เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 616

วิลสันทำบะหมี่ผัดไส้กรอก ซุปไก่ และอีกสองจานสำหรับมื้อกลางวันของพวกเขา

เซรีนโผล่เข้ามาในครัว เมื่อเธอได้กลิ่นหอมของอาหาร "กลิ่นหอมจัง! ทำไมคุณทำอาหารเยอะจัง? เรากินไม่หมดหรอก!"

ในขณะที่วิลสันเสิร์ฟซุปลงในหม้อดิน เขาก็พูดว่า “คุณเพิ่งกลับจากโรงพยาบาล ดังนั้นร่างกายของคุณยังอ่อนแอ ผมจะทำอาหารที่มีประโยชน์ เพื่อดูแลคุณให้กลับมาแข็งแรง”

เซรีนโชว์กล้ามของเธอแล้วบีบมัน เธอพูดว่า "แต่ฉันรู้สึกดี และแข็งแรงดีแล้ว คุณทำอาหารเยอะมากขนาดนี้ คุณพยายามจะทำให้ฉันอ้วนอยู่หรือเปล่า?"

“คุณผอมมาก! หุ่นบางแบบคุณน่ะเหรอ? เพิ่มอีกสักสองสามปอนด์ก็ไม่เสียหายหรอก”

วิลสันตักซุปให้เซรีน เขาพูดว่า "รสชาติเป็นอย่างไรบ้าง?"

เซรีนชิมมันสองสามคำแล้วพูดว่า “วิลสัน คุณเป็นเชฟที่ยอดเยี่ยม! พอเรากลับไปที่นอร์ท ซิตี้ เราไปเปิดร้านอาหารกันเถอะ!”

“เราสามารถทำได้ ถ้าคุณต้องการ”

ไม่นานเซรีนก็เริ่มกินบะหมี่ เธอพูดพร้อมกับอาหารเต็มปากว่า "บะหมี่ผัดพวกนี้อร่อยกว่าที่ฉันเคยกินตอนเรียนมหาวิทยาลัยเยอะเลย ชาติที่แล้วฉันทำอะไรถึงได้สามีที่ยอดเยี่ยมอย่างคุณกัน?"

วิลสันตกตะลึงเล็กน้อย “สามีที่ยอดเยี่ยมเหรอ?”

เซรีนหน้าแดง เธอรู้ว่าเธอเผลอเรียกเขาว่าสามี ดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนเรื่องพูด "กินกันเถอะ รีบกินตอนที่มันยังร้อนอยู่!"

วิลสันมองไปที่เธอ และรู้สึกพอใจ

หลังอาหารกลางวัน เซรีนกำลังจะช่วยวิลสันล้างจานตอนที่เขาห้ามเธอไว้ เขาดึงเธอไปที่โซฟา และพูดว่า "ไปดู TV หรือไปงีบสักหน่อยนะ"

“แต่ฉันเพิ่งกินเสร็จ! วิลสัน คุณทำอาหารกลางวัน ฉันช่วยคุณล้างจานมันก็ยุติธรรมดีนะ ไม่อย่างนั้นมันจะดูเหมือนว่าฉันเป็นปรสิตนะ”

"การเป็นปรสิตก็ไม่ใช่เรื่องผิดนะ! เด็กดี"

วิลสันเดินออกไปล้างจาน

เซรีนกอดหมอนในขณะที่เธอดูโทรทัศน์ เธอหันไปมองวิลสันในครัวเป็นบางครั้ง เธอหลงรักเขามาก ชายหนุ่มตัวสูงและหล่อเหลา งานอดิเรกของเขาคือเธอ และงานบ้าน เธอถูกหวยแจ็กพอตแล้ว

วิลสันล้างจานอย่างรวดเร็ว เขาล้างเสร็จแล้วก็เทน้ำหนึ่งแก้ว แล้วไปนั่งกับเซรีนที่โซฟา

“แต่ฉันยังไม่เห็นเลย และฉันรู้สึกกังวล โซโนแกรมอยู่กับคุณหรือเปล่า? ขอฉันดูหน่อยได้ไหม?”

เซรีนมองไปที่วิลสันอย่างมีความหวัง วิลสันทนไม่ได้ที่จะทำให้เธอผิดหวัง แต่เขาต้องทำ ดังนั้นเขาจึงบอกว่า "ผมทิ้งโซโนแกรมไว้ที่โรงพยาบาล ไว้ผมจะเอามาให้เมื่อผมมีเวลานะ"

"งั้นก็โอเค"

ดวงตาของวิลสันเป็นประกาย และเขาก็ลูบหัวของเซรีน “ผมยังมีบางอย่างที่ต้องจัดการ คุณอยู่ที่นี่ดูทีวีไปก่อน ถ้าคุณเหนื่อยก็ไปนอนพักผ่อนนะ”

เซรีนพยักหน้า

วิลสันเดินไปที่ห้องทำงานของเขา และถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เซรีนดูโทรทัศน์ และกินขนมที่เธอชอบซึ่งวิลสันเตรียมไว้ให้เธอ เธอเดินไปที่ห้องครัวเพื่อเอาดื่มน้ำเนื่องจากเธอกระหายน้ำ เธอกำลังเทน้ำหนึ่งแก้วเมื่อสังเกตเห็นยาที่เคาน์เตอร์ เธอรู้สึกสงสัย เธอจึงอ่านส่วนผสมของยา

เมื่อเธออ่านรายการ เนื้อตัวเธอก็สั่น