เล่ห์รักเมียตัวน้อย นิยาย บท 13

ตอนที่12 ถนนเมียน้อย

“ขึ้นรถ...”ยศพลตะโกนอย่างหมดความอดทน

จารวีเข็มงเขา และเดินช้าๆเหมือนหอยทากไปอีก

“จารวี เธอชอบฉันแล้วใช่ไหม.....”ยศพลพูดอย่างหน้าด้านไม่อาบอาย

จารวีหัวเราะเยาะ“นายหลงตัวเกิดไปละ ยศพล พี่สาวฉันชอบนาย เป็นเพราะว่าเธอเป็นคนใจดี ไม่มีความตัดสิน ถ้าจะให้ฉันชอบนาย รอให้ฉันตาบอดเถอะ ”

ยศพลโมโหขึ้น เขารีบหมุนพวงมาลัย รถแล่นผ่านไปเกือบชนกับส้นเท้าของจารวีและวิ่งขึ้นบนถนนคนเดิน ขวางอยู่หน้าจารวี เขาหยุดรถแล้วผลักประตูเดินลงมา“จารวี เธอฟังไว้ รีบขึ้นรถ ไม่งั้นฉันจะข่มขืนเธอตอนนี้เลย.....”ยศพลสีหน้ามืดๆ แววตาเปล่งประกายโหดเหี้ยม

จารวีเปลี่ยนทิศทางและเดินไปข้างหน้าต่อ“สารเลว นอกจากข่มขืน นายยังทำอะไรเป็นอีก.....”

ยศพลโกรธจนเต้าก๋า ผู้หญิงคนนี้กล้าใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับเขาหรอ เขากระโดดจากรถและผลักเธอให้หลังเธอติดกับต้นไม้ จ้องมองเธออย่างเผด็จการ ดวงตาสดใสของจารวีแดงก่ำ เธอเกือบจะร้องไห้ออกมาแล้ว แต่ยังแสร้งทำเป็นเข้มแข็ง มองกลับไปด้วยสายตาโหดเหี้ยม

“คุณครับ รถของคุณจอดละเมิดกฎหมาย รบกวนเอาใบขับขี่ออกมาให้ผมดูหน่อยครับ......”ตำรวจจราจรคนหนึ่งเดินมา

ยศพลคล้าเอานามบัตรใบหนึ่งออกมา โยนไปยังตำรวจจราจรคนนั้น ตะโกนอย่างโมโห“ไสหัวไป...”

เฟอร์รารีสีแดงวิ่งล้อมเมืองที่รุ่งเรืองแห่งนี้ครึ่งรอบ สุดท้ายก็จอดอยู่ที่ย่านธุรกิจที่หรูหรา ที่นี่เป็น“ถนนเมียน้อย”ที่ขึ้นชื่อที่สุดในเมืองเอส ล้วนมีแต่ของหรูหราที่ราคาแพง ฉะนั้นผู้ที่มาซื้อของส่วนมากจะเป็นพวกผู้ชายที่รวยๆ มาซื้อของให้เมียน้อยที่สาวๆ

“ลงรถ.....”น้ำเสียงของยศพลกำเริบเสิบสานมาตลอด ทำให้คนไม่สามารถสงสัยได้

“ยศพล นายอย่าไร้เดียงสาขนาดนี้ ฉันจะไม่เป็นเมียน้อยของนายเด็ดขาด.....”จารวีพูดอย่างไม่พอใจ

สีหน้าของยศพลมืดลงทันที“จารวี เธอมีสมองไหม คนโง่ๆและเชื่องช้าอย่างเธอ แถมให้ฉัน ฉันก็ไม่เอาหรอก ฉันบอกเธอนะ วันนี้ที่ฉันพาเธอมาที่นี่ ก็เพราะพี่สาวเธอบอกว่าเธอไม่ชอบเสื้อผ้าสไตล์นั้น ฉันเลยพาเธอมาลอง.....”