เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 579

นุชวราเงยสายตาขึ้นมอง หัวใจของเธอเอ่อไปด้วยความรู้สึกเจ็บปวด แต่เธอก็ยังตอบอย่างสงบนิ่ง “เธอเลิกงานไปแล้ว”

เลิกงานไปไหน？อยู่ที่ไหน？

วริศรู้สึกว่าวันนี้เธอแปลกไปมาก จึงเอ่ยถาม “เธอเป็นอะไร？เธอได้มาพูดอะไรกับคุณหรือเปล่า？”

คำพูดนี้ทำให้นุชวราฟังออกถึงความกังวลใจ

เธอกล่าว “มีคนในบริษัทลือกันว่าพวกคุณกำลังจะแต่งงานสายฟ้าแลบ แต่เธอปฏิเสธว่าไม่ใช่ บางที... เธออาจจะพยายามจะตีตัวออกหากจากคุณนะคะ”

วริศพูดอะไรไม่ออกสำหรับข่าวลือดังกล่าวที่ไม่มีมูล

เขาไม่ได้กล่าวอะไรให้มากความ หันหลังแล้วเดินจากไป

ในขณะนี้เอง ที่ห้องโถงชั้นหนึ่งเบญญาก้าวออกจากลิฟต์ แล้วก็เดินออกไปจากห้องโถง

น่าโมโหจริงๆ อยู่ดีๆ ข่าวลือบ้าๆ อะไรไม่รู้ก็เเพร่ออกไป？ มันจะมากเกินไปแล้วนะ!

แต่งงานฟ้าแลบอะไรกัน？

เห็นๆ กันอยู่ว่าเขาไม่ได้ออกเดทอะไรเลยด้วยซ้ำ แล้วเขาจะแต่งงานได้ยังไง? คนพวกนี้มีสมองกันหรือเปล่า？

เมื่อเดินออกจากประตูกระจกหมุนในห้องโถง เบญญาถูกภาพเหตุการณ์ด้านนอกทำให้หวาดกลัวมากเสียจนต้องชะงักฝีเท้า

“เบญ！ออกเดทกับผมเถอะนะครับ！” ชายร่างท้วมที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นกับเธอ เดินเข้ามาหาเธอพร้อมดอกกุหลาบช่อใหญ่ในมือ และยังยัดเยียดดอกไม้มาใส่ไว้ในอ้อมแขนของเธอด้วย

“ไม่ๆๆๆๆๆ！”เบญญาถอยหลังด้วยความตกใจ เธอผลักดอกไม้ออกด้วยมือทั้งสองข้างของตน “แดน！ทำไมนายถึงตามฉันมาถึงที่บริษัทเลยเนี่ย？”

“ใช่สิ! ฉันตามหาเธอตั้งนาน! หลังจากสอบถามคนนู้นคนนี้ทั่วไปหมด ฉันถึงได้รู้ว่าเธอทำงานที่นี่！”ชายร่างท้วมหอบดอกกุหลาบ พลางเอ่ยด้วยความยินดี “เธอแต่งงานกับฉันได้ไหม？ฉันจะดูแลเธอไปตลอดชีวิตอย่างดีที่สุดเลย！”

วินาทีถัดมา บริเวณใต้บันไดไม่ไกล ชายสี่คนก็คลี่ป้ายทั้งสองผืนออก！

ข้างบนเขียนว่า เบญแต่งงานกับฉันนะ！

เมื่อเห็นภาพนี้เข้า เบญญาโกรธมากจนแทบอาเจียนออกมาเป็นเลือด！

ข้างหลังเธอค่อยๆ มีเสียงวิจารณ์ดังขึ้น เธอไม่มีเวลาที่จะหันไปมอง เธอตะโกนใส่ชายร่างท้วมว่า “นายบ้าไปแล้วเหรอ！”เธอโกรธจริงๆ แล้ว“ไปให้พ้น！ หยุดสร้างปัญหาได้แล้ว！”

หญิงสาวหญิงสาวหันไปมองทันที และสายตาก็จับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นเคย จากนั้นก็มองไปฝ่ามือใหญ่ของเขาที่กุมไหล่ของตน หัวใจของเธอเหมือนว่าจะเต้นไม่เป็นจังหวะ

วริศจ้องมองแดนด้วยสายตาเย็นชา เขาเพียงใช้สายตามองเป็นการเตือน โดยไม่ได้พูดอะไร

แดนที่ยังเป็นนักเรียนอยู่ก็ถูกรังสีนี้ควบคุมเอาไว้ เขาตกตะลึงไปชั่วขณะ! และตอบสนองช้าลงอย่างผิดจังหวะ

ภายใต้สายตาประหลาดใจของทุกคน วริศโอบเบญญาแล้วพาเธอเดินลงบันได

ด้านตัวเบญญาเองก็ตกใจ ในหัวของเธอส่งเสียงอื้ออึง วริศช่วยเปิดประตูให้เธอ “ขึ้นไป” เขาประคองเธอเข้าไปข้างในรถ

เขาช่วยเธอออกจากสถานการณ์ที่น่าอายโดยแทบไม่ต้องคิด เบญญาประหลาดใจอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

“ตามไปสิ！จะอึ้งอยู่ทำบ้าอะไร？！”

ในขณะที่วริศสตาร์ทรถ เบญญาก็ได้ยินเสียงร้องตะโกนของแดน ทันใดนั้นเธอหันมองออกไปนอกหน้าต่าง และเห็นว่าพวกเขารีบเก็บป้ายและทยอยกระโดดขึ้นรถคันหนึ่ง！

“แม่เจ้า！ยังจะตามมาอีก？？” เธอหมดคำจะพูดจริงๆ เชียว นี่มันเวรกรรมอะไรกันเนี่ย？