เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 72

“นา เอาไว้วันหยุดปีใหม่เราไปสิปาดันกันนะ พีทจะรีบเคลียร์งานเราจะได้ไปนั่งดูทะเลโง่ๆ กันอีกไง รอบนี้พีทสัญญาว่านาจะได้ดำน้ำแน่นอน แต่นาห้ามเอาบิกินี่มาใส่อวดพีทก่อนเราไปดำนาอีกนะ เดี๋ยวอดไม่รู้ด้วย”

เธอมองหน้าเขานิ่ง แล้วตอบเขาว่า

“ได้สิ นาจองไว้ให้แล้ว ตามที่เคยสัญญาไว้”

“น่ารักที่สุด”

ภัทรพลเอื้อมมือไปสัมผัสหัวทุยได้รูปสวยของศศินาเบาๆ

“พีทเต้นรำกัน”

ศศินาชวนเขาเต้นรำ ภัทรพลเดินมาจับมือเธอแล้วทั้งคู่ก็โอบกอดกันขยับตัวตามจังหวะเพลง ความสูงของศศินาอยู่แค่ระดับไหล่ของภัทรพลเท่านั้นเธอจึงแนบหน้าลงกับอกเขาได้ยินเสียงหัวใจชายหนุ่มเต้นเบาๆ

“อากาศหนาวแล้วพีทต้องใส่เสื้อนอนทุกวันนะ”

“อืมนาเตรียมให้ทุกวัน พีทต้องใส่อยู่แล้ว”

“วันอาทิตย์อย่าลืมไปทานข้าวกับพ่อล่ะ”

“เราบอกป้าน้อมว่าจะไปค้างกันวันเสาร์ไง จำไม่ได้เหรอ”

“ถ้านาไม่ได้เตรียมกับข้าวให้ พีทให้คุณสุวิทย์หาอะไรให้ทานนะ เดี๋ยวโรคกระเพาะกำเริบ”

“พรุ่งนี้นาจะไปหาลูกค้าอีกแล้วเหรอ”

“อืม”

“ได้พีทจะบอกคุณสุวิทย์”

“อย่าลืมกินวิตามินซีด้วยล่ะ”

“เดี๋ยวก่อนนอนพีทกิน วันนี้ทำไมนาสั่งพีทเยอะจัง เหมือนจะไปไหนนาน”

ศศินาหยุดโยกตัวตามจังหวะเพลง แล้วเงยหน้ามองแฟนหนุ่มนิ่งนาน

“มีอะไรหรือเปล่า”

ภัทรพลถาม

“พรุ่งนี้ตื่นมาพีทคงไม่เจอนา นาจะออกไปแต่เช้า”

“นาพูดแปลกๆ พูดเหมือนนาจะทิ้งพีทไปไหน”

“นาแค่บอกไว้ว่าจะไม่ได้ทำกับข้าวไว้ให้ เพราะต้อง ออกแต่เช้า”

“แน่นะไม่มีอะไรใช่ไหม”

“อืม”

“นาอยากจูบพีททั้งตัว... ได้ไหม”

ภัทรพลใช้มือปัดผมที่หล่นลงมาระใบหน้าของคนใต้ร่างที่วันนี้ขยันอ้อนเหลือเกิน เขาก้มลงหมายจะจูบเมียขี้อ้อนให้สมกับที่วันนี้ทำตัวน่ารัก แต่ศศินาใช้มือดันไหล่เขาแล้วจับไหล่หนาให้พลิกตัวนอนหงาย เธอพลิกตัวตามขึ้นมานอนทาบทับเขาไว้ ไล้ปลายลิ้นเรียวไปตามสันกรามของเขา จ้องมองสบตาเขาด้วยสายตาแห่งความรักและเปี่ยมไปด้วยความอาลัยอาวรณ์

“วันนี้นาเหมือนลูกแมวขี้อ้อน”

ภัทรพลยิ้มมองลึกเข้าไปในตาเธอ เขาเห็นความรักมากมายอยู่ในนั้น ศศินาก้มลงจูบไปตามข้างแก้มของเขาแผ่วเบา แล้วเคลื่อนปากนุ่มไปตามจุดต่างๆ ทั่วใบหน้า ภัทรพลหลับตาพริ้มปล่อยให้คนตัวเล็กเวียนจูบจนทั่ว ซึมซับความอ่อนหวานที่เธอมอบให้ เขาชอบความรู้สึกนี้ หัวใจของภัทรพลสั่นไหวระริก สัมผัสได้ถึงความรักที่ศศินาส่งมาให้ผ่านการสัมผัส จูบแผ่วเบาของเธอสร้างความอุ่นซ่านไปทั้งหัวใจ

ศศินาจ้องมองไปทั่วใบหน้าของชายผู้เป็นที่รัก ตาของเขา ปากของเขา จมูกของเขา เธอจะประทับมันไว้ในความทรงจำ เธอเลื่อนริมฝีปากไปยังใบหูข้างซ้ายของเขาแล้วกดจูบลงแผ่วเบาที่หลังใบหูนั้น กรุ่นกลิ่นที่บ่งบอกความเป็นตัวเขารวยรินออกมาเธอสูดมันไว้ในอก ซึมซับไว้ในความรู้สึกกลิ่นนี้ที่เธอคุ้นเคย ต่อไปนี้จะไม่มีโอกาสได้กลิ่นอีกแล้ว ศศินาเลื่อนริมฝีปากไปที่ข้างลำคอของเขาสัมผัสได้ถึงขนที่ชูชันของคนรัก

“นา”

เสียงครางเรียกชื่อเธอแผ่วเบาของคนที่หลับตาซึมซับทุกสัมผัสที่เธอกำลังมอบให้ ศศินาลากจมูกลงมาที่หน้าอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ เธอชอบแผงอกของเขาอกอบอุ่นที่เธอเคยซบตัวลงนอน และฟังเสียงหัวใจของเขาเต้นในทุกค่ำคืนตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ต่อไปนี้เธอจะไม่ได้ยินมันอีกแล้ว แผงอกนี้จะเป็นของคนอื่น จะไม่ใช่ของเธออีกต่อไปแล้ว ศศินาไล้ลิ้นไปสัมผัสที่ปลายยอดอกสีเข้มของเขา มันตั้งชันแข็งขึ้นอย่างตอบสนองต่อปลายลิ้นของเธอเขาเอื้อมมือมาลูบผมเธอแผ่วเบา

“นา ที่รัก พีทเหมือนจะขาดใจ”

ภัทรพลส่งสัญญาน บอกศศินาอย่างคนที่ยอมแพ้ เขาคิดว่าจะอนุญาตให้เธอได้จูบเขาทั้งตัวอย่างที่เธอร้องขอ แต่แบบนี้เขาไม่ไหวมันเป็นความทรมานที่แสนหวานเกินไปร่างกายและหัวใจของเขาตอบสนองต่อเธอ ศศินาทำให้เขารู้สึกถึงความรัก รู้สึกถึงความอบอุ่นที่เธอมอบให้ ใจเขาอ่อนไปหมด

“พีทต้องการนา ได้โปรดที่รัก หัวใจและร่างกายของพีทต้องการนา นารักพีททีเถอะนะ พีทไม่ไหว”

ชายหนุ่มออดอ้อนร้องขอในสิ่งที่เขาต้องการ เขา อยากให้เธอกลืนกินเขาด้วยตัวตนของเธอ

“ขอนาจูบพีททั้งตัวก่อนนะ แล้วนาจะรักพีทตามที่พีทขอ”