เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 13

ภีมพลคีบบะหมี่เข้าปากและเคี้ยวอย่างละเอียด นี่คือการกินอาหารครั้งแรกในรอบหลายปีของเขา เขารู้สึกอร่อยมาก และไม่ทำให้คลื่นไส้เลยแม้แต่นิดเดียว

พ่อบ้านปวิธบังเอิญมาเห็นฉากนี้และรู้สึกช็อคมาก!

เหมือนกับเห็นพระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตก!

ภีมพลกินบะหมี่ด้วยความตั้งใจ พ่อบ้านปวิธก้าวเดินต่อไปด้านหน้า เขารู้ดีว่านี่ไม่ใช่ฝัน!

เมื่อภีมพลได้ยินเสียงก็เงยหน้าขึ้นและหน้าซีด

“คุณภีม......” พ่อบ้านปวิธยืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะน้ำชาและถามด้วยความประหลาดใจ “คุณทานอาหารได้แล้วหรอครับ? กระเพาะของคุณหายดีแล้วหรอ?”

ภีมพลตกใจเล็กน้อยและตอบกลับ “ผมจะลองดู”

“ไม่รู้สึกคลื่นไส้เลยหรอครับ?” พ่อบ้านดีใจมาก

“......” ภีมพลย้อนคิด “ก็ไม่นะ”

พ่อบ้านปวิธรู้ว่าบะหมี่นี้เป็นบะหมี่ที่คุณนภาเป็นคนทำ เขาจึงดีใจมาก ดูท่าว่าคุณนภาจะต้องเป็นคนที่ช่วยชีวิตเขาได้แน่ๆ!

ก่อนหน้านี้ พ่อครัวที่บ้านถูกเปลี่ยนคนแล้วคนเล่า แต่ไม่มีสักคนที่สามารถทำอาหารได้ถูกปากและตรงตามความต้องการของคุณภีมได้ ไม่ว่าเขากินอะไรเข้าไปก็มักจะอาเจียนออกมา เขาจึงได้แต่พึ่งการฉีดสารละลายธาตุอาหารแทน

คุณนภาคนนี้มีเวทมนตร์หรือไงกันนะ?

ใบหน้าของพ่อบ้านที่เข้มงวดอยู่เสมอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม นี่จะต้องเป็นพรหมลิขิตแน่ๆ

ในเวลานี้ ด้านนอกฝนหยุดตกแล้วและแสดงให้เห็นดวงอาทิตย์ที่ขึ้นจากทิศตะวันออก ลานบ้านหลังฝนตกก็ดูสะอาดสดชื่นเหมือนเพิ่งล้างเสร็จ

หลังอาหารเช้า พ่อบ้านก็พาเด็กๆ ขึ้นไปชั้นบนเพื่อทำการบ้าน

นภาลัยนั่งอยู่ที่เก้าอี้ทานอาหารจ้องมองไปที่แลมโบกินีคันนั้นแล้วเหม่อ จะ 8 โมงแล้ว เขายังไม่ออกไปอีกหรอ?

ใช่ เธอกำลังหลีกเลี่ยงการเจอหน้ากับเขา เมื่อถูกดวงตาทั้งสองข้างของเขาเฝ้าดู เธอมักจะรู้สึกทำอะไรไม่ค่อยถูก

ในห้องรับแขกขนาดใหญ่ที่ดูเรียบง่ายแต่หรูหรา ภีมพลนั่งพับขาอยู่บนโซฟาที่สั่งทำขึ้นพิเศษ สองมือของเขากอดอกและนั่งหลังพิงโซฟา เขากำลังนั่งรอหญิงสาวคนนั้นมาลองชุดพิธีการอย่างอดทน

ไม่รู้เลยจริงๆว่าเธอจะใช้เวลากินบะหมี่ 1 ชามนานแค่ไหน!

เขากินหมดแล้ว ที่โต๊ะน้ำชาด้านหน้ามีชามเปล่าใบหนึ่งวางอยู่

เขาเกลียดการรอคอยที่สุด ในที่สุด เขาก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ห้องอาหาร

ภายใต้แสงอาทิตย์ที่สาดส่องทะลุหน้าต่างเข้ามา ภีมพลได้กลิ่นหอมเป็นพิเศษ และเมื่อเขาเห็นที่เก้าอี้โต๊ะอาหารมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งเหม่ออยู่ สายตาของเขาก็ยากจะคาดเดา

เขามองตามสายตานั้นไปและพบว่าเธอกำลังจ้องอยู่ที่รถของเขา

“แต่นี่คือการแต่งงานด้วยสัญญา!” นภาลัยรู้ดีว่าการทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไม่ได้เกิดผลดีกับใครเลย และมันอาจจะเกิดเหตุการณ์ที่รับไม่ไหวตามมา

“มีชื่อและมีตัวตนจริงๆ สัญญาเป็นเพียงแค่กระบวนการให้เธอปรับตัว ผมไม่ชอบการบีบบังคับ”

นภาลัยเงียบเหมือนคนใบ้อีกครั้ง

“เลือกเถอะ” ชายหนุ่มเหลือบตามองเธอเล็กน้อย “ผมขอดูรสนิยมของคุณหน่อย”

นภาลัยรู้ดีว่า ถ้าต้องการเจอลูกทุกๆ วัน ก็จะต้องทำตามสิ่งที่เขาต้องการและห้ามทำให้เขาโกรธ

“เลือกอะไรก็ได้ตามใจมาชุดหนึ่งแล้วคุณก็จะรู้รสนิยมของฉัน แต่มันมาอยู่กับคุณตรงนี้ได้ก็จะต้องเป็นชุดพิธีการที่ไม่ธรรมดาแน่นอน”

ดังนั้น เธอจึงตั้งใจเลือกมาก ชุดสีขาวชุดนั้นคุ้นตามากๆ การออกแบบที่ชายกระโปรงทั้งแปลกใหม่และมีเอกลักษณ์

“ชุดนั้นแล้วกัน” นภาลัยยื่นแขนออกไปชี้

“คุณนายนภาสายตาเฉียบแหลมจริงๆ ค่ะ” คนใช้หยิบชุดพิธีการชุดนั้นออกมาและอดไม่ได้ที่จะชม “นี่คือผลงานใหม่ล่าสุดของนักออกแบบเอ็มม่าที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ไซส์ S ค่ะ”

“ไม่ใช่ใหม่ล่าสุด เป็นของฤดูกาลที่แล้วต่างหากล่ะ” นภาลัยโพล่งออกมา

คนใช้เขินเล็กน้อย แต่ภีมพลกลับสะดุ้งเล็กๆ และมองหญิงสาวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย แต่ไม่นานเขาก็ได้สติ “ไปเถอะ”