เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 795

น้ำเสียงของบอยล์เต็มไปด้วยความเย็นชา เขาตั้งใจจะทำให้ทุกอย่างยากลำบากสำหรับเชอรีช

แต่เชอรีชหน้าแดงเมื่อได้ยินคำพูดของเขา

เธอจับเสื้อของเขา และเขย่งเพื่อจุมพิตที่กรามด้านล่างอันหล่อเหลาของเขาด้วยริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอ

การจูบเบา ๆ ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ความรักอันลึกซึ้งของเธอที่มีต่อเขา

“ค แค่นี้พอไหม?”

เธอไม่กล้าที่จะทำต่อ แม้ว่าเธอจะไร้ยางอายแค่ไหน แต่เธอก็ยังเป็นผู้หญิงที่มีศักดิ์ศรี

อย่างไรก็ตาม บอยล์คว้าแขนของเธอ และยกแขนของเธอขึ้นเหนือศีรษะ เขากดเธอกับชั้นวางหนังสือไม้ สายตาของเขาแหลมคมราวกับว่าเขากำลังจ้องมองเหยื่อในอ้อมกอดของเขา

“คุณรู้ไหมว่าคำว่า 'ชอบ' สำหรับผู้ใหญ่หมายถึงอะไร?”

“...”

ชายหนุ่มก้มหัวลง และจูบเธอ

เชอรีชตกใจ และพยายามดิ้นหนีโดยไม่รู้ตัว แต่ชายหนุ่มบังคับและแข็งแกร่งเกินไป เขาตอบสนองด้วยการจูบเธอหนักขึ้นไปอีก

ริมฝีปากของเธอร้อนและเจ็บปวด เธอรู้สึกว่าเธอหายใจไม่ออกจากการจูบ

ไม่ไกลนัก เลล่าเห็นเหตุการณ์นั้น และหนังสือในมือของเธอตกลงบนพื้นราวกับหมดเรี่ยวแรง

ตุ๊บ!

เลล่าช็อคและรู้สึกพูดไม่ออก เธอต้องการยืนยันว่าชายคนนั้นคือบอยล์หรือไม่

“บอยล์…?”

บอยล์ตกตะลึง

เชอรีชหน้าแดงด้วยความเขินอาย ในขณะที่บอยล์ปล่อยเธอ เธอผลักเขาออกไป และวิ่งหนีอย่างสับสนโดยไม่หันกลับมามองพวกเขา

เมื่อบอยล์หันกลับไปเผชิญหน้ากับเลล่า ภาพตรงหน้าของเธอก็ชัดเจน

“บอยล์ คุณ…”

โดยไม่สนใจเลล่า บอยล์ก้มลงไปหยิบหนังสือที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นพร้อมกับสร้อยข้อมือที่เชอรีชทิ้งไว้

…

เชอรีชวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ และพยายามจะสงบสติอารมณ์ของเธอกลับคืนมา

ริมฝีปากของเธอมีรอยแตก และเธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากพวกมัน

จิตใจของเธอยุ่งเหยิงไปหมด

สิ่งเดียวที่เธอรู้สึกคือความอบอุ่น และความเจ็บปวดบนริมฝีปากของเธอ

เมื่อกี้นี้บอยล์ป่าเถื่อนมาก เขาดูราวกับว่าเขาอยากจะกลืนกินเธอ เธอตกใจมากที่เขาทำรุนแรงกับเธอแบบนั้น

เธอนั่งอยู่ในห้องเล็ก ๆ และกอดตัวเองอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลานานมาก

คำถามที่เฉียบขาดของบอยล์ยังคงดังก้องอยู่ในหูของเธอ

“คุณจะชอบผมนานแค่ไหน? หนึ่งเดือน? หรือสามเดือนล่ะ?”

“พิสูจน์ความรักของคุณกับผม”

“คุณรู้ไหมว่าคำว่า 'ชอบ' สำหรับผู้ใหญ่หมายถึงอะไร?”

คำพูดของบอยล์บดขยี้ทุกความเป็นไปได้ระหว่างพวกเขา

เธอแค่ชอบเขาในสิ่งที่เขาเป็น ผิดไหมที่จะมีความรู้สึกให้เขา?

…

บอยล์กับเลล่าเดินออกจากห้องสมุดไปด้วยกัน

เลล่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนรวบรวมความกล้าถามเขา “บอยล์ ทำไมคุณถึงทำอย่างนั้นกับเชอรีชในห้องสมุดเมื่อครู่นี้? คุณทำได้ยังไง…”

“ผมดูเหมือนคนเลวงั้นหรือ”

เลล่าตกตะลึงไปชั่วขณะ เพราะเธอไม่คิดว่าบอยล์จะถามคำถามนั้นกับเธอ เธอรู้สึกงุนงงว่าทำไมเขาถึงถามแบบนั้น

เลล่าสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วถามว่า “บอยล์ คุณชอบเชอรีชไหม?”

เชอรีชเศร้า เธอแค่อยากเมาเพื่อลืมความเศร้าโศกทั้งหมดที่เธอมี “คุณกำลังดูถูกพวกเราอยู่งั้นหรือ?”

ทันใดนั้น เชอรีชก็หยิบแบงค์ร้อยดอลลาร์ออกมาสองสามร้อยดอลลาร์จากกระเป๋าของเธอแล้วกระแทกมันกับโต๊ะ

เนื่องจากพวกเธอไม่สนใจคำแนะนำของเขา บาร์เทนเดอร์ก็ไม่ปฏิเสธพวกเธออีกต่อไป ที่จริงแล้วผู้หญิงที่ยังสาวเหมือนกับพวกเธอมาที่บาร์อาจจะต้องการเมา หรืออาจจะมามองหาผู้ชาย เชอรีชกับวิทนีย์ดูเหมือนพวกเธอมีวันที่แย่ ๆ และอยากจะเมา

ภายในครึ่งชั่วโมง เชอรีชกับวิทนีย์ได้ดื่มค็อกเทลนับไม่ถ้วน ปริมาณแอลกอฮอล์ค่อนข้างสูง และเนื่องจากเด็กผู้หญิงสองคนนี้คออ่อนมาก ในไม่ช้าพวกเธอก็พ่นเรื่องไร้สาระ และเกาะบ่ากันและกัน

วิทนีย์มีอาการสะอึกหลายครั้งก่อนที่เธอจะโวยวายว่า “บอยล์มันสารเลว! เชอ! ไม่ต้องไปชอบเขาแล้ว! เขาแค่มีใบหน้าที่หล่อเหลา! ฉันจะแนะนำผู้ชายที่ดีกว่าให้เธอรู้จักในภายหลัง!”

ใบหน้าของเชอรีชแดงก่ำเพราะดื่มมากเกินไป เธอรู้สึกเวียนหัว และในหน้าของเธอก็ร้อนผ่าว “ฉันไม่ได้สนใจเขาเลยสักนิด! คนที่ชอบเขาเป็นพวกหัวหมู!”

วิทนีย์หัวเราะเสียงดัง และชี้ไปที่เชอรีช “เธอโกหกฉัน เชอ! ถ้าเธอหมายความอย่างนั้นจริง ๆ โทรหาบอยล์เดี๋ยวนี้! บอกเขาว่าเธอเกลียดเขา และจะไม่รักเขาอีกต่อไป! ฉันจะเชื่อเธอถ้าคุณทำอย่างนั้น!”

แอลกอฮอล์ทำให้เธอกล้าที่จะยอมรับคำท้าของวิทนีย์ และเธอก็เยาะเย้ยคำคัดค้านของวิทนีย์ “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ? ฉันไม่กลัว! ฉันจะโทรหาเขาเดี๋ยวนี้! ฉันไม่กลัวใครทั้งนั้น!”

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดเบอร์โทรของบอยล์

โทรศัพท์ดังขึ้นนานมากแต่ไม่มีใครรับสาย เธอค่อย ๆ ได้สติ และจมอยู่ในความเศร้าของเธออีกครั้ง

เชอรีชมองอย่างมืดมนไปที่วิทนีย์ “เขาไม่รับโทรศัพท์ วิทนีย์ ฉันมันน่ารังเกียจ ขนาดนั้นเลยเหรอ? เขาอยู่ห่างจากฉัน และเน้นความแตกต่างระหว่างเรา ตอนนี้เขาไม่แม้แต่จะอยากรับสายฉันด้วยซ้ำ… ฮือ ฮือ…”

วิทนีย์กอดเธอ และลูบหลังเธอเบา ๆ “บอยล์คนนั่น… สาปแช่งเขา! เขากล้าดียังไงมาทำร้ายความรู้สึกเชอตัวน้อยของเรา! ร เรา…. ไม่ต้องไปสนใจเขาอีกแล้ว!”

…

ในขณะเดียวกัน บอยล์เพิ่งอาบน้ำเสร็จ และกำลังเตรียมเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ของเขาเพื่อทำงาน ในขณะที่เขากำลังรีบูตเครื่องคอมพิวเตอร์ เขาเหลือบไปที่โทรศัพท์ของเขา

มีการแจ้งเตือนสายที่ไม่ได้รับเมื่อหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเขาสว่างขึ้น

…

เชอรีชกับวิทนีย์กำลังเมาอย่างมีความสุข โทรศัพท์ของเชอรีชดังขึ้นอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะรู้ สายตาของเธอเบลอ ในขณะที่เธอจ้องที่โทรศัพท์ของเธอ มันมาจากบอยล์

เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอ และโชว์มันให้วิทนีย์ดู “ฮิ ฮิ… บอยล์โทรมา! ฉันจะบอกเขาว่า… ฉัน เชอรีช จะไม่ชอบเขาอีกต่อไป!”

"ดี! เพื่อนรักของฉัน ฉันจะสนับสนุนเธอ!”