เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 276

ถูกพวกเขาถามแบบนั้น ใบหน้าของทุกคนแข็งทื่อ แต่ละคนอดไม่ได้ที่รู้สึกผิด

เวลานี้ มีคนเปิดปากพูดอย่างรีบร้อน แต่พูดออกมาอย่างไม่ได้เรียบเรียง หนักจนพูดตะกุกตะกัก เหมือนมีความรู้สึกผิดอยู่อย่างนั้น

ภีมพลพิงพนักพิง มุมปากของเขาเผยรอยยิ้มออกมา

หลังจากนั้นสิบนาที………

จีโอ กรุ๊ปยอมแพ้ราบคาบ ทั้งแปดคนเดินออกไปพร้อมกัน CIT กรุ๊ปและทีเอ็ม กรุ๊ปเซ็นสัญญาร่วมมือกัน ประธานของทั้งสองฝ่ายจับมือกัน

ระหว่างทางกลับบริษัท ที่นั่งด้านหลังภายในรถแลมโบกินี่กว้าง

แชมป์กับขวัญข้าวนั่งตรงข้ามกับวริศและภีมพล

หน้าต่างลดลง ลมอ่อนๆพัดเข้ามา

รถแล่นไปเชืองช้า บนโต๊ะกาแฟมีน้ำชาเอิร์ลเกรย์กลิ่นหอมวางอยู่

ภีมพลมองที่แชมป์อยู่บ่อยครั้ง เหมือนซ่อนลางสังหรณ์บางอย่างไว้

วริศถอนหายใจโล่งอก เด็กคนนี้ในเวลาสำคัญยังปีนมาร่วมฉากได้ แถมยังไม่ทิ้งร่องรอยไว้

นึกถึงก่อนหน้านี้ตอนที่จีโอ กรุ๊ปดูเย่อหยิ่ง แต่ตอนนี้กลับดูท้อแท้แบบนั้น เขาก็รู้สึกสะใจมาก อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วให้เด็กน้อย

“ปาปี๊ สำหรับของขวัญกล่องใหญ่ที่ผมส่งให้เมื่อกี้ ปาปี๊พอใจหรือเปล่า?” แชมป์เริ่มต้นแนะนำตัวแล้ว

ภีมพลสังเกตเห็นลูกชายอยู่ในสนามเด็กเล่นมั่วแต่นั่งจับแท็บเล็ตตลอดเวลา

ตอนนี้ วริศก็พูดขึ้น “คุณภีม คุณชายน้อยเป็นแฮกเกอร์มือฉมัง ครั้งแรกที่เขาเจอคุณ คือการแฮกโน๊ตบุ๊คของคุณ ขโมยโครงการท้องฟ้าสีคราม ดังนั้นคุณถึงหาเขาเจอ”

“ปาปี๊ ผมคิดถึงปาปี๊มาก” แชมป์อธิบาย “พวกเราก็อยากมีปาปี๊เหมือนเพื่อนคนอื่นๆ”

“อะไรนะ? หม่ามี๊อยู่ที่เมืองไนร์ก้า?” แชมป์ตะลึง “ปาปี๊เคยเจอหม่ามี๊แล้ว?”

ในใจของวริศรู้สึกซับซ้อน เขารู้สึกว่าต้องพูดความจริงออกมา เพราะว่าตอนนี้มันเก็บไว้ไม่ไหวแล้ว

“คุณภีม คุณ……คุณมีคำถามก็ถามเถอะ ผมยอมตอบตามความจริง”

ภีมพลรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง หันไปมองเขา “ดังนั้นก่อนหน้านี้นายพูดโกหก?”

“……” วริศก้มตาลงต่ำ ราวกับว่ายากที่จะซ่อนคำพูด

ที่จริงภีมพลรู้มาตลอด ตั้งแต่ที่ความจำเสื่อม เหมือนมีชีวิตอยู่ในสถานที่แห่งคำหลอกลวงที่กว้างใหญ่ คนรอบข้างต่างไม่จริงใจ

นอกจากเบญญา เธอให้ความรู้สึกถึงความจริงใจ

“ดี ฉันจะถามนาย” ภีมพลเผยอปาก “ฉันกับแม่ความสัมพันธ์เป็นไง?”