เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 338

ข้างห้องหนังสือ หนังสือบนชั้นวางถูกจะจัดเป็นหมวดหมู่ ซึ่งทั้งหมดเป็นหนังสือรุ่นจำกัดที่ไม่มีขายในร้านหนังสือทั่วไป ส่วนใหญ่จะเป็นหนังสือเกี่ยวกับการจัดการด้านการเงินและเศรษฐศาสตร์โลก

ภีมพลนั่งอยู่บนโซฟาที่อยู่ตรงหน้าต่าง หันมองออกไปนอกหน้าต่าง ค่ำคืนได้มาถึงแล้ว

ฝนหยุดตกแล้ว พระจันทร์ดวงโตลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้าอย่างน่าอัศจรรย์ แสงจันทร์สว่างไสว

เขาเก็บความครุ่นคิด แล้วโทรหาวริศ “ยุ่งอยู่มั้ย?”

“คุณภีมโทรหาผม ผมจะกล้ายุ่งเหรอครับ?” น้ำเสียงของวริศสบายๆ “คุณมีอะไรสั่งการเหรอครับ?”

“พรุ่งนี้ฉันจะไปดูสถานที่จัดงานกับนาย”เขาหนักแน่นมาก พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำและใจเย็น “งานแต่งให้จัดตามกำหนด เพียงแต่เจ้าสาวต้องเปลี่ยนคน”

“คุณนภา?” วริศคาดเดา

“นายว่าละ?” ภีมพลอยากจะเคาะกะโหลกของเขาจริงๆ ไม่นาน เขาก็ถามอย่างจริงจัง “นายมีรูปคู่ของฉันกับเธอมั้ย? ต้องใช้ประมาณกี่รูป? หากไม่พอ พรุ่งนี้เราไปถ่าย น่าจะทันอยู่

“จะแต่งกับคุณ………คุณนภาจริงๆเหรอ?” วริศยังตอบสนองไม่ทัน

“ไม่เช่นนั้นละ? แต่งกับญาณีเหรอ?”

“ไม่ใช่ครับ” วริศหัวเราะพูด “ก็คุณไม่แสดงท่าทีใดๆเลย ผมนึกว่าคุณยอมจำนนแล้ว”

“มาพูดเรื่องงาน” ภีมพลยกแก้วน้ำชาขึ้นมาดื่ม

“รูปถ่ายนั้นมีอยู่ เมื่อก่อนตอนที่พวกคุณเป็นพรีเซนเตอร์แหวนให้กับคุณอลิซซึ่งถ่ายในประสาท ทางผมยังมีฟิล์มอยู่ และมันเป็นแบบความละเอียดสูง คุณสามารถมาดูได้พรุ่งนี้เลย "

“ก็ได้” ภีมพลครุ่นคิด “เรื่องนี้อย่าเพิ่งบอกให้ใครรู้ รูปถ่ายในงานให้เปลี่ยนในคืนก่อนแต่งงาน พรุ่งนี้เราไปดูหน้างานก่อนว่าจะมีไอเดียอะไรใหม่ๆอีกหรือเปล่า”

เขาที่ไม่เคยไปสถานที่จัดงานเลย จนเปลี่ยนเจ้าสาวเขาถึงจะไป และใส่ใจอย่างมาก

“คุณวางใจเถอะ ในเมื่อเป็นงานแต่งของคุณ ทางทีมออแกไนซ์ไม่กล้าชักช้า” วริศพูด “ผมเคยไปดูหน้างานมาแล้ว หากที่ติไม่ได้เลย เพียงแต่ว่าถ้าคนอยากจะไป ผมก็ไปเป็นเพื่อนได้”

เพราะว่าเจ้าสาวคือนภาลัย ดังนั้นเขาถึงได้ใส่ใจทุกรายละเอียด

“ฉันคิดเอาไว้ว่าหลังงานแต่ง ฉันจะปลดญาณีออกจากตำแหน่งของบริษัท เพื่อรักษาหน้าของเธอเอาไว้ คุณช่วยร่างจดหมายลาออกแทนเธอหน่อย แล้วปล่อยข่าวว่าเธอลาออกด้วยตัวเอง”

“ผมต้องเป็นคนไปประสานงานใช่มั้ย?” วริศเหมือนกับได้รับงานที่ยุ่งยากมาหนึ่งงาน

“ไม่อย่างนั้นละ?” ภีมพลพูดอย่างเย็นชา “ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอเลย”

“ไป ผมจะพาคุณไปที่แห่งหนึ่ง” ภีมพลจุงมือของเธอ พาเธอออกไปจากห้องนอน

เธอไม่ได้ถามว่าไปไหน เพราะมันเดินขึ้นไปชั้นบน

เมื่อมาถึงดากฟ้า นภาลัยก็ประหลาดใจกับภาพความโรแมนติกที่อยู่ตรงหน้า

ไวน์แดง ของว่าง น้ำชา ดอกกุหลาบ……..

ในขณะที่เธอยังไม่ทันรู้สึกตัว ภีมพลก็ได้เอามือที่กอดไหล่ของเธอมาจับที่แก้มของเธอแทน แล้วจูบลงบนริมฝีปากของเธออย่างห้ามใจไม่ได้

ภายใต้แสงจันทร์ที่สุกสกาว นภาก็กอดเอวของเขาไปตามความรู้สึก แล้วจูบตอบเขา

ชั่วพริบตาเดียว อุณหภูมิในร่างกายของภีมพลก็สูงขึ้น เลือดพุ่งกระฉูดไปยังสมอง และชิ้นส่วนความทรงจำที่หายไปจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มปะติดปะต่อกันในหัวของเขา——เจอเธอครั้งแรกในเจ็ดปีที่แล้ว ในหมู่บ้านบนภูเขาที่ยากจน ตรงหน้าบ้านไม้ไผ่

เธอมาที่เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่าเป็นครั้งแรก เพื่อลงนามในข้อตกลงสำหรับเด็ก

พวกเขาจับมือกันครั้งแรก และจูบกันครั้งแรก………..