เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 596

ภาพคู่รักที่กำลังกอดจูบกันต่อหน้าเซรีนนั้น ช่างบาดตาและสะเทือนใจเซรีนยิ่งนัก ราวกับว่ามีมีดที่มองไม่เห็น มาทิ่มแทงหัวใจของเธอจนเลือดออก

"ทำไม...ทำไมพวกเขาถึงมาอยู่ด้วยกันได้..."

"ผู้หญิงก็แค่เป็นเครื่องประดับของผู้ชาย เขาก็รักและอยากอยู่กับเธอนะ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาไม่ไปรักผู้หญิงคนอื่น แล้วเธอยังจะรักวิลสันคนนี้อยู่เหรอ?"

น้ำตาของเธอที่ไหลลงมา ทำให้ภาพที่เห็นนั้นพร่ามัว "นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง..."

"สิ่งที่เธอเห็นคือเรื่องจริง"

เซรีนค่อย ๆ หลับตา และน้ำตาของเธอก็เริ่มหยุดไหล

วิลสัน...ผู้ชายคนนี้ที่เคยสัญญาและคอยเอาใจเธอ กลับมาหักหลังเธอแบบนี้เหรอ?

"มีปืนวางอยู่ข้างเธอนะ เซรีน หยิบปืนขึ้นมาแล้วยิงพวกเขาซะ"

เซรีนค่อย ๆ ยื่นมือไปจับปืน

เหมือนมีเสียงของปีศาจมากระซิบอยู่ในหูของเธอ "เขาฆ่าลูกของเธอและหักหลังเธอนะ เลิกลังเลแล้วฆ่าเขาซะ! ฆ่าเขา! เธอจะได้ได้กลับมามีความสุขอีกเมื่อเธอฆ่าเขา!"

สายตาของเธอเต็มไปด้วยความเย็นชาและความว่างเปล่า

เธอหยิบปืนขึ้นมาแล้วโหลดกระสุน แล้วเธอก็ยิงทั้งสองคน ที่กำลังกอดกันอยู่ไม่ไกลจากเธอ

แล้วพวกเขาก็หายไป...พวกเขาได้หายไปจากโลกของเธอ

"เด็กดี ทำได้ดีมาก ดูสิ ทุกอย่างที่เธอเกลียดนั้นหายไปแล้วแค่เธอยิงมัน รับเกียรติและพลังนั้นมา ไม่มีอะไรที่สำคัญมากไปกว่านั้นแล้ว พวกเขาก็แค่คนโง่ ไม่ต้องไปสนใจหรอก มากับฉันและเราจะไปช่วยพวกเขา"

มีแต่ความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุด...

วิลสันรีบไปที่ ดาร์ก คาบิเนท เมื่อเขามาถึงที่ประเทศแซด

ดาร์ก คาบิเนทนั้นอยู่ในฐานลับของสตีเฟ่น มันเป็นสถานที่ที่มีกำลังทหาร และเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าที่สุดในประเทศแซด

"อย่ามาพูดไร้สาระนะ!" วิลสันยกปืนขึ้นมา และเล็งไปที่สตีเฟ่น

สตีเฟ่นยังคงใจเย็นและพูดกับเซรีน "เธอเป็นผลงานที่ฉันพอใจมากที่สุด ไปฆ่าเขาซะ เขาก็เป็นแค่ไอ้คนขี้แพ้ ที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเธอ"

วิลสันตกใจ เขามองผู้หญิงของเขา ที่กำลังเดินเข้ามาหาเขาเหมือนหุ่นยนต์

ทุกก้าวที่เธอเดินนั้น เหมือนกับว่ากำลังเหยียบย่ำลงบนหัวใจที่อ่อนนุ่มของเขา เหมือนเธอกำลังขยี้มันช้า ๆ

"เซรีน..."

เซรีนเดินเข้ามาใกล้เขา เธอยกปืนที่อยู่ในมือขึ้นมา และเล็งมาที่หัวใจของเขา โดยไม่กระพริบตาเลย

ในตอนนี้ เธอเหมือนกับเครื่องจักรสังหาร

วิลสันจับไหล่ของเธอ และพยายามเรียกเธอให้ตื่น "เซรีน มองผมสิ ผมวิลสันไง คุณแค่มองผมได้ไหม?"