เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 177

“ฉันยังมีของขวัญจะมอบให้คุณอีกหนึ่งชิ้น” นภาลัยยิ้มด้วยความลึกลับ เธอเขย่งปลายเท้าแล้วยื่นมือไปปลดกระดุมเสื้อของเขา เธอปลดกระดุมสองที่เม็ดของเขาอย่างรวดเร็ว

ร่างกายของภีมพลเริ่มร้อน เขาคว้ามือของเธอที่อยู่ตรงหน้าอกของเขาเอาไว้ “ผมไปอาบน้ำก่อน” หลังจากนั้น เขาหันหลังแล้วเดินมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำ

“เฮ้!” แต่กลับถูกเธอคว้าตัวเอาไว้ “คุณจะไปอาบน้ำทำไม?”

“……”

เขาหันกลับมา พวกเขาสองคนสบตากัน ความคิดบางอย่างแวบเข้ามาในสมอง นภาลัยหน้าแดงทันที “คุณ.....คุณคิดว่าฉันกับคุณจะ....... ”

“หรือว่ามันไม่ใช่?” ผู้ชายกล่าวเบา ๆ และขมวดคิ้วด้วยความสงสัย

“โอ๊ย ไม่ใช่แน่นอน ตอนนี้ยังกลางวันแสก ๆ คุณคิดอะไรอยู่?” เธอรีบหยิบขวดยาขึ้นมาอีกขวด “นี่คือยาที่ฉันวิจัยและผลิตออกมาล่าสุด ใช้รักษารอยแผลเป็นที่หลังของคุณโดยเฉพาะ คุณเชื่อฉัน! ฉันสัญญาว่าจะช่วยคุณกำจัดมันออกไปจนหมดภายในเวลาไม่เกินหนึ่งอาทิตย์!”

ภีมพลไม่ได้รู้สึกเก้อเขินแม้แต่น้อย นึกไม่ถึงว่าเธอยังจำรอยแผลเป็นที่หลังของเขาได้?

มีร่องรอยของอารมณ์ที่ซับซ้อนอยู่บนใบหน้าที่หล่อเหลา เขาถอนสายตาและมองออกไปนอกหน้าต่าง “ทำไมคุณถึงดีกับผมขนาดนี้?” เขารู้สึกว่ามันไม่เหมือนความจริง

“เพราะคุณเป็นพ่อของเด็ก ๆ” เสียงของนภาลัยหวานเหมือนน้ำผึ้ง

“………” เขาตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ขมวดคิ้ว

“แล้วยังเป็นเพราะฉันรักคุณ!” เธอรีบกล่าวเสริมประโยคหนึ่ง ยื่นมือไปดึงเขา “มานี่เร็ว!” เธอดึงเขาขึ้นไปบนเตียง “รีบถอดเสื้อผ้าออก”

ภีมพลถอดรองเท้าแล้วนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง แล้วถอดเสื้อด้วยความเชื่อฟัง

นภาลัยคุกเข่าอยู่ข้างหลังเขา รอยแผลเป็นที่หลังของเขาไม่ใหญ่มาก แต่ตำแหน่งของแผลขนาดเท่ากำปั้นนั้นก็ทำให้คนรู้สึกตกตะลึงเช่นกัน

เขาที่เป็นที่รักของทุกคน เขาที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้ จะมีจุดบกพร่องได้อย่างไร?

เธอเป็นเหมือนนางฟ้าที่ร่ายเวทมนตร์อยู่บนหลังของเขา

“ภีมพล ต่อไปคุณอย่าทะเลาะกับแม่ของคุณอีก” นภาลัยทายาด้วยความอ่อนโยน ดวงตาสดใส เธอกล่าวเบา ๆว่า “ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ชีวิตเธอคงจะขมขื่นมาก และไม่มีใครสามารถเข้าใจเธอจริง ๆ”

“ความจริงแล้วผมกับคุณแม่ไม่มีเรื่องอะไรต้องทะเลาะกัน” ภีมพลกล่าว “ปัญหาระหว่างผมกับคุณแม่ ก็คือเรื่องที่จะให้ผมแต่งงานกับญาณีเท่านั้น แต่ตอนนี้เธอค่อย ๆ ชอบคุณแล้ว ต่อไปไม่น่าจะมีปัญหาอะไรอีก”

นภาลัยยิ้มแต่ไม่พูดอะไร ดวงตาสีดำของเธอราวกับเม็ดฝนกลางคืน

“เธอรักคุณมากเช่นกัน” ผ่านไปครู่หนึ่ง นภาลัยกล่าวอีกครั้งว่า “เพียงแต่เธอแสดงออกไม่เป็น ถึงแม้ว่าเธอตั้งใจจับคู่คุณกับญาณี แต่เมื่อสงบสติอารมณ์และคิดไตร่ตรองแล้ว นี่ก็เป็นความรักอีกวิธีหนึ่ง เธอหวังว่าจะมีคนสามารถแบ่งเบาภาระของคุณได้ เพราะทีเอ็ม กรุ๊ปเป็นธุรกิจขนาดใหญ่”

ภีมพลขยับดวงตาอีกครั้ง “คุณแม่พูดอะไรกับคุณอีกแล้วใช่ไหม?”

“ไม่มีอะไร” นภาลัยยิ้มทันที เธอวางขวดยาลง ใช้ทิชชูเปียกเช็ดนิ้ว แล้วช่วยเขาสวมเสื้อ “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะช่วยคุณทายาทุกวัน”

ภีมพลหันกลับมาแล้วทับอยู่บนร่างกายของเธอ เขาไม่กล้าสัมผัสใบหน้าของเธอ ริมฝีปากทั้งสองประกบกันอย่างลึกซึ้ง.......