เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 49
ขณะที่เฉินชางกำลังเย็บแผล พยาบาลสาวคนหนึ่งก็เดินเข้ามา
“หมอเฉินสวัสดีค่ะ ฉันคือหลี่เจียจากแผนกศัลยกรรมทั่วไป จะมาเป็นผู้ช่วยคุณค่ะ” พยาบาลน้อยยังสาว อายุไม่มาก ประมาณยี่สิบห้าปีเท่านั้น
เฉินชางพยักหน้าโดยไม่หันมามอง “โอเคครับ รบกวนคุณแล้ว”
สายตาเขาไม่ละออกจากผู้ป่วย
หลังจากผ่านไปห้านาที เฉินชางพันแผลเสร็จก็พูดกับหลี่เจียว่า “รบกวนเรียกผู้ป่วยคนต่อไปเข้ามาเลยครับ ขอบคุณ”
หลี่เจียพยักหน้า กดเรียกหมายเลขต่อไปทันที “ต้องการให้ฉันทำอะไรอีกไหมคะ?”
เฉินชางตอบว่า “คุณรับผิดชอบเรียกคิวนะครับ แล้วก็ถือโอกาส…เอาขยะไปเทด้วยครับ”
หลี่เจียได้ยินดังนั้นก็อดชะงักไปไม่ได้ แต่ยังคงพยักหน้าตอบ “ได้เลยค่ะ”
ตอนนี้อุปกรณ์เย็บแผลถูกทิ้งกองรวมกันอยู่ในถังขยะจนเต็มแล้ว หลี่เจียเพิ่งจะไปทิ้งขยะกลับมาก็พบว่าเฉินชางเย็บแผลเสร็จแล้ว “เรียกคนต่อไปเลยครับ!”
หลี่เจียชะงักเล็กน้อย เร็วขนาดนี้เชียว?
จากนั้นจึงกดเรียกหมายเลขต่อไป
เฉินชางหยิบอุปกรณ์เย็บแผลห่อใหม่ออกมา พบว่าอุปกรณ์เย็บแผลด้านในเหลือไม่มากแล้ว จึงพูดกับหลี่เจียว่า “บอกให้หัวหน้าพยาบาลเบิกอุปกรณ์เย็บแผลให้ผมอีกห้าสิบชุดนะครับ”
หลี่เจียชะงักไปทันที!
“เท่าไหร่นะคะ?”
“ห้าสิบชุดครับ!”
หลี่เจียตกตะลึงไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าในกล่องเหลือชุดเย็บแผลอีกเพียงเจ็ดแปดชุดก็รีบวิ่งออกไปทันที
“หัวหน้าพยาบาลคะ หมอเฉินจากห้องหมายเลขหนึ่งต้องการชุดเย็บแผลอีกห้าสิบชุดค่ะ!”
เถียนเซียงหลานชะงักไป รีบมองสำรวจรอบด้าน เมื่อเห็นว่าในห้องโถงยังมีผู้ป่วยเหลืออยู่มาก เหลือประมาณเจ็บสิบแปดสิบคนจึงพยักหน้า “ตามฉันมาที่ห้องคลังเลยค่ะ”
ไม่นานทั้งสองก็เข็นรถพื้นเรียบออกมา ด้านบนมีกล่องอุปกรณ์การเย็บวางอยู่สองกล่อง
ทั้งหมดมีเก้าสิบชุด แบ่งให้สามห้อง ห้องละสามสิบชุด
เมื่อหลี่เจียเดินเข้ามาในห้องก็พูดกับเฉินชางว่า “หมอเฉินคะ หัวหน้าพยาบาลให้ห้องละสามสิบชุดค่ะ”
เฉินชางส่งเสียงตอบรับ “เรียกคนต่อไปมาได้เลยครับ”
หลี่เจียพยักหน้า
ตอนนี้เองหลี่เจียพบว่าอุปกรณ์เย็บแผลเหลือแค่สองชุดแล้ว!
พลันมีเสียงกุกกักดังขึ้น เธอออกไปแค่สิบกว่านาทีเองนะ? ใช้ไปห้าชุดแล้วหรือ? หมอเฉินคนนี้จะ…จะเย็บเร็วเกินไปหรือเปล่า?
เมื่อกดเรียกคิวต่อไป หลี่เจียก็ยกถังขยะขึ้นอย่างเชี่ยวชาญ แล้วนำไปเท จากนั้นจึงกลับมากดคิวต่อ…
ในสมองของเฉินชางมีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นเป็นระลอก ดังไม่ขาดสาย
[ติ๊ง! เย็บแผลสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ +10 แต้ม ประสบการณ์การเย็บแผล +10 แต้ม…]
[ติ๊ง! เย็บแผลสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ +10 แต้ม ประสบการณ์การเย็บแผล +10 แต้ม…]
……
ประมาณหนึ่งชั่วโมงผ่านไป เฉินชางหันมาพบว่าอุปกรณ์เย็บแผลหรือไม่มากแล้ว!
เฉินชางหันไปพูดกับหลี่เจียว่า “รบกวนเบิกอุปกรณ์เย็บแผลกับหัวหน้าพยาบาลให้ผมหน่อยครับ”
หลี่เจียชะงักไป กำลังจะพูดว่าเมื่อครู่เพิ่งเบิกมาไม่ใช่หรือ? แต่เมื่อหันไปดู พบว่าอุปกรณ์เย็บแผลที่วางเต็มโต๊ะถูกหยิบไปใช้จนเหลือแค่สามชุดห้าชุดเท่านั้น
หลี่เจียคิดว่าตาของตัวเองมีปัญหาหรือเปล่านะ แต่ว่า…ยังคงรีบลุกขึ้น “อ้อ! ได้ค่ะ…”
เมื่อเห็นผู้ป่วยในห้องโถงลดน้อยลงเรื่อยๆ หัวใจอันกระสับกระส่ายของเถียนเซียงหลานก็เริ่มผ่อนคลายลง เมื่อเห็นหลี่เจียเดินออกมาจึงเอ่ยถามออกไป “มีอะไรหรือคะ?”
หลี่เจียพูดว่า “หัวหน้าพยาบาลคะ ห้องหมายเลขหนึ่งไม่มีอุปกรณ์เย็บแผลแล้วค่ะ!”
เถียนเซียงหลานขมวดคิ้วโดยพลัน!
“เฉินชางคนนี้นี่ ใช้ยังไงนะ บอกเขาให้ใช้ประหยัดๆ หน่อย คนอื่นยังใช้ไม่หมด เขาใช้หมดแล้วหรือ? สิ้นเปลือง! สิ้นเปลืองเกินไปแล้ว! ฉันจะไปพูดกับเขาสักหน่อย!”
หลี่เจียรีบอธิบาย “เปล่านะคะหัวหน้าพยาบาล หมอเฉินไม่ได้ใช้เปลืองเลย แต่ใช้หมดแล้วจริงๆ!”
เฉินชางจึงผ่อนคลายลงได้บ้าง ไปปลดปล่อยที่ห้องน้ำสักหน่อย รู้สึกสบายตัวขึ้นเยอะ
ตอนนี้เองหลี่เป่าซานเดินมาพอดี เมื่อเห็นเฉินชางเอ้อระเหยอยู่ที่นั่นจึงถามขึ้นด้วยใบหน้าดำคล้ำ “ทำงานเสร็จแล้วหรือครับ? ถึงได้มีเวลามาเอ้อระเหยแบบนี้”
เฉินชางชะงักไป เมื่อหันไปก็พบกับหลี่เป่าซาน “หัวหน้าแผนก? อ้อ ผมไม่มีอุปกรณ์เย็บให้ใช้แล้วครับ ผู้ป่วยก็เหลือแค่สามคน ผมปวดเอวเลยมาขยับตัวสักหน่อยน่ะครับ”
หลี่เป่าซานถลึงตาใส่เฉินชาง “ผู้หญิงอย่างฉินเยว่ยังไม่ปวดเอวเลย คุณเป็นคนหนุ่มแบบนี้ ขายหน้าหรือเปล่า!”
เฉินชางทำเพียงยิ้ม ไม่ได้อธิบายอะไร
เถียนเซียงหลานเห็นหลี่เป่าซานเดินมาก็รีบเดินไปหา “หัวหน้าแผนกคะ ผู้ป่วยภายนอกที่ต้องทำแผลได้รับการรักษาเรียบร้อยหมดแล้วค่ะ”
หลี่เป่าซานชะงักไป “เร็วขนาดนี้เชียวหรือ? มีหมอกี่คนครับ?”
เถียนเซียงหลานพูดตอบ “มีเฉินชาง ฉินเยว่ แล้วก็หวังเชียน ทั้งหมดสามคนค่ะ”
หลี่เป่าซานมองเฉินชางตาขวาง “เสี่ยวเฉิน คุณเรียนรู้จากฉินเยว่บ้างนะครับ ผู้หญิงคนเดียวยังจริงจังขนาดนี้ แผนกฉุกเฉินของพวกเรา คุณต้องช่วยดูแลเพื่อนร่วมงานหญิงนะครับ”
เถียนเซียงหลานฟังถึงตรงนี้ก็รีบเอ่ยปกป้องเฉินชาง “หัวหน้าคะ คุณเข้าใจเสี่ยวเฉินผิดแล้วค่ะ เสี่ยวเฉินคนเดียวทำแผลเย็บแผลให้ผู้ป่วยไปทั้งหมดหกสิบห้าคน ผู้ป่วยมีทั้งหมดหนึ่งร้อยสามคน เสี่ยวเฉินคนเดียวยังรักษามากกว่าหวังเชียนและฉินเยว่รวมกันซะอีก!”
เมื่อหลี่เป่าซานได้ฟังก็ต้องเบิกตากว้าง รู้สึกแปลกใจและเหลือเชื่อ แต่ว่า…ผู้นำก็ยังคงเป็นผู้นำ ความสามารถในการเปลี่ยนสีหน้าช่างแข็งแกร่ง! แววตาเปลี่ยนไปทันที “เร็ว? เร็วแล้วจะดีหรือ? งานรักษาคนต้องการความพิถีพิถันด้วยนะครับ? ถึงจะเร็วก็ต้องจริงจัง!”
หลี่เจียที่อยู่ด้านข้างรู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรมแทนเฉินชาง…รีบพูดปกป้องเฉินชางด้วยความปวดใจ “หัวหน้าแผนกคะ คุณเข้าใจหมอเฉินผิดแล้ว หมอเฉินเย็บได้ดีมาก ฉัน…ฉันเห็นกับตา”
หลี่เป่าซานหายโกรธทันที
เถียนเซียงหลานถามขึ้นว่า “หัวหน้าแผนก คุณมาทำไมคะ?”
หลี่เป่าซานจึงพูดขึ้น “ผมไปดูฝ่ายอายุรกรรมของแผนกฉุกเฉินมาแล้ว เห็นว่ามีผู้ป่วยถูกพิษสิบกว่าคน หนักบ้างเบาบ้าง ต้องติดต่อห้องฟอกไต ต้องฟอกไตอย่างจริงจังเลยน่ะครับ!”
เมื่อเฉินชางได้ยินก็ดวงตาสว่างวาบ “หัวหน้าครับ ให้ผมไปกับคุณนะครับ ไปดูหน่อยว่าจะช่วยอะไรได้หรือเปล่า”
หลี่เป่าซานพยักหน้า สายตาที่มองเฉินชางอ่อนโยนลงมาก
[ติ๊ง! หลี่เป่าซาน NPC ระดับสูง ค่าความรู้สึกดี +3]
Next
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ