เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 584

เป็นไปไม่ได้ที่วิลสันจะพลาดสิ่งที่เธอพูดเนื่องจากเขาได้ยินมันอย่างชัดเจน ดังนั้นเขาจึงถามว่า “ผมได้ยินที่คุณพูดว่าคุณกับลูก ลูก…ลูกอะไร?”

เซรีนกัดริมฝีปากของเธอ และพึมพำเบา ๆ “... ก็ลูกในท้องของฉัน”

วิลสันพูดไม่ออก

หัวใจของเขาสั่นเทา

ลูก… ของเขากับของเซรีนงั้นเหรอ?

เซรีนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองเขา เมื่อสังเกตเห็นความเงียบของเขาเป็นวินาที สอง สามวินาที… จนถึงยี่สิบวินาที เซรีนรอ ในตอนนี้เธอเห็นสีหน้าของวิลสันที่ดูคาดเดาได้ยาก และดูซับซ้อนอย่างมาก

ชายหนุ่มเงียบ และสงบอย่างแปลกประหลาด

เซรีนขมวดคิ้วในขณะที่เธอพูดว่า “วิลสัน… คุณไม่อยากให้ฉันท้องใช่ไหม? คุณไม่ชอบเด็กคนนี้เหมือนกันใช่ไหม?”

“...ไม่”

เซรีนรู้สึกไม่ถูกต้องเล็กน้อย ในขณะที่เธอคร่ำครวญ “แต่การแสดงออกของคุณบอกฉันว่าคุณไม่มีความสุข”

ยิ่งไปกว่านั้น… เขาไม่ชอบการเปิดเผย

เซรีนไม่กล้าที่จะถามต่ออีก เธอจึงหันกลับไป และหันหลังให้กับเขา เธอกดหน้าเล็ก ๆ ของเธอไปที่หลังมือของเธอในขณะที่เธอร้องไห้ เธอพูดว่า “ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากมีลูก แต่ตอนนี้ฉันท้องแล้ว คุณไม่ต้องการเด็กคนนี้จริง ๆ เหรอ?”

“ที่รัก ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น”

เซรีนไม่ได้ยินความจริงใจจากน้ำเสียงของเขาเลย เธอจึงพูดต่อ “ไม่สำคัญว่าคุณจะต้องการเด็กคนนี้หรือไม่ ฉันจะเก็บเขาไว้ เขายังคงเป็นชีวิตมนุษย์ และฉันจะไม่ยอมแพ้ต่อเขา ถ้าคุณไม่ต้องการเขา เราจะเลิกกัน ฉันดูแลเขาเองได้”

แสงวูบวาบสั่นไหวไปทั่วดวงตาของวิลสัน ในขณะที่เขาดึงหญิงสาวเข้ามาหาเขา ในขณะที่เผชิญหน้ากับเธอ เขาพูด “ผมบอกคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าผมจะยอมแพ้ต่อลูกของเรา?”

“แม้ว่าคุณจะไม่เคยพูดมันออกมาอย่างชัดเจน แต่อารมณ์ของคุณแสดงให้เห็นว่าคุณไม่มีความสุขแค่ไหน ฉันจะไม่บังคับให้คุณแต่งงานกับฉันเพราะลูกของเรา การแต่งงานที่ถูกบังคับจะไม่มีวันมีความสุข”

“ต่อให้คุณไม่ได้บังคับผม ผมก็ยังอยากแต่งงานกับคุณ”

เซรีนมุ่ยปากของเธอ ในขณะที่เธอพูดว่า “แต่คุณไม่ต้องการลูกใช่ไหม?”

วิลสันตอบเธอด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน “ผมรักคุณ และเด็กคนนี้ด้วย ผมแค่ตื่นเต้นมากเกินไป และไม่คิดว่าเราจะมีลูกเร็วขนาดนี้ คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม?”

เซรีนจ้องที่เขาอย่างสงสัย ในขณะที่เธอพูดว่า “ตื่นเต้นเหรอ? คุณตื่นเต้นตั้งแต่เมื่อไหร่?”

จากนั้นวิลสันก็จับมือของเธอ และกดลงบนหัวใจของเขาในขณะที่เขาพูด “ตอนนี้อัตราการเต้นของหัวใจของผมอยู่ที่อย่างน้อยหนึ่งร้อยสี่สิบครั้งต่อนาที คุณเป็นหมอ คุณก็น่าจะรู้”

เซรีนพูดไม่ออก

ตอนนี้หัวใจของเขากำลังเต้นแรงจริง ๆ!

“อืม… คุณตื่นเต้นมากเหรอ?”

ความตื่นเต้นนี้หมายความว่าเขาตื่นเต้น และตั้งหน้าตั้งตารอที่จะให้ลูกเกิดมาใช่ไหม?

เซรีนเยาะเย้ย ในขณะที่เธอพูดว่า “ดูจากน้ำเสียงของคุณ คุณ ดูไม่เหมือนว่าคุณจะรอคอยให้ลูกของเราเกิดมาเลยนะ”

วิลสันเลิกคิ้วเล็กน้อย ในขณะที่เขาพูดหยอกล้อ “แน่นอน ตัวสมองเล็ก ๆ นั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องละเว้นเรื่องเพศไว้เป็นเวลาสิบเดือน เพราะแบบนั้นผมจะตั้งตารอให้เขามาได้อย่างไร?”

เซรีนหน้าแดงอย่างหนักในขณะที่เธออุทานออกมา “คุณพูดเหลวไหลบ้าอะไรเนี่ย คนบ้า!”

วิลสันฝังตัวเองลงที่ท้ายทอยของเธอ และสูดกลิ่นหอมของเธอก่อนจะพูดว่า “เราจะไปจดทะเบียนสมรสกันเมื่อเรากลับไปที่ นอร์ท ซิตี้นะ”

เซรีนขมวดคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เธอพูดว่า “แต่บัตรประจำตัวของฉันยังอยู่ที่เคียร์ ริเวอร์ ทาวน์”

“ไปหาพ่อแม่ของคุณกัน”

เซรีนตอบด้วยน้ำเสียงเป็นกังวลว่า “แต่พ่อแม่ของฉันเกลียดคุณ ถ้าพวกเขารู้ว่าคุณทำให้ฉันท้อง พวกเขาจะฆ่าคุณ”

วิลสันจ้องเธออย่างเขม็งในขณะที่เขาพูด “เรายังต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา และนอกจากนี้ ผมยังต้องการแต่งงานกับลูกสาวสุดที่รักของพวกเขาอย่างมาก ดังนั้นผมก็ต้องชดใช้ใช่ไหม?”

เซรีนฉีกยิ้มกว้าง ในขณะที่เธอเอื้อมมือไปกอดคอของเขาแล้วพูดว่า “เราจะเผชิญหน้าด้วยกัน”

ทันใดนั้น เซรีนก็ออกจากอ้อมกอดของเขา และบอกเขาด้วยท่าทางจริงจังว่า “อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ของฉันค่อนข้างหัวโบราณมาก และอาจทุบตีเราจนตายได้ การตั้งครรภ์ก่อนแต่งงานถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายในเมืองเล็ก ๆ อย่างเรา วิลสัน ทำไมไม่ให้ฉันไปขโมยบัตรประจำตัวของฉันจากบ้าน เพื่อเราจะได้จดทะเบียนสมรสกันล่ะ หลังจากนั้นเราค่อย ๆ คุยกับพวกเขาในอนาคต…”

วิลสันเห็นว่าท่าทางน่ากังวลดูน่ารักมาก เขาจึงใช้นิ้วสัมผัสไปที่ใบหน้าเธอเบา ๆ ในขณะที่เขาหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ที่รัก คุณตื่นเต้นมากที่จะได้แต่งงานกับผมงั้นเหรอ?”

เซรีนหน้าแดงและซุกศีรษะไว้ใต้ผ้าห่ม ดูเหมือนว่าเธอต้องเรียนรู้ที่จะแสดงความอดกลั้นต่อหน้าวิลสัน