบนี้!

เธอโทรหาเวอเรียน ในระหว่างพักทานอาหารกลางวัน หลังจากที่เธอเข้าไปในโรงพยาบาล

เชนเนอร์ยื่นบัตรเชิญสีแดงให้เซรีน "เกว็น ซู กับฉัน เราจะแต่งงานกันเดือนหน้า"

เธอรับบัตรเชิญมาแล้วพูดกับเขา "ยินดีด้วยนะ"

เมื่อเขาเห็นว่าเธอนั้นทำตัวเหมือนเดิม เชนเนอร์ก็ขมวดคิ้ว "เซรีน ถ้าคุณรู้สึกไม่มีความสุขหรือไม่สบายใจ คุณไม่ต้องแสดงความยินดีกับพวกเราก็ได้ ผมรู้ว่าคุณโกรธ"

เธอมองเชนเนอร์ "ถ้าคุณคิดว่าฉันจะโกรธเพราะเรื่องนี้ ทำไมคุณถึงให้บัตรเชิญกับฉันล่ะ?"

"ผมหวังว่าคุณจะมา"

"ฉันไม่ได้โกรธ และฉันก็ไม่ได้รักคุณแล้ว ฉันไม่สนหรอก ว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างคุณกับเกว็น ซู"

เธอไม่ได้สนใจเลย

"เซรีน คุณไม่ต้องทำเป็นไม่สนใจต่อหน้าผม..."

เซรีนไม่อยากฟังเขาอีก เธอชูบัตรเชิญขึ้นมา "วิลสันกับฉันจะไปงานแต่งของคุณกับเกว็น ซู ในเมื่อวิลสันก็เป็นญาติห่าง ๆ กับเกว็น ซู เราจะไปร่วมงานแต่งด้วย ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันต้องกลับไปทำงานก่อน"