เล่ห์รักเมียตัวน้อย นิยาย บท 16

ตอนที่15 เพียงแค่แลกเปลี่ยน

ภายใต้สายตาอันสัปดนของเขา จารวีถอดเสื้อของตนเองหมด เธอใช้มือสองข้างป้องหน้าอกที่สมบูรณ์ไว้ ร่างกายอันขาวเรียงสั่นไม่หยุด เดินเข้าหาเขาด้วยสีหน้าซีดเผือด

“เข้ามา จูบฉัน.....”เขาออกคำสั่งเหมือนทรราช

ศักดิ์ศรีของจารวีถูกสภาพความเป็นจริงเหยียดจนแตกเป็นจุณ เธอยื่นไปจูบปากเขาอย่างเบาๆ ริมฝีปากที่อ่อนนุ่มเย็นยะเยือกมีน้ำตาชื้นอยู่ มีกลิ่นขมๆ....ยศพลได้ชิมกับกลิ่นขมๆนั้น ทันใดนั้นในใจรู้สึกโดนอะไรตำเข้า

เขาผลักจารวีออกไป ด่าเธอด้วยความรังเกียจ“ทำเป็นเหมือนคนตาย ไม่มีรสนิยมสักนิด”

“ช่างซวยจริงๆ ทำไมต้องเจอกับผู้หญิงที่โง่อย่างเธอขนาดนี้ ใส่เสื้อและออกไปเดี๋ยวนี้.....”

ยศพลเป็นคนฉับพลัน คลุมชุดสูทแล้วก็ถีบประตูออกไป จารวีก็รีบใส่เสื้อของตอนเองให้เสร็จ เดินตามหลังเขา ตอนเดินผ่านห้องรับแขก ดาวรุ่งก็พัวพันเข้ามา ไปกอดยศพลไว้

“คุณชายยศพล ......นางเอกของหนังเรื่องนั้น ให้เราได้ไหมคะ เรารักเธอขนาดนี้”พูดไปพลางปล่อยเสน่ห์ไป

ยศพลขมวดคิ้วอย่างรังเกียจ ยื่นมือผลักเธอออกไป“ไปให้ไกลๆ อย่ามากวนฉัน....”

จารวีมองไปยังดาวรุ่ง แววตาเต็มไปด้วยความเห็นใจ เมื่อกี้ยังสนิทสนมอยู่ แค่พริบตาก็โดนเขาทิ้งไปแล้ว ไม่รู้คือผู้หญิงคนนี้โง่ หรือธาตุแท้ของยศพลเป็นคนที่เลือดเย็น

ณ ห้องคุณไข้ของโรงพยาบาล

หลังได้รับความช่วยเหลือของยศพล ยุพินก็ได้ฟื้นขึ้นมาจากอาการโคม่า

นอกโรงพยาบาล ตอนนี้ดึกมากแล้ว จารสีขวางอยู่หน้าเฟอร์รารีสีแดง ไม่ให้ยศพลไป

“เธอเปลืองเวลาฉันไปสามชม.แล้ว ยังอยากจะทำอะไรอีก”

“ยศพล การดูแลพี่พินคือหน้าที่ของนาย....”

ยศพบเคาะพวงมาลัยรถ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ“หน้าที่เหี้ยอะไร ดี งั้นฉันบอกความจริงกับเธอละกัน การหมั้นระหว่างฉันกับพี่สาวเธอ แค่เป็นการค้าของเฉลิมชัยเท่านั้น เธอเข้าใจหรือยัง”

จารวีตกตะลึง งั้นคำพูดของยศพลที่เกี่ยวกับผู้หญิงของตระกูลพูลสวัสดิ์ในก่อนหน้านี้ ก็เป็นเพราะนี่ใช่ไหม ยศพลมองสีหน้าเต็มไปด้วยความรับไม่ไหวของจารวี ยิ้มอย่างชั่วร้าย“แต่ว่า ถ้าเธอยอมเป็นหญิงชู้ของฉันละก็ ฉันจะไปดูแลพี่สาวเธอต่อได้ คนใกล้ตายอย่างเขา ก็เหลือชีวิตไม่กี่วันแล้วแหล่ะ”