เล่ห์รักเมียตัวน้อย นิยาย บท 11

ตอนที่10 เสื้อผ้าชดเชย

จารวีดิ้นรนอย่างสุดกำลัง และยกขาเตะไปยังหว่างขาของเขา

“อู๊.....”ยศพลเจ็บขึ้นและปล่อยเธอทันที สีหน้าเปลี่ยนดูไม่งดงาม ไอ้ผู้หญิงคนนี้ ทำไมเชื่องยากเหมือนเสือดาวดำ กล้ามาเตะหว่างขาของเขา

มองดูยศพลป้องหว่างขาขมวดคิ้วอย่างเจ็บปวด จารวีเหมือนเด็กที่ทำผิด กลัวจนหันหลังวิ่งหนี เธอวิ่งซุ่มๆซ่ามๆไปถึงถนน เรียกแท็กซี่แล้วกลับบ้านทันที

“น้องวี เธอเป็นอะไร”ยุพินเห็นจารวีวิ่งกลับมาด้วยตัวแฉะเปียก ทรงผมยุ่งหยิง ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา จนตกใจไม่น้อย

“ผู้หญิงของตระกูลพูลสวัสดิ์ เกิดมาก็ตกเป็นของเล่นของฉันยศพล เธอรู้หรือไม่.....”คำขู่ที่น่ากลัวของยศพลโผล่ในสมองของจารวี เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงพูดแบบนี้

“พี่พิน หนูไม่เป็นไรค่ะ หนูไปเที่ยวทะเลกับเพื่อน ไม่ได้ระวังจึงตกลงในทะเล.....”จารวีพูดโกหกไป

ยุพินมองเธออย่างเป็นห่วง“ทำไมโตแล้วยังตกลงในทะเลได้ ทีหลังต้องระวังกว่านี้ ซุ่มซ่ามแบบนี้ ถ้าพี่ไม่อยู่แล้ว เธอจะทำยังไง”

ฟังแล้วจารวีอยากจะร้องไห้ ตั้งแต่คุณพ่อคุณแม่เกิดอุบัติเหตุ พี่พินเป็นคนที่ดีต่อเธอมากที่สุด แต่พี่พิน หนูควรจะทำยังไง

“พี่พิน หนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้า....”จารวีกำหมัดแน่นๆ ก้มหน้าเดินผ่านข้างกายของยุพิน อดกลั้นน้ำตาไว้เดินไปยังห้องน้ำ

“โอ้ น้องวี เมื่อกี้พี่ยศพลส่งเสื้อผ้าหลายชุดมา เขาบอกว่าตอนหมั้นไม่ได้ส่งของขวัญให้เธอ และนี่จะเป็นของขวัญชดเชยให้.....”

จารวีตกตะลึง เขาเอาความเป็นบริสุทธิ์ของเธอไปด้วยการใช้กำลัง แล้วอยากจะใช้เสื้อผ้ากี่ชุดมาชดเชยเธองั้นหรือ ฉันจะไม่เอาเสื้อผ้าของนาย ได้สารเลว ......

“แต่พี่ว่ากระโปรงเหล่านี้โอเคนะ น้องวีลองใส่หน่อยสิ ”ยุพินยิ้มและพูดด้วย

“ไม่ เพราะเป็นของยศพลซื้อมา พี่พินถึงรู้สึกว่าดีทุกอย่าง....”

ยุพินเก็บรอยยิ้ม มองดูจารวีที่โมโหอย่างงุนงง“น้องวี เธอมีอคติต่อพี่ยศพลหรอ ทำไมช่วงนี้หาปัญหาเขาตลอด”

จารวีรู้สึกเศร้าอดูร หันหัวมองไปข้างนอกหน้าต่าง“ใช่ค่ะ หนูมีอคติต่อเขา หนูไม่ชอบเขา หนูเกลียดเขา.....”ไม่ใช่แค่อคติเท่านั้น เธออยากฆ่าเขาตายต่างหาก

“น้องวี เธออย่าทำแบบนี้สิ แม้ว่าอนาคตพี่ต้องแต่งงานกับเขา แต่พี่ก็ยังดีต่อเธอเหมือนเดิม ถ้าพี่ยังอยู่บ้านนี้ ก็ไม่มีใครรังแกเธอได้หรอกนะ”