เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 570

เซรีนเห็นว่าเธอนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล เมื่อเธอฟื้นขึ้นมา

เธอยกมือขึ้นมาแล้วเห็นว่าติดป้ายคำว่า ไอวี ไว้ "ดร.เฮย์ส เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?"

"คุณรู้ไหมว่าคุณมีความดันเลือดต่ำ? คุณจำไม่ได้เลยเหรอว่าคุณกำลังทำงานอยู่ คุณอาจจะเจอปัญหาใหญ่ ถ้าเราไม่รีบรักษาไว้ทันเวลา โชคดีที่คุณเป็นลมในโรงพยาบาล ถ้าเกิดว่าคุณไปเป็นลมที่อื่นล่ะ? ใครจะพาคุณมาส่งโรงพยาบาล?"

เซรีนรู้สึกอาย หลังจากที่โดนดร.เฮย์ส บ่น "ขอโทษที่สร้างปัญหาให้คุณนะคะ ดร.เฮย์ส"

"พักผ่อนเถอะ ไม่ต้องรีบกลับไปที่แผนกของคุณหรอก หลังจากที่ให้น้ำเกลือเสร็จแล้ว คุณก็พักผ่อนให้เต็มที่เลยนะ"

"ดร.เฮย์ส ฉันไม่เป็นไร...ฉันจะกินช็อกโกแลตค่ะ"

ดร.เฮย์ส มองเธอด้วยสายตาเฉียบคม หลังจากที่เธอพูดจบประโยค "คุณนี่โง่จริง! ตัวคุณไม่เป็นอะไรหรอก แต่เด็กในท้องของคุณต้องพักผ่อน"

เซรีนตกใจ เธอคิดว่าเธอได้ยินผิดไป "ดร.เฮย์ส คุณพูดอะไรนะคะ?"

อะไรนะ? เด็กเหรอ?

ดร.เฮย์สมองเธอด้วยความตกใจ "นี่คุณไม่รู้เหรอว่าคุณท้อง?"

"ท้อง? ฉันน่ะเหรอ? นี่ฉันท้องเหรอคะ?"

"นี่คือผลตรวจ คุณท้องได้เจ็ดสัปดาห์แล้ว"

เซรีนไม่ใช่สูติแพทย์ แต่เธอก็อ่านผลตรวจครรภ์ออก

เธอท้องตั้งแต่เมื่อไหร่?

เจ็ดสัปดาห์! นั่นมันเมื่อสองเดือนก่อนนี่ หรือจะเป็นคืนที่เธอกับวิลสัน อยู่ที่ฐานขององค์กรไลท์?

เธอคำนวณช่วงเวลาที่พอดี

ดร.เฮย์สพูดกับเธออย่างใจดี "โชคดีแล้วที่คุณไม่ได้ทำร้ายเด็กตอนล้มลงไป จากนี้ไปคุณต้องระวังตัว และต้องมาตรวจระดับความดันเลือดทุกวัน มันอาจจะเพิ่มขึ้นมาหลังจากที่คุณท้อง แค่ให้แน่ใจว่าคุณมาตรวจตรงเวลา"

เธอถือผลตรวจครรภ์ไว้ในมือ และนั่งบนเตียงด้วยอาการตกใจ เธอมึงงงไปหมดแล้ว

ดร.เฮย์สขมวดคิ้วแล้วถามเธอ "เดี๋ยวก่อนนะ คุณลุดด์ คุณยังอายุน้อยอยู่ คุณแต่งงานหรือยัง?"

เธอท้องก่อนแต่งงาน จึงรู้สึกกระอักกระอ่วนนิดหน่อย และเซรีนก็ยังเป็นคนหัวโบราณอีกด้วย

"ดร.เฮย์ส คุณช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหมคะ? อย่าบอกใครว่าฉันท้องเลยนะคะ? ถ้ามีใครถาม ก็บอกไปว่าฉันเป็นความดันเลือดต่ำ ช่วยทำแบบนั้นให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ?"

ดร.เฮย์สพยักหน้า "ได้สิ ตอนนี้คุณเป็นคนไข้ของฉันแล้ว เราต้องเก็บความลับส่วนตัวของคนไข้ไว้ เรื่องท้องมันเป็นเรื่องใหญ่นะ ไม่เป็นไรหรอกถ้าคุณไม่อยากบอกใคร แต่คุณต้องบอกพ่อของเด็ก นี่เป็นความรับผิดชอบต่อเด็กและตัวคุณเอง"

เซรีนยิ้ม "ไม่ต้องห่วงค่ะ ดร.เฮย์ส ฉันจะทำตามที่คุณบอก ขอบคุณนะคะ"

"พักผ่อนก่อนเถอะ กดปุ่มเรียกนะถ้าคุณอยากให้ช่วยอะไร"

"ได้ค่ะ"

เมื่อ ดร.เฮย์สออกไปแล้ว เซรีนยังคงนั่งอยู่บนเตียง เธอยังคิดอะไรไม่ออก

เธอเอามือมาสัมผัสที่หน้าท้องของเธอ หน้าท้องที่แบนราบของเธอ ยังไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการตั้งครรภ์ เธอจึงยังรู้สึกสับสน

เธอเพิ่งเห็นด้วยกับวิลสันวันนั้น ว่าจะยังไม่มีลูกกันเร็ว ๆ นี้ ในตอนที่พวกเขากำลังคบกันอยู่ แล้วเธอก็มาตั้งครรภ์ มันเป็นกฎของเมอร์ฟี่ เมื่อไม่อยากให้สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นก็ย่อมเกิดขึ้นเสมอ

เซนรีนขมวดคิ้วด้วยความกังวล 'ลูกเหรอ? ฉันจะบอกพ่อของลูกว่ายังไงดี? เขาก็ทำตัวเป็นเด็กอยู่แล้ว ตอนนี้เรากำลังจะมีลูกกันเหรอ?'

'แล้วถ้าพ่อไม่ชอบลูกล่ะ? เขาจะบอกให้ฉันไปทำแท้งหรือเปล่า?'

"เธอรู้หรือเปล่า ว่าวันนี้แผนกสูตินรีเวชวิทยามีคนไข้ผู้หญิง เธอถูกทำร้ายและถูกส่งตัวมาที่แผนกของเราเพื่อผ่าตัด โชคดีที่เราช่วยได้ทั้งแม่และลูก"

"เดรัจฉานประเภทไหนกันนะ ที่ทุบตีผู้หญิงท้องได้ลงคอ?"

"เป็นพวกอันธพาลที่ทุบตีเธอ เธอท้องโดยที่ยังไม่ได้แต่งงาน สามีของเธอ...ไม่สิ แฟนของเธอ เขาแค่มาเล่นกับเธอ เขาไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เขาทำร้ายเธอมาตลอด เราพยายามคุยกับเขา แต่เขาก็จะเข้ามาทำร้ายเรา โชคดีที่ตำรวจมาพาตัวเขาออกไปแล้วล่ะ"

เซรีนตกใจเมื่อได้ฟังบทสนทนา เธอรู้สึกวิตกกังวลมากขึ้น

พวกเธอก็ยังคุยกันต่อ "เลวมาก! เขาทำแบบนั้นกับแฟนของเขาได้ยังไง? ผู้ชายที่ทำร้ายผู้หญิงหรือผู้หญิงท้องนี่แย่ที่สุด"

"ฉันรู้ ใช่ไหมล่ะ? คนไข้ผู้หญิงไม่ได้อยากทำแท้ง ผู้ชายเลยทุบตีเธอหลังจากที่ดื่มเหล้า และเขาก็เล็งไปที่ท้องของเธอตอนที่เขาชกเธอ มันโหดร้ายมากเลย! เขามันเลว!"

"แล้วผู้หญิงก็ยังไม่อยากเลิกกับเขาเหรอ?"

"เธอเป็นโรคสต็อกโฮล์มซินโดรม"

"เธออาจเป็นเป็นมาโซคิสต์ก็ได้นะ ฉันสงสารคนไข้จังเลย ฉันคงต้องบอกว่าเธอหาเรื่องใส่ตัวเอง"

เซรีนฟังเรื่องที่พวกเธอคุยกัน เธอวางคางไว้บนมือ เธอนึกสงสัยอยู่ในใจ

วิลสันบอกว่าเขาไม่อยากมีลูก แต่ตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์ เขาจะกลายเป็นคนโหดร้ายหรือเปล่า?

ถ้าเขาทำรุนแรงกับเธอ เขาอาจทำมากกว่าผู้ชายที่อยู่ในบทสนทนา

ใกล้จะถึงเวลาเลิกงานแล้ว วิลสันส่งข้อความมาหาเธอ

[ผมจะรอคุณข้างล่างนะ]

เซรีนไม่ตอบเหมือนทุกครั้งที่เธอทำ และเธอก็โยนโทรศัพท์ไปข้าง ๆ ในใจของเธอสับสน เธอไม่อยากกลับบ้านเร็ว เธอไม่รู้ว่าควรเผชิญหน้ากับวิลสัน หรือควรบอกเขาว่าเธอกำลังตั้งครรภ์