เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 95

“น้ำหวานครับพี่ไม่โอเค ที่น้ำหวานล่วงล้ำความเป็นส่วนตัวพี่ขนาดนี้” 

ปากกำลังจะหลุดไปว่า ขนาดนายังไม่เคยทำแบบ นี้เลย แต่ก็หยุดไว้ได้ 

“น้ำหวานขอโทษค่ะ แต่พี่พีทจะให้น้ำหวานทำยังไงคะ น้ำหวานโทรหาพี่พีทไม่รู้ตั้งกี่รอบทั้งส่งข้อ ความไปไม่รู้ตั้งกี่ครั้งพี่พีทก็ไม่ยอมตอบ ไม่โทรกลับถ้าน้ำหวานไม่ทำแบบนี้ ถึงตอนนี้ก็ไม่รู้จะได้คุยกันไหม”

ท่าทางพูดอย่างอัดอั้นของเธอ ทำให้เขาได้สติ พยายามสงบใจ สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆพยายามจะมองในมุมของเธอ เห็นการระบายด้วยอารมณ์อัดอั้นก็นึกเห็นใจอยู่เหมือนกัน เพราะรู้ว่าปกติเธอไม่ใช่คนแบบนี้ นี่คงจะเหลือทนจริงๆ

แต่วันนี้เขายุ่งมากจริงๆมีประชุมทั้งวันแล้วก็ยังมีนัดกับลูกค้าตอนเย็นอีก เห็นสายโทรเข้าจากเธอ เขาก็ไม่พร้อมจะรับ คิดจะโทรกลับก็ลืมๆไป 

เห็นคนตัวเล็กยืนกัดปากพยายามกลั้นอารมณ์จึงเอื้อมมือไปโอบเธอไว้ แล้วดึงไหล่บางให้เข้ามาซบอก 

“พี่ขอโทษค่ะ พี่งานยุ่งไปหน่อย”

เขาลูบผมนุ่มสลวยไปมาอย่างปลอบโยน  

“แล้วน้ำหวานก็มีเรื่องจะถามพี่พีทด้วยค่ะ”

สีหน้าของเธอดูจริงจังจนเขาต้องชะงักมือที่กำลังลูบผมเธออยู่

“มีเรื่องอะไรครับ”

“ที่กองถ่ายเขาคุยกันว่าพี่พีท..”

“พี่อะไรครับ” เขาถามอย่างรอฟัง

“พี่พีทไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น ตัวประกอบที่กองเขาเอามาพูดว่าเขาไปนอนกับพี่พีทมา”

“……….”

หน้าของเธอแดงเขาไม่รู้ว่าเธอโกรธหรืออาย

“จริงหรือเปล่าคะ”

เธอจ้องหน้าเขาอย่างรอฟัง สำหรับคนอย่างเขา

ไม่มีอะไรต้องโกหก กล้าทำเขาก็กล้ารับ

“จริงครับ”

“เอาไว้ค่อยว่ากันอีกทีดีกว่าไหมคะ พี่ปรารถนาดีกับน้ำหวานนะคะ อยากให้เกียรติน้ำหวาน ให้เกียรติคุณพ่อคุณแม่ของน้ำหวาน ไม่อยากล่วงเกินน้ำหวานมากกว่านี้ อย่าเสียใจไปเลยนะคะ ทะเลาะกันมันไม่ดี อีกไม่กี่วันก็หมั้นกันแล้ว”

เขายื่นแขนไปดึงเอวเธอมากอดไว้ แล้วกดจูบลงบนหน้าผากสวย เธอมีที่ท่าแข็งขืนเล็กน้อยไม่นานก็ยอมซบลงบนอกเขา

“ก็ได้ค่ะน้ำหวานจะไม่คิดมาก แต่พี่พีทคะหลังหมั้นกันแล้วพี่พีทไม่ทำแบบนี้แล้วได้ไหมคะ ถ้าพี่พีท ...มีอารมณ์มาปลดปล่อยกับน้ำหวานก็ได้ค่ะ”

เขารู้สึกถึงแรงสั่นน้อยๆของคนที่อยู่ในอ้อมแขน ถ้าเป็นพีทคนก่อน ได้ยินแบบนี้คงจับเธอกดลงตรงนี้ แล้วกระแทกให้สมกับความยั่วยวนนี้ แต่เขาในตอนนี้เพียงแค่ยืนนิ่งแล้วลูบผมเธอแผ่วเบา

“เด็กดี พรุ่งนี้เราต้องไปทำอะไรกันบ้างคะ”

“พรุ่งนี้พี่พีทพอจะมีเวลาไปลองชุดกับน้ำหวานไหมคะ คุณพ่อให้รายชื่อแขกผู้ใหญ่ที่เราต้องไปพบมา ขอเวลาสักสามสี่ชั่วโมงก็ได้ค่ะ พรุ่งนี้น้ำหวานว่าง พี่บีเคลียร์คิวงานให้หมดแล้ว” 

“ได้ค่ะ พรุ่งนี้ช่วงบ่ายเราไปลองชุดกัน แล้วก็ไปเชิญแขกผู้ใหญ่ด้วยกันนะคะ ตอนเย็นพี่พีทจะพาน้ำหวานไปทานอาหารอร่อยๆดีไหมคะ” 

เธอยิ้มดีใจที่เขาเอาใจ ยืดตัวขึ้นมาจูบที่ปากเขา

“รางวัลสำหรับคนน่ารักค่ะ” 

เขามองใบหน้าน่ารัก ที่น้ำตายังคลอๆที่หัวตา แต่มีรอยยิ้มเปื้อนหน้า สวย น่ารัก แต่ทำไมถึงไม่รัก ขนาดกอดเธออยู่ตรงนี้ใจยังลอยไปหาใครอีกคน ได้แต่ทอดถอนใจอย่างอึดอัดเมื่อไหร่เรื่องนี้จะจบเสียที