ตอนที่ 5 รักแรกพบ
จารวีรู้สึกร้อนรน ก้มหน้าก้มตาอย่างตื่นกลัวและงุนงง ไม่กล้ามองตายศพลตรงๆ ราวกับว่าคนที่เพิ่งจะทำอะไรบางอย่างที่ต่ำช้าป่าเถื่อนคือเธอ แต่จริง ๆ คือเขา เธอเกลียด เกลียด เกลียดที่สุดเลยจริงๆ
“พี่ยศพล ทำไมพี่ไปนานจัง…”
“ไปคุยธุระมาแป๊บนึงน่ะ….” ยศพลยื่นมือมาแตะหัวไหล่ของยุพินด้วยใบหน้าที่รักทะนุถนอม
“ต้องกินของรองท้องก่อนแล้วถึงค่อยกินยานะ พวกเราไปกินเค้กกันสักหน่อยมั้ย….” ความเอาอกเอาใจเป็นอย่างมากของเขา เหมือนจะแสร้งทำขึ้นมาให้กับยุพิน เขามองไปยังจารวีอย่างไม่ตั้งใจ สายตานั้นมีความหยอกล้อ
“พี่พิน…” คำพูดที่อยากจะเปล่งออกมา ไปจุกอยู่ที่ลำคอหมดแล้ว
“จารวี วันนี้เป็นวันที่พี่สาวเธอมีความสุขที่สุด เธอไม่มีคำอวยพรอะไรดีดีจะพูดหน่อยหรอ?” ยศพลมองเธออย่างไม่มีจิตใจที่หวังดี
จารวีเงยหน้าขึ้นจ้องเขาด้วยความโกรธเกลียดเคียดแค้น เธอเคียดแค้นจนอยากใช้สายตาที่เกลียดชังนี้มองจิกไปที่ใบหน้าที่เพอร์เฟคหล่อเหลาของยศพลให้หน้าพรุนไปเลย
“เอาล่ะ น้องวี วันนี้พี่มีความสุขมากเลยจริงๆ … พี่ไปก่อนนะ อีกสักพักค่อยเจอกันนะ…”
ยุพินพิงข้อพับของยศพลเหมือนลูกนกน้อย ค่อยๆเดินห่างออกไป ยุพิน
มักจะผงกหัวอยู่บ่อยๆ พูดเสียงต่ำเล็กน้อย มักจะทำให้ยศพลยกริมฝีปากยิ้ม จารวีเจ็บใจมาก จนเล็บจิกลึกลงไปที่กลางฝ่ามือของตน
“คุณลุง หนู เอ่อ หนูทราบแล้วค่ะ….” ตั้งแต่สิบปีก่อน แม่เสียไป และพ่อหายไป จารวีก็ถูกรับเลี้ยงดูในบ้านของคุณลุง ยุพินเป็นลูกสาวคนเดียวของคุณลุง และก็เป็นพี่บุญธรรมของจารวี ตั้งแต่เล็กจนโต จารวีไม่เคยมีญาติคนสนิทที่ไหนมาก่อน แต่เอสนิทกับยุพินมาก
คุณลุงเฉลิมชัยเป็นเจ้าภาพในพิธีหมั้น หลังจบพิธี เขาก็เชื่อใจขึ้น ยศพลกลายเป็นคนมีชื่อเสียงกระฉล่อนโลกธุรกิจในตอนอายุยี่สิบปีกว่านิดๆ ธุรกิจของครอบครัวมีอำนาจมากมายมหาศาลที่จะแทรกซึมเข้าไปในทุกบริษัททั่วทั้งเอเชีย-แปซิฟิก ยุโรป อเมริกา เขาคิดว่ามันเป็นเกียรติอย่างมากในการที่จะได้มาแต่งงานกับเศรษฐีอย่างเขา บริษัทยาหวนที่ใกล้จะล้มละลายจะได้รับการช่วยเหลืออย่างแน่นอน
“คุณลุงคะ พี่กับคุณยศพลรู้จักกันไม่ถึงเดือนก็หมั้นกันแล้ว คนที่บ้านโพธิสูง ไม่มาร่วมงานเลยสักคน พวกคุณว่ามันไม่แปลกหรอคะ?”
บนใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเฉลิมชัย แดงก่ำไปทั้งหน้า “จารวีทำไมหนูถึงพูดจาแบบนี้ พวกวัยรุ่นอย่างพวกเธอไม่ใช่ชอบรักแรกพบกันเลยรึไง? พี่ของเธอกับคุณชายยศพลก็เป็นรักแรกพบ ที่จริงงานหมั้นก็เป็นความคิดของลุงเอง พี่สาวเธอไม่กล้าคิดแบบนี้หรอก ลุงก็แค่อยากจะช่วยกอบกู้บริษัทยาหวนก็เท่านั้น….”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รักเมียตัวน้อย