เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 742

เธอเปิดอ่านข่าว ใช้เวลาแค่สองนาทีในการอ่านข่าวของเมื่อคืน！

ภาพอาหารเย็นที่อบอุ่นของวริศและจารวีดึงดูดความสนใจของเธอ เธอไม่ได้สนใจข่าวฉาวของตัวเอง แต่กลับมองภาพพวกนั้นอย่างละเอียด

“นี่ไม่ใช่ถาพตัดต่อ...” เธอรู้สึกผิดหวัง ดังนั้นเมื่อคืนเขาไม่โทรมาหาเธอแม้แต่สายเดียว เพราะอยู่กับคู่หมั้นของตัวเองอย่างนั้นเหรอ

เบญญานั่งอยู่บนเตียง ราวกับลูกโป่งที่หมดลม

รอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าของจารวีแทงตาเธอ

หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็อ่านบทความที่ต่อว่าตัวเองบนอินเทอร์เน็ต แต่งเรื่องขึ้นมาทุกคำ มันทำให้เธอโมโหเป็นอย่างมาก

“เธอต่างหากที่เป็นมือที่สาม ครอบครัวของเธอเป็นมือที่สามทุกคน!” ผู้หญิงเป็นห่วงชื่อเสียงตัวเองมากที่สุด พาดหัวข่าวล้วนแต่บอกว่า “ลูกสาวท่านนายกฯ” มันจะสร้างปัญหาให้คุณพ่อของเธอ

มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมา เธอหันไปเห็นประตูเปิดออก คุณแม่เดินเข้ามาด้วยความตื่นตระหนก “เบญญา...”

เห็นคุณแม่ถือโทรศัพท์อยู่ในมือ สีหน้าแบบนี้เธอคงเห็นข่าวแล้ว

“เบญญา...” คุณิตาเดินเข้ามาหน้าเตียง เห็นลูกสาวถือโทรศัพท์อยู่ในมือ เธอก็รีบปลอบใจ “ไม่เป็นไร ชีวิตคนเรายังอีกยาวไกล เจอผู้ชายเลวเป็นเรื่องปกติ โชคดีที่ยังไม่ได้แต่งงาน หยุดเอาไว้ได้ทันเวลา!”

“อะไรนะคะ” เบญญาไม่พอใจ “หนูกับเขาไม่ได้คบกันอย่างเป็นทางการซะหน่อย”

“อย่างนั้นก็ดี!” คุณิตาพูดด้วยความโมโห “ต่อไปอย่าคบผู้ชายแบบนี้เป็นเพื่อน อยู่ให้ห่างจากเขา! ถ้าฟ้าผ่าเขา ลูกจะได้ไม่โดนลูกหลง!”

“คุณแม่คะ” เบญญาปกป้องเขา “วริศไม่ใช่คนแบบนั้น”

“ภาพพวกนั้นเป็นของปลอมอย่างนั้นเหรอ” คุณิตาพูดอย่างตรงไปตรงมา “ลูกอย่าหลอกตัวเองเลย เขาส่งลูกกลับบ้าน แล้วเขาไปไหน โทรหาลูกไหม ส่งข้อความหาลูกไหม มาเยี่ยมลูกไหม ปลอบใจหรือถามไถ่ลูกสักคำไหม”

เบญญารู้ ว่าไปซื้อนมกล้วยที่บาลาม่ามันค่อนข้างไกล แล้วก็... วริศไม่ได้เป็นคนซื้อ ดื่มไปก็ไม่ใช่รสชาติแบบนั้น

“ช่างเถอะค่ะ หนูไม่อยากกิน” พูดจบ เธอก็หดตัวกลับเข้าไปในผ้าห่มอีกครั้ง

“ต้องกินอาหารเช้านะ” คุณิตาพูด “แม่ลงไปเตรียมในครัว เดี๋ยวค่อยเอาขึ้นมาให้ลูก ลูกพักผ่อนก่อนเถอะ”

หลังจากคุณิตาออกไป เบญญาที่หลับตาอยู่ก็ค่อยๆลืมตาขึ้น เธอรู้สึกเสียใจ...

ยังไม่ได้ตอบตกลงคบกับเขาเลย ก็กลายเป็นมือที่สามแล้ว... น่าหงุดหงิดจริงๆ

ยังอยู่ที่บันได คุณิตาหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาวริศ เธอเอาเบอร์วริศมาจากข้อมูลของเขา เธอเซฟไว้ตั้งแต่ตอนนั้น คิดว่าต่อไปคงมีโอกาสได้ใช้ แต่คิดไม่ถึงว่าจะเร็วขนาดนี้