เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 83

บ้านครอบครัวฟัดด์

จอห์น ฟัดด์ ยืนอยู่ข้างหน้าต่างพร้อมด้วยไม้เท้าประจำตัว คิ้วของเขาขมวดแน่นในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน “คุณรู้ถึงผลที่จะตามใช่ไหม?”

หัวใจของ เจนเซ่น สั่นเล็กน้อย แต่เขาบังคับตัวเองให้พูดเสียงปกติที่สุด “นายใหญ่ฟัดด์ ผมไม่กล้าโกหกคุณหรอกครับ ผมกับ เวอเรียน มอนท์ เติบโตมาพร้อมกับ วาเนลล์ ชีน และ วาเนลล์รู้ดีที่สุดว่าเธอเป็นคนแบบไหน เดิมทีแล้วผมเป็นคู่รักกับวาเนลล์ แต่ เวอเรียน วางยาผมและ... เธอมีเซ็กส์กับผม เธอบังคับให้ผมเลิกกับวาเนลล์ เพื่อมาอยู่กับเธอแทน หลังจากนั้นไม่นาน ครอบครัวมอนท์ ก็เป็นหนี้ก้อนโต เมื่อพ่อของเธอประสบปัญหาอยู่นั้นเองเธอก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เธอทิ้งหนี้ทั้งหมดให้ ควีนน่า และ วาเนลล์ ชีน ในตอนนั้นฉันไม่รู้เลยว่าเธอไปรับงานเป็นแม่อุ้มบุญ ในช่วงที่เธอหายตัวไปและฉันคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายที่เธอไปอุ้มบุญให้นั้นจะเป็น ฮีลตัน ฟัดด์ จริง ๆ นะครับ”

“ถ้าเรื่องที่ในวันนี้หลุดออกไปข้างนอกแม้แต่คำเดียว ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่นอน”

"ครับ ได้เลยครับ นายใหญ่ฟัดด์ ไม่ต้องกังวลไปนะครับผมจะไม่บอกใครเกี่ยวกับการอุ้มบุญ ผมแค่อยากจะบอกความจริงกับคุณเท่านั้นว่า เวอเรียน มอนท์ เป็นคนแบบไหน ผมกลัวว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของเธอในการเข้ามาใกล้ชิดสนิทสนมกับประธานฟัดด์ และหลานสาวของคุณเป็นเพียงเพื่อให้เธอบรรลุเป้าหมายของเธอ ใช้ชื่อเสียงของ ครอบครัวฟัดด์ ทำเรื่องไม่ดีและสร้างความเสียหายแก่ ครอบครัวฟัดด์ นี้ยังไม่ได้รวมถึงความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวและชีวิตอันเหลวแหลกของเธอก่อนหน้านี้เลยนะครับ เธอคลุกคลีกับพวกนักเลงสมัยเรียนมัธยมปลาย แม้กระทั่งสูบบุหรี่และดื่มเหล้า เธอก็ผ่านมาหมดทุกอย่างแล้ว การทำตัวของเธอไม่ใช่เรื่องที่ผู้หญิงจากครอบครัวดี ๆ คนหนึ่งควรจะทำเลยนะครับ”

ท่าทางการแสดงออกของชายชราค่อย ๆ ขุ่นมัวอย่างเห็นได้ชัด

“แล้วทำไมนายถึงมาที่นี่เพื่อบอกเรื่องทั้งหมดนี้กับฉันล่ะ? ในเมื่อคุณบอกว่าเธอมีเป้าหมายในการเข้าสู่ ครอบครัวฟัดด์ แล้วจุดประสงค์ของคุณเองล่ะต้องการอะไร?”

“ผมแค่… ถึงอย่างไรเธอเองก็เคยเป็นเพื่อนสมัยเด็กของ วาเนลล์และผม ผมหวังว่าเธอจะสำนึกผิดในสิ่งที่ทำก่อนหน้านี้และก่อนที่เธอจะสร้างเรื่องใหญ่ที่ผิดศีลธรรมอีกครั้งเท่านั้นเองครับ”

ชายชราหัวเราะเยาะเขา เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อในเหตุผลที่อวดดีของเขา “นายบอกกับฉันตรง ๆ ว่าจริง ๆ แล้วนายต้องการอะไรจากฉันกันแน่? พูดมาซะที"

นายใหญ่ฟัดด์ นั้นค่อนข้างน่ากลัวเป็นอย่างมาก ฝ่ามือของเจนเซ่น ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เขากล่าวว่า “นายใหญ่ฟัดด์ ครับ คุณอาจยังไม่รู้ว่า ท่านประธานฟัดด์ กับเวอเรียน พวกเขาที่คู่ไม่ได้จดทะเบียนสมรถกัน การแต่งงานของพวกเขาเป็นของปลอมครับ”

"คุณพูดว่าอะไรนะ?"

ชายชราตะลึงกับเรื่องที่ได้ยิน เขาใช้ไม้เท้าคู่ใจกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง ในขณะที่จ้องมองไปที่เจนเซ่น ทำให้เขาหวาดกลัวจนหัวหดอย่างตั้งใจ

“นายใหญ่ฟัดด์ ครับ ผมรู้ว่าคุณอาจไม่เชื่อทั้งหมดในสิ่งที่ผมพูดมาแต่ เวอเรียน มอนท์ เองที่เป็นคนบอกกับ วาเนลล์ ชีน เป็นการส่วนตัวว่าพวกเขาไม่ได้แต่งงานกัน แม้ว่าเธอจะเป็นคนขี้เล่นแค่ไหนแต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้นะครับ นอกจากนี้นายใหญ่ฟัดด์ เองก็เป็นคนที่เก่ง และฉลาดเป็นอย่างมาก ถ้าคุณต้องการพิสูจน์เรื่องนี้จริง ๆ แล้วมันก็เป็นเรื่องง่ายมากเลยใช่ไหมล่ะครับ แล้วผมจะต้องโกหกคุณไปเพื่ออะไรกันละครับ”

…

ภายในรถมายบัคสีดำ เวอเรียน มอนท์ นั่งอยู่ข้างหน้าต่างปกปิดแก้มอันเร่าร้อนของเธอ

เธอได้มองออกไปที่ทิวทัศน์นอกหน้าต่างเธอก็รู้ว่ามันไม่ใช่เส้นทางที่ไปโรงเรียนอนุบาล “เราจะไม่ไปรับ เจลลี่ บีน กัน เหรอคะ?”

“ตอนนี้คุณเพิ่งจำได้ใช่ไหมว่าเราต้องไปรับ เจลลี่ บีน ?”

เวอเรียน พูดไม่ออก “...”

ติ่งหูของเธอแดงไปหมด ทั้งหมดนี้เธอต้องขอบคุณเขา หากไม่ใช่เพราะจูบนั้นของเขา ทุกอย่างจะผันแปรจนพวกเขาควบคุมไม่ได้

ฮีลตัน มีรอยยิ้มที่อ่อนโยนผ่านดวงตาของเขาพร้อมกับอธิบายว่า “ผมบอกให้คุณพ่อมารับ เจลลี่ บีน แทนแล้ว”

เวอเรียน ตอบง่าย ๆ ว่า “โอเคค่ะ” เธอก้มหน้าลงและไม่กล้ามองหน้าเขาอีก

ตอนนี้ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขามันแรงขึ้นมากแค่ไหนกันนะ?

เป็นไปได้ไหมว่าหลังจากที่พวกเขาทั้งคู่ มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นด้วยกันบ่อย ๆ มันจะทำให้พวกเขารักกันมากขึ้นใช่หรือไม่นะ?

แล้ว… เป็นไปได้ไหมที่เขาจะค่อย ๆ ตกหลุมรักเธอ?

…

หลังจาก ฮีลตัน ฟัดด์ และ เวอเรียน มอนท์ กลับไปถึงที่บ้านของครอบครัวฟัดด์ แล้วนั้น เจลลี่ บีน ที่อยู่ชั้นล่างได้เห็นพวกเขาและรีบวิ่งไปหาในทันที

“คุณพ่อขา มอนตี้ขา ทำไมวันนี้พวกคุณไม่มารับหนูกลับบ้านด้วยกันล่ะคะ”

ฮีลตัน เลิกคิ้วและตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “พ่อกำลังเสริมสร้างความผูกพันกับมอนตี้ อยู่น่ะ ดังนั้นเราจึงต้องใช้เวลาร่วมกันมากหน่อย”

เวอเรียน สำลักน้ำลายทันทีที่ได้ยินคำตอบของเขา “แค่ก แค่ก แค่ก...”

สิ่งที่เขาพูดออกมานั้นมันน่าโดนต่อยสักหมัดสองหมัดซะจริง ๆ

แต่ เจลลี่ บีน ยังเป็นเด็กและไร้เดียงสาเกินไปที่จะเข้าใจ เธอจึงมุ่ยปากเล็กน้อยแล้วพูดว่า “หนูก็อยากการเสริมสร้างความผูกพันกับคุณพ่อและ มอนตี้ ด้วยนี่คะ! ทำไมพวกคุณไม่พา เจลลี่ บีน ไปด้วยล่ะคะ!”

เวอเรียน ปลอบใจเธออย่างใจเย็น “ขอโทษนะคะ เจลลี่ บีน คุณพ่อและ มอนตี้ มีงานต้องทำมากมายนั่นเป็นสาเหตุที่เรามาสายในวันนี้ เรากังวลว่าหนูจะรอที่โรงเรียนอนุบาลนานเกินไป เราจึงบอกให้คุณปู่ไปรับหนูก่อน คุณพ่อกับฉันจะไปรับหนูพรุ่งนี้แทนตกลงไหมคะ?”

"จริงเหรอคะ?"

"ใช่จ๊ะ! เป็นอย่างนั้นแน่นอนเลย!"

ในขณะที่พวกเขาเพิ่งพูดจบ นายใหญ่ฟัดด์ ก็เดินลงมาจากชั้นสองพร้อมกับไม้เท้าของเขา เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “พวกเธอสองคนมาที่ห้องทำงานของฉัน ฉันมีบางอย่างจะถามพวกเธอทั้งคู่!”

หลังจากที่ ฮีลตัน และ เวอเรียน เข้ามาในห้องทำงาน สิ่งแรกที่ชายชราถามก็คือ “พวกเธอทั้งคู่ได้จดทะเบียนสมรสกันหรือยัง?”