เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 669

ลูซี่กำลังจะไปสอนหนังสือ เมื่ออาจารย์ใหญ่บอกให้เธอเข้าไปพบที่ห้องทำงาน

เมื่อเธอเข้าไปในห้องทำงาน เธอก็เห็นยานิอยู่ในห้อง เขากำลังคุยกับอาจารย์ใหญ่อย่างร่าเริง

อาจารย์ใหญ่ยิ้มให้ลูซี่ "คุณลูซี่ ประธานเควนบอกผมว่า เขาบอกคุณว่าเขามาที่พีค แวลลี่ เมื่อวานนี้ ทำไมไม่บอกผมล่ะ? ผมจะได้เตรียมตัวต้อนรับเขา"

ลูซี่ตกใจ เธอกัดริมฝีปากแล้วตอบเขา "ขอโทษค่ะ อาจารย์ใหญ่ เมื่อคืนนี้ฉันกลับดึก เลยลืมบอกคุณ"

อาจารย์ใหญ่โบกมือแล้วบอกเธออย่างมีความสุข "ไม่เป็นไร คุณลูซี่! ประธานเควนบอกว่าคุณสองคนรู้จักกัน เขาอยากจะเยี่ยมชมโรงเรียนของเราและแถวนี้ ทำไมคุณไม่ลาหยุดและพาเขาไปเที่ยวล่ะ?"

"อาจารย์ใหญ่คะ ฉัน...ไม่คุ้นกับแถวนี้ค่ะ"

ยานิมองเธอแล้วถาม "ผมแค่อยากเยี่ยมชมรอบ ๆ คุณลูซี่ไม่สะดวกเหรอครับ?"

อาจารย์ใหญ่มองลูซี่ด้วยสายตาที่กดดัน เขาบอกเธอ "คุณลูซี่ ในเมื่อคุณก็รู้จักประธานเควนแล้ว คุณเหมาะสำหรับหน้าที่นี้ที่สุด อีกอย่างการบริจาคครั้งนี้ ก็ต้องขอบคุณคุณด้วย"

ลูซี่ยอมรับคำสั่งนั้น

เมื่อพวกเขาออกมาจาห้องทำงานของอาจารย์ใหญ่ ลูซี่ก็เดินห่างจากยานิ เธอหลีกเลี่ยงเขาเหมือนเขาเป็นโรคติดต่อ

ยานิขมวดคิ้ว เขาหันไปรอบ ๆ แล้วถามเธอ "คุณลูซี่ นี่คุณกำลังพาผมเดินชมโรงเรียน หรือให้ผมพาไป?"

ลูซี่เม้มปาก เธอเดินเข้ามาหาเขา "ไปกันเถอะค่ะ ประธานเควน ฉันจะพาคุณไปชมรอบ ๆ โรงเรียนของเรา แต่โรงเรียนประถมเซฟเฟอเป็นโรงเรียนเล็ก ไม่ค่อยมีอะไรให้ดูนักหรอก เงินที่คุณบริจาคให้เราจะนำให้ไปสร้างโรงอาหารและห้องสมุด แต่ยังไม่ได้เริ่มสร้างเลยค่ะ"

ลูซี่เดินนำหน้าเขา และแนะนำอาคารแต่ละหลังให้เขาสั้น ๆ เธอไม่สนว่าเขาจะฟังหรือไม่

ลูซี่โต้กลับ "แล้วคุณไม่ได้เรียกฉันว่าคุณลูซี่หรือไง?" เธอกัดลิ้นหลังจากที่พูดแบบนั้น

ยานิตอบกลับอย่างรวดเร็วแล้วแหย่เธอ "ถ้าผมไม่เรียกคุณว่าลูซี่ แล้วคุณอยากให้ผมเรียกว่าไงล่ะ? ลูลู่เหรอ?"

ลูซี่หน้าแดง เธอหันไปทางอื่นแล้วบอกเขา "คุณดูโรงเรียนเสร็จหรือยัง? ถ้าเสร็จแล้ว ฉันจะได้กลับเข้าไปสอนหนังสือต่อ!"

ยานิปล่อยเธอ "พาไปดูต่อสิ"

เขาทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาดึงแขนเสื้อแล้วเดินไปที่โรงอาหาร

ลูซี่มองตามหลังเขา เธอสูดหายใจเข้าแล้วเดินตามเขาไป