ตอนที่ 8
“อย่านะ” ทันทีที่มือใหญ่สัมผัสกับเนินเนื้อ เสียงหวานก็ร้องห้าม แต่ดูจะไม่เป็นผล เมื่อนิ้วเรียวยาวกรีดเบาๆ ตรงรอยแยกของเนินเนื้อ และเวลานี้ใบหน้าของเทวัตก็แดงก่ำเพราะฤทธิ์สวาทเข้าเล่นงาน
“เธอสวยมาก เมลดา” เทวัตเอ่ยชมไม่ขาดปาก ก่อนจะดันเรียวขาสวยให้กว้างมากขึ้น แล้วโน้มหน้าลงไปหาเนินเนื้อ ลิ้นร้อนถูกส่งเข้าไปทำหน้าที่สร้างความสุขสุดหฤหรรษ์ให้กับกายเล็ก ที่เวลานี้ดิ้นพล่านอย่างทรมาน
“พอเถอะ ไม่ไหวแล้ว อ่า” เมลดาร้องขอชีวิต เมื่อรู้สึกเหมือนคนใกล้ตาย แต่อีกคนกลับยิ่งรัวลิ้นเข้าใส่กุหลาบงามจนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน ภมรหนุ่มจอมหื่นกระหายอย่างเทวัตจึงดูดดื่มน้ำหวานจากกุหลาบไม่มีหลงเหลือ แล้วขยับกายลุกขึ้นปลดพันธนาการบนกายออกจนหมด
“คราวนี้ของจริงแล้ว เมลดา” คนพูดด้วยเสียงที่แหบพร่าจับเรียวขาสวยข้างหนึ่งพาดบนบ่า แล้วขยับกายเข้าไปชิด จัดท้วงท่าที่เหมาะสม แล้วค่อยๆ กดดันแก่นกายชายที่พร้อมรบเข้าไปถ้ำในสวาท
เมลดาที่เพิ่งจะได้พักหายใจหายคอ ตกใจกับสิ่งที่เกิดกลางร่าง
“ไม่นะ ไม่” หญิงสาวพยายามถอยหนีบางอย่างที่กำลังแทรกเข้ามาในกาย มันเสียวซ่านและเจ็บ ปะปนกันไปหมด
“อย่าดิ้น!” เขาเอ็ดเบาๆ ด้วยใบหน้าแดงก่ำ เพราะความคับแคบที่โอบรัดตัวตนของเขา มันทำให้เขาทรมาน อยากกดแทรกกายที่เหลือเข้าไปให้หมดแล้วอัดกระหน่ำใส่เธอแบบไม่ยั้ง ให้สาสมกับเธอที่ทำให้เขาทรมาน แต่ต้องยั้งใจ ไม่งั้นหญิงสาวคงเจ็บไปมากกว่านี้
“เมเจ็บนะ”
“ฉันรู้”
“รู้แล้วก็ถอยไปสิ คนบ้า คนทุเรศ จะฆ่ากันหรือไง”
“เธอก็จะฆ่าฉันเหมือนกัน โอ้ว! แน่นมาก” เทวัตถึงกับแหงนหน้าคำราม เมื่อแก่นกายชายถูกบีบรัด ไม่ต่างจากคนใต้ร่างที่เจ็บเหมือนโดนฉีกร่าง แต่ไม่ได้มีความเจ็บเพียงอย่างเดียว แต่มีความซ่านเสียวทรมานอย่างบอกไม่ถูกแทรกเข้ามาด้วย อยากให้เขาหยุดก็อยาก อยากให้เขาเดินหน้าต่อก็อยาก
“อื้อ!” คนสับสนครางระงม เลือดในกายฉีดพล่าน ยามที่มือใหญ่นวดเฟ้นเต้างามๆ ทั้งสอง
“ขยับนะ” คนตัวโตบอกกล่าวให้รู้แล้วค่อยๆ ขยับเคลื่อนสะโพกในจังหวะเนิบช้า แล้วค่อยๆ ทวีความเร่าร้อนขึ้น เมื่อคนใต้ร่างตอบสนอง ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ แม้เมลดาจะพยายามระงับความต้องการที่เกิดขึ้นไม่ให้โอนอ่อนไปกับเขา แต่เธอกลับห้ามไม่ได้ ซ้ำยังเอ่ยปากเร่งเร้าเขาอย่างลืมอาย
“เร็วหน่อย คุณมิก เมไม่ไหวแล้ว อ่า”
“ได้เลยทูนหัว” เทวัตน้อมรับทำตามคำบัญชาของหญิงสาว เขาจับสองขาของหญิงสาวแยกกว้างกว่าเดิม แล้วโหมอัดสะโพกเข้าใส่หญิงสาวจนหญิงสาวกรีดร้องลั่นห้อง ตามด้วยเสียงคำรามหนักๆ ของเขา เมื่อเขาเองก็ทานทนไม่ได้อีกต่อไป แต่ค่ำคืนนี้ เขาไม่หยุดแค่ครั้งเดียว!
******
เมลดาค่อยๆ พลิกกายหนีหลังจากถูกคนตัวโตที่เสพรักจากเธอไปหลายครั้ง จนเธออ่อนแรงและร้องขอให้เขาหยุด เขาถึงได้หยุด หญิงสาวค่อยๆ ลุกจากเตียง เพราะกลัวอีกคนจะตื่นแล้วลุกขึ้นมาจับเธอระบายความใคร่อีกรอบ จากนั้นเธอก็มองหาเสื้อผ้าที่หล่นกระจัดกระจายไปทั่วห้อง รวมถึงเสื้อผ้าของเขา แต่จังหวะที่เธอกำลังจะไปพ้นเตียงอยู่แล้ว กลับมีมือใครบางคนมาตวัดร่างเอาไว้ รั้งทีเดียวเธอก็เซไปอยู่บนตักกว้าง
“ขอร้องล่ะ อย่าทำอีกเลย”
“แล้วจะดื้อหรือเปล่า”
“เอ่อ...ไม่...ไม่ดื้อแล้วค่ะ” คนตัวเล็กตอบกลับอย่างลังเล เพราะกลัวตอบไปแล้วก็ไม่รอด โดนเขาจับกินอยู่ดี
“ว่าง่ายๆ แบบนี้สิ น่ารักกว่าเยอะ แล้วฉันจะบอกให้ว่าเธอต้องอยู่ที่นี่อีกนาน เพราะฉันติดใจเธอแล้ว เมลดา” พูดจบก็ยิ้มมุมปากและเป็นรอยยิ้มที่ทำให้เมลดาเสียววาบไปทั้งกาย
“ไม่อยู่นะ เมจะกลับกรุงเทพฯ พรุ่งนี้” เธอตอบกลับไปทั้งที่กลัวเขา แต่อย่างน้อยๆ ก็ดีกว่าไม่พูด เพราะเวลานี้เธออยากให้เขารู้ว่าเธอไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป
“ไหนว่าจะไม่ดื้อกับฉัน”
“แต่คุณมิกก็ไม่สิทธิ์มากักขังเมไว้ที่นี่”
“สิทธิ์ของผัวไง เมลดา แล้วก็เป็นเธอเองด้วยที่ป่าวประกาศว่าฉันเป็นสามีของเธอ เพราะงั้นผัวอยู่ไหน เมียก็ต้องอยู่ที่นั่น โอเค!” เทวัตสรุปเองเสร็จสรรพ ก่อนจะบังคับให้หญิงสาวนอนซะ เพราะถ้าไม่นอน เขาจะรักเธออีกหลายๆ รอบ ทำเอาเมลดารีบทำตามอย่างว่าง่าย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียนอกใจ