เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 559

“เด็กดื้อก็ไม่ได้อยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์นี่” เธอตอบโดยไม่ใส่ใจ “แล้วการที่อยู่ในโลกเส็งเคร็งนี้ เห็นมาเยอะรู้มาเยอะก็ด้านชาไปแล้ว”

รถไมบัคคันสีขาวขับมุ่งหน้าไปที่หมู่บ้านฟ้าสาง

คนหนึ่งขับรถ อีกคนเล่นเกม ทั้งสองต่างก็ไม่ได้กล่าวอะไรอีก

แต่วริศเชื่อในตัวคุณภีมจริงๆ เขาต้องถูกคนวางแผนแน่นอน

ในขณะนั้นเอง นภาลัยก็กลับมาถึงบ้านแล้ว เธอเพิ่งลงจากรถและเดินเข้าไปในห้องรับแขก รถลิมูซีน ลินคอล์น สเตรทช์คันหนึ่งก็หยุดจอดที่หน้าลานบ้าน

“คุณนาย คุณนายนิตย์มาครับ” พ่อบ้านปวิธเตือนเธอด้วยเสียงต่ำ

นภาลัยที่กำลังจะขึ้นไปชั้นบนพอดี เมื่อได้ยินเสียงก็หันไปมอง เธอเห็นคะนึงนิตย์และผ้าไหมกำลังลงจากรถผ่านหน้าต่างกระจกใบสูง

เธอหันกลับ จนกระทั่งเห็นพวกเขาเดินเข้ามา

“คุณแม่” นภาลัยเอ่ยปากก่อนด้วยน้ำเสียงเรียบ

“สวัสดีครับ/ค่ะคุณนายนิตย์” เหล่าคนรับใช้ทักทายคะนึงนิตย์

“สวัสดีค่ะคุณนาย” ผ้าไหมเองก็ทำความเคารพนภาลัยเช่นกัน

คะนึงนิตย์เดินเข้ามาหานภาลัย เอ่ยถามด้วยคิ้วขมวด “ภีมพลล่ะ？เขาอธิบายกับเธอว่าอย่างไร？ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร？”

เธอเห็นความโกรธของแม่สามี นภาลัยจึงเอ่ยน้ำเสียงสบายๆ  “ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรหรอกค่ะ แค่เชื่อมั่นในตัวเขาก็พอแล้ว”

“แต่ข่าวก็ออกมาเสียขนาดนี้แล้ว！เกินไปแล้วนะ！” เธอดูเป็นกังวลมากยิ่งขึ้นไปอีก “นายหญิงน้อย เธอคงทุกข์ใจมากใช่มั้ย？เจ็บปวดมากใช่หรือเปล่า？”

“คุณแม่ ฉันไม่ได้ทุกข์ใจอะไรเลย” นภาลัยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “เขายุ่งกับงานมาก และช่วงนี้บริษัทก็มีเรื่องต้องจัดการด้วย ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับข่าวซุบซิบพวกนี้หรอกค่ะ”

คะนึงนิตย์ตกตะลึง เธอเปิดกว้างมากขนาดนี้เลยเหรอ？รับได้ขนาดนี้เลยเหรอ？

เธอถอนหายใจอย่างหนัก

ทันใดนั้นเอง รถลัมโบร์กีนีก็ขับเข้ามาในลาน คะนึงนิตย์หันสายตาไปมอง แล้วเธอก็รีบเดินออกไปข้างนอก！

ภีมพลไม่พร้อมที่จะตอบคำถามแม่ของตน ดังนั้นจึงรู้สึกสับสนเล็กน้อย

“ลูกไปอยู่ในห้องนอนของเธอได้ยังไง？แล้วยังไปนั่งบนเตียงของเธออีก？”คะนึงนิตย์รัวคำถาม “ลูกก็รู้ ในชีวิตของแม่สิ่งที่เกลียดที่สุดก็คือการนอกใจ！”

“ผมไม่ได้นอกใจ” ภีมพลตอบอย่างตรงไปตรงมา “เรื่องนี้มันมีความเข้าใจผิดกันนิดหน่อย ผมจะอธิบายกับนายหญิงน้อยให้เข้าใจ”

“ชาวเน็ตข้างนอกเยอะแยะวิจารณ์กันให้แซด ลูกจะอธิบายยังไง？”คะนึงนิตย์มีห่วงชื่อเสียงของเขา “อย่างน้อยๆ ลูกต้องจัดงานแถลงข่าวเพื่ออธิบายให้ทุกคนเข้าใจเรื่องราวอย่างชัดเจน！”

“ครับ ผมทราบแล้ว”ภีมพลจับไหล่ของเธอเอาไว้ “คุณแม่กลับรีพัลส์เบย์ วิลล่าไปก่อนเถอะ อย่ามายุ่งเรื่องตรงนี้เลยครับ ให้ผมจัดการเองเถอะครับ？”

“ลูกจัดการเองได้เหรอ？ลูกเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่งได้จริงๆ เหรอ？ปากเธอก็บอกว่าเชื่อ บอกว่าไม่สนใจ เธอจะไม่สนใจจริงๆ ได้อย่างนั้นเหรอ？ถ้าหากว่าเธอรักลูก！ลูกจะเข้าใจไหมว่าเธอเจ็บปวดหัวใจแค่ไหน？”

“ผมทราบแล้วครับ ผมยอมรับผิดและจะสารภาพความจริง” ภีมพลปวดหัว เขาไม่มีเวลาและไม่มีพลังที่จะพูดกับเธอนัก เพียงอยากจะไปขอโทษนายหญิงน้อยให้เร็วที่สุดเท่านั้น

“ลูกไม่ได้ทำอะไรผิด แล้วจะยอมรับผิดอะไร？”คะนึงนิตย์กลับจับประเด็นตรงนี้ได้ หัวใจของเธอห่อเหี่ยวลง “หมายความว่าลูกทรยศเธอจริงๆ อย่างนั้นเหรอ？”