“มึงเป็นยังไงบ้าง เลิกคิดถึงนาได้หรือยัง”
“เลิกบ้าอะไรล่ะ มาหากูในฝันทุกคืน”
“ท่าจะเป็นเอามากนะมึง แต่ก็นะอยู่กันมาเกือบสิบปี ก็คงต้องใช้เวลากันบ้าง แล้วกับว่าที่คู่หมั้นมึงล่ะ เป็นยังไง”
ไอ้เต้รับบรั่นดีจากมือสาวสวยที่อยู่ข้างกายมากระดก
“ไม่รู้สิ ไม่ได้เจอกันเขางานยุ่ง หลังออกจากโรง พยาบาลก็โหมงานหนักต้องถ่ายละครทุกวัน”
“น่าเห็นใจนะ”
ปิติศักดิ์พูด หน้าตาดูเหยเกเล็กน้อยเพราะเด็กน่าจะชงให้เข้มไป มันหันไปบอกเด็กว่าขอบางกว่านี้หน่อยยังไม่อยากเมาเร็ว
“หมายถึงน้ำหวานเหรอ” ดนุรุจถาม
“เปล่าเพื่อนมึงเนี่ย ที่น่าเห็นใจ”
“เห็นใจอะไรวะ” ดนุรุจถาม
“ก็จะหมั้นอยู่แล้วยังลืมเมียเก่าไม่ได้ แล้วแบบนี้มันจะมูฟออนได้ยังไงวะ”
“กูก็ไม่ได้คิดจะมูฟ กูยังรอนาอยู่ทุกวัน”
“ไอ้ห่าจะหมั้นอยู่แล้ว ยังมีหน้ามาบอกว่าจะรอเมียเก่า แล้วมึงจะหมั้นกับเขาทำไม”
“กูแค่ทำตามที่นาต้องการ เขาทิ้งกูไปเพราะเขาอยากให้กูรับผิดชอบทางนี้ กูก็ทำเขาคิดว่าระหว่าง กูกับเขามันเป็นแค่ความชิน กูก็จะพิสูจน์ให้เขาเห็น ว่ามันไม่ใช่ มึงรู้ไหมกูคิดถึงเขาทุกวัน ผันถึงเขาทุกคืน เห็นอะไรกูก็นึกถึงเขาไปเสียหมด”
“น่าสงสารฉิบหาย”
ไอ้เต้บ่น
ก็ใจของเขามันเป็นของศศินาคนเดียวมาตั้งนานแล้ว ถ้าเอาเวอร์ๆแบบภาษาละคร คงต้องบอกว่า แหวกใจเขาออกมาดูก็คงจะเห็นแต่ศศินานั่งอยู่เต็มไปหมดทุกห้องหัวใจ แต่เขาไม่พูดมันออกไปหรอก เดี๋ยวไอ้สองคนนี้มันจะอ้วก
“ทำไมล่ะมึง น้ำหวานเขาก็ออกจะน่ารักแสนดี มึงไม่มีใจให้เขาสักนิดเลยเหรอวะ”
ดนุรุจแกว่งเหล้าในมือ ก่อนจะกระดกขึ้นดื่ม
“ไม่รู้สิ กูก็เคยถามตัวเองหลายรอบนะ พยามบอกตัวเองให้เปิดใจ น้ำหวานมีทุกอย่างแบบที่ผู้ชายต้องการ ทำไมกูถึงรักเขาไม่ได้ ยอมรับว่าตอนแรก ก็ติดใจ ได้แล้วก็อยากได้อีก เคยเลวจนคิดว่าทำยังไงจะได้กินไปเรื่อยๆ โดยที่นาไม่รู้แต่พอวันที่นารู้เรื่อง กูเห็นเขาเจ็บเห็นเขาร้องให้กูทำใจไม่ได้ว่ะ ยิ่งพอเขามาจากกูไปแบบนี้กูยิ่งรู้สึกไม่ดี เวลาที่ใกล้ชิดกับน้ำหวานเหมือนกูโดนสายตาที่มองไม่เห็นของนาจับจ้องกูอยู่”
“มึงจะหลบหน้าเขาไปได้สักแค่ไหนวะ อีกไม่กี่วันก็จะหมั้นกันอยู่แล้ว”
“ก็จะพยามเจอเท่าที่จำเป็นนั่นแหละ ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องเจอ”
ดนุรุจมองหน้าเพื่อนเมื่อได้ยินคำตอบ เขาล่ะเป็นห่วงมันจริงๆเลย อีกไม่กี่วันก็จะหมั้นยังหลบหน้าว่าที่คู่หมั้นอยู่แบบนี้ มันจะได้หมั้นไหม นอกจากเมียทิ้งแล้ว เขาล่ะกลัวจริงๆว่าว่าที่คู่หมั้นของมันจะทิ้งมันไปอีกคน เมื่อถึงเวลานั้น ไม่อยากจะคิด ว่าเขาจะต้องมานั่งกินเหล้าเฝ้ามันแบบนี้ไปอีกกี่รอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ
สงสารน้ำหวาน สงสารหนูนา ไอ้พีทคือผู้ชายเลวๆ ที่เห็นได้ทั่วไปเลยอะ...