เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 594

สำหรับความเห็นของคุณภีม ทุกคนฟังอย่างตั้งใจ ไม่มีใครพูดขัด สายตาทุกคนมองไปที่เขา รอให้เขาบรรยายต่อ

ภีมพลระงับดวงตาเอาไว้ แล้วพูดอีกครั้ง “เราก็จะเรียกมันว่าคอลเลคชั่นรักแท้”

ในใจนุชวราประหลาดใจ รู้สึกกระอักกระอ่วนแทนพี่ญาณีอย่างบอกไม่ถูก ถึงตอนนั้นทั้งสองบริษัทเรียกมันว่าคอลเลคชั่นรักแท้ แล้วสื่อจะจับตาดูความวุ่นวาย

“ยังไงแล้วสิ่งที่ลูกค้าซื้อก็คือผลิตภัณฑ์” ภีมพลวิเคราะห์ “สันนิษฐานว่าแบบเครื่องประดับของสองบริษัทคงคล้ายๆ กัน คุณภาพเพชรคล้ายๆ กัน ฉันเชื่อว่าคนจะเลือกทีเอ็ม กรุ๊ปของเรามากกว่า”

มีคนคิดว่ามีเหตุผล และมีคนกังวลเช่นกัน ยังไงแนวโน้มสถานการณ์ของR-Alanในสองปีนี้ก็ไม่เลวด้วย

“ชัยเดชแต่งงานมาแล้วสิบครั้ง ฉันคิดว่าไม่มีใครกล้าซื้อของที่บริษัทเขาเป็นตัวแทนเรื่องรักแท้หรอกมั้ง?” ภีมพลยิ้ม “บางทีผู้ชายอาจจะชอบ แต่ผู้หญิงส่วนใหญ่จะไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน และในช่วงแรกของการแต่งงาน ผู้ชายทั่วไปจะเชื่อฟังผู้หญิง”

“ใช่ๆๆ!” นี่คือความคืบหน้าที่ยิ่งใหญ่มาก ยังไม่ทันสู้สงครามก็ชนะแล้ว!

นี่ดึงดูดความสนใจจากทุกคน มีคนแขวะอยู่ตลอด “ชัยเดชสมควรจะพูดถึงรักแท้เหรอ? กล้าเรียกว่าคอลเลคชั่นรักแท้อีก?”

“นั่นสิ เขามีศีลธรรมแบบนั้น ยังกล้าเรียกคอลเลคชั่นรักแท้ได้ยังไง? แต่งงานมาแล้วสิบครั้ง ใครจะกล้าซื้อแหวนแต่งงานจากบริษัทเขา? แฝงความหมายไม่ดีเลย! อยากหย่าเหรอ?”

ได้ยินคำพูดนี้ วริศที่ปกติเข้มงวดก็อดขำไม่ได้ เขาถึงขั้นจินตนาการได้ถึงเหตุการณ์ฮือฮาเมื่อคอลเลคชั่นรักแท้ของทั้งสองบริษัทออกมาวางขายพร้อมกันด้วยซ้ำ

เบญญาก็หัวเราะเยาะออกมา บางคนคิดแต่จะสร้างความไม่พอใจให้คนอื่น แต่ไม่ใช้สมองเลย

แต่เพชรพวกนี้สวยมากจริงๆ นุชวราจ้องหน้าจอแล้วเหม่อ……นี่คือความฝันที่เกินไขว่คว้าของเธอในชาตินี้

เพชรสวยมากจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นมันวาว หรือรูปแบบคริสทัล รวมถึงลายประดับบนคริสทัล ทำให้เกิดความเพลิดเพลินทางวิสัยทัศน์

ผู้บริหารระดับสูงแต่ละท่านก็ถือว่าเป็นบุญตาเช่นกัน

สำหรับการเอาชนะสงครามเครื่องประดับครั้งนี้ ทุกคนมั่นใจกันหมด

หลังจากประชุมเช้าเสร็จสิ้น ภีมพล นภาลัยและวริศก็ไม่ได้ออกไปจากห้องประชุม

เพราะสมาชิกทุกคนในแผนกออกแบบมาถึงแล้ว พวกเขาจะจัดประชุมถัดไปที่นี่

หลังประชุมเสร็จสิ้น นภาลัยก็ไปที่แผนกออกแบบพร้อมกับคุณวรภพ

“ที่ฉันมาก ก็เพราะอยากฟังความเห็นของทุกคน” เธอยิ้มอบอุ่น “เมื่อกี้อยู่ในห้องประชุม อาจจะเพราะมีคุณภีมอยู่ ทุกคนเลยค่อนข้างสงวนความคิดเห็นของตัวเอง ฉันไม่ได้ยินพวกคุณพูดเลย”

เงียบกันหมด ทุกคนยืนด้านหน้าที่ตัวเอง แล้วหันไปมองเธอ

มุมปากนภาลัยยกขึ้น ด้วยท่าทีที่จริงใจ “ได้มาเป็นนักออกแบบทีเอ็ม กรุ๊ป ทุกคนมีความสามารถยอดเยี่ยมกันอยู่แล้ว ต้องมีความเห็นเป็นของตัวเองแน่นอน ไหนๆ เราก็มีจุดหมายเดียวกัน ก็มาคิดร่วมกันทำมันออกมาให้ดี มีข้อเสนอดีๆ ก็สามารถแนะนำได้จริงๆ นะ”

ทุกคนมองหน้ากัน ไม่รู้เธอหมายความว่ายังไง

มันทำให้นภาลัยกระอักกระอ่วนมาก เธอพูดต่อ “พวกเธออย่าเห็นฉันเป็นรองประธานบริษัทได้ไหม? จริงๆ นะ ฉันมาที่นี่เพราะอยากรับฟังความคิดเห็น และต่อไปฉันจะมาบ่อยๆ ด้วย! พวกเธอห้ามเมินเฉยฉันสิ?”

บางทีทุกคนอาจจะเห็นความจริงใจของเธอ

จึงมีหญิงสาวใจกล้าคนหนึ่งเอ่ยปาก “คุณนภาลัย ไม่รู้คุณเคยได้ยินประโยคหนึ่งหรือเปล่า ที่ว่าปิดประตูจะสร้างได้รถไม่ดี แทนที่จะครุ่นคิดพิจารณาอยู่ที่นี่ ทุกคนออกไปหาแรงบันดาลใจด้วยกันดีกว่าไหมคะ”