เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 193

“ค่ะ!” ญาณีหันหลังแล้วเดินไปที่รถ เพื่อเอากล้องถ่ายรูประดับมืออาชีพ

ผ้าไหมขึ้นไปที่ชั้นบน เพื่อเลือกเสื้อผ้ากับคุณนายนิตย์

ช่วงหลายปีที่ผ่านมา คะนึงนิตย์มักจะสวมเสื้อแขนยาว แต่งตัวมิดชิด ดังนั้นช่วงหลายปีที่ผ่านมาเธอจึงไม่ได้ซื้อเสื้อผ้ามากนัก เธอไม่ออกไปข้างนอก และไม่ส่องกระจก

“คุณนายนิตย์ ชุดของคุณนายนภาสวยมาก” ผ้าไหมกล่าวกับเธอ

คะนึงนิตย์เม้มริมฝีปากเบา ๆ “ต่อไปญาณีจะกลายเป็นคุณนายของบ้านนี้ เธอต้องเปลี่ยนการเรียกแล้ว”

“……” ผ้าไหมก้มหน้าและไม่พูดอะไร

สายตาของคะนึงนิตย์จับจ้องชุดที่นำมาจากเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า ซึ่งมีหลายสไตล์ สวยงามจนทำให้คนรู้สึกหลงใหล

เธอปรึกษาผ้าไหม หลังจากพวกเธอสองปรึกษากันแล้ว พวกเธอเลือกชุดมาหลายแบบ

เมื่อญาณีเห็นเสื้อผ้าของนภาลัยแล้ว เธอทำได้เพียงถอนหายใจกับความบ้าระห่ำของภีมพล นึกไม่ถึงว่าเขาจะซื้อชุดให้เธอมากมายขนาดนี้ ถึงแม้ว่าจะใส่เสื้อไม่ซ้ำทุกงานเลี้ยงอาหาร กว่าจะใส่ครบทุกชุด คงต้องใช้เวลาแปดหรือสิบปี?

ญาณีเป็นคนแต่งหน้าและออกแบบท่าถ่ายรูปด้วยตนเอง สมแล้วที่เธอเป็นผู้หญิงที่เก่งรอบด้าน

คะนึงนิตย์เปลี่ยนเป็นชุดกี่เพ้าแขนสั้น รูปร่างของเธอยังคงดีมาก ผมหยิกของเธอถูกทักไว้ที่ข้างหู และประดับด้วยกิ๊บสีเขียวมรกต

มีรอยตีนกาบาง ๆ อยู่ที่หางตา เมื่อเธอยิ้มมันเผยให้เห็นถึงเสน่ห์ของความผู้หญิง

สมัยเธอเป็นสาว เธอต้องสวยมากอย่างแน่นอน

ทักษะฝีมือการถ่ายภาพของญาณียอดเยี่ยมมาก และเป็นคนที่ค่อนข้างจะมีความอดทน——

“คุณป้า เงยหน้าขึ้นอีกนิด อย่างนี้แหละ ได้มุมพอดี”

“คุณป้า วางเท้าแบบนี้” เธอสาธิต “แบบนี้ถ่ายออกมาแล้วจะเป็นธรรมชาติกว่า”

ใช้เวลาถ่ายรูปไปสองชั่วโมง เปลี่ยนเสื้อผ้าสี่ชุด และถ่ายรูปได้เกือบร้อยรูป

คะนึงนิตย์รู้สึกว่าญาณีทำให้เธอกลับมามีความมั่นใจอีกครั้ง จากตอนแรกที่เธอยังไม่สามารถปล่อยวางได้ สุดท้ายเธอก็เผชิญหน้ากับกล้องอย่างเป็นธรรมชาติ ยิ่งอยู่รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้นเรื่อย ๆ

“คุณป้าเลี้ยงหนูจนเติบโต การที่หนูตอบแทนทีเอ็ม กรุ๊ป มันก็เป็นเรื่องที่สมควรแล้ว” ญาณีไม่ได้พูดเอาความดีความชอบใส่ตนเอง เธอมักจะเสียสละเสมอ “ส่วนเรื่องที่หนูทำเพื่อภีมพลนั้น เป็นเพราะหนูรักเขามาก”

“แล้วเธอยินดีที่จะแต่งงานกับเขาไหม?”

“ยินดีค่ะ” เมื่อเผชิญหน้ากับความรัก ญาณีไม่มีทัศนคติทั้งสามด้านอีกต่อไปแล้ว “แม้แต่ฝันหนูก็อยากจะแต่งงานกับเขา” เพียงแต่...เขาแต่งงานแล้ว และทุกครั้งที่เธอนึกถึงความจริงนี้ เธอจะรู้สึกเจ็บปวดหัวใจราวกับถูกเข็มทิ่มแทง

“นภาลัยสัญญาว่าจะไปจากเขาแล้ว” คะนึงนิตย์กล่าว “ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะวันนี้ภีมพลพาเธอไปนิวยอร์ก เธอคงขึ้นเครื่องบินไปที่ออตตาวาแล้ว”

ญาณีรู้สึกตกใจเล็กน้อย “เธอรับปากจะไปจากที่นี่จริง ๆ เหรอ?”

“รับปากแล้ว” คะนึงนิตย์กล่าว “หลังจากเธอกลับมาแล้ว ป้าจะให้ชนรพส่งเธอจากไป เธอไม่เหมาะกับภีมพล จากการวินิจฉัยของป้า เธอไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา การที่เธอเข้ามาพัวพันกับภีมพล เธอต้องมีจุดประสงค์อย่างแน่นอน”

หลังจากได้ยินประโยคนี้ ญาณีรู้สึกมีความสุขมาก!

ในความมืด เธอเม้มริมฝีปากและยิ้มราวกับดอกไม้ที่เบ่งบาน