เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 78

เสี้ยวเถียนฮวามองไปยังใบหน้าด้านข้างของเฉินชาง ใคร่ครวญอยู่ในใจเนิ่นนาน คิดเรื่องต่างๆ มากมาย

ในที่สุดก็ถามออกไปอย่างอดรนทนไม่ไหว “นี่…หมอชื่ออะไรหรือคะ?”

เฉินชางยิ้ม “ผมชื่อเฉินชางครับ พี่เสี้ยวเรียกผมว่าหมอเสี่ยวเฉินก็ได้ครับ”

เสี้ยวเถียนฮวาพูดต่อ “เสี่ยวเฉิน หน้าของคุณก็ทำศัลยกรรมมาหรือ?”

เฉินชางชะงักไป คิดไม่ถึงว่าเสี้ยวเถียนฮวาจะถามแบบนี้จึงยิ้มออกไปอย่างเขินอาย “ใบหน้านี้แม่ผมทำให้ครับ ศัลยกรรมให้ตั้งแต่ออกมาจากท้องเลยครับ”

คำพูดนี้ของเฉินชางทำให้เสี้ยวเถียนฮวาหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้

อย่างไรก็ตาม เสี้ยวเถียนฮวาไม่เคยใส่ใจที่คนอื่นพูดว่าเธอน่าเกลียด หญิงชนบทคนหนึ่งที่โตมากับเสียงร้องของหมูจนกระทั่งกลายเป็นเถ้าแก่ของคนหลายร้อยคน ตัวเองมีมูลค่าเกินร้อยล้าน ความสามารถในการยอมรับเรื่องต่างๆ ย่อมไม่ใช่อะไรที่คนธรรมดาจะเทียบได้

แต่หากยิ้มมาก็ยิ้มตอบ นี่เป็นแค่ความปากหวานของเฉินชางเท่านั้น ทำให้เสี้ยวเถียนฮวาไม่ได้โกรธเช่นเมื่อครู่นี้แล้ว แต่…เรื่องราวยังไม่ได้ถูกแก้ไข เรื่องนี้ยังไม่จบ

ก็เหมือนกับที่น้องชายคนนี้บอก ถ้าควรสาดอึก็ยังต้องสาด แล้วยังจะเรียกเขาไปสาดด้วยกันอีกด้วย

“คุณช่วยทำศัลยกรรมให้ฉันได้จริงหรือ?” เสี้ยวเถียนฮวายังคงรู้สึกคาดหวัง

เฉินชางพยักหน้า “ครับ ผมมีความมั่นใจอยู่บ้าง แต่…จะว่ายังไงดีล่ะ? พี่เสี้ยว ผมจะอธิบายให้คุณฟังสักหน่อยนะครับ ความจริงดวงตาของคุณตอนนี้ก็ทำตามดวงตาของหวังจู่เสียนจริงๆ”

“แต่หน้าตาของหวังจู่เสียนไม่เหมือนคุณ หวังจู่เสียนจมูกเล็กปากเล็ก เมื่อตาของเธอมาอยู่บนโครงหน้าแบบคุณ ผลลัพธ์จึงออกมาไม่ดีนัก”

“ความจริงการทำศัลยกรรมไม่จำเป็นต้องทำให้เหมือนใครคนใดคนหนึ่ง แต่ต้องศัลยกรรมให้เหมือนตัวคุณเอง!”

“สิ่งที่พวกเราทำกันก็คือ ขับจุดเด่นบนใบหน้าคุณดูดีขึ้น ชดเชยข้อด้อย ทำให้ใบหน้าคุณเป็นเอกลักษณ์มากขึ้น! ดูแล้วทำให้สบายตาขึ้น”

“ใบหน้าของคุณ หากต้องปรับปรุงก็ต้องแสดงให้เห็นถึงความใจกว้าง เอื้อเฟื้อ มีคุณธรรมสูงอะไรพวกนี้!”

คำพูดนี้เรียกได้ว่าโดนใจเสี้ยวเถียนฮวาเต็มๆ!

ทำไมเธอถึงมาทำศัลยกรรมล่ะ?

เพราะต้องการใช้ตัวเองเป็นเครื่องหมายการค้า

จะเลียนแบบคนอื่นไปทำไม ควรเรียนรู้จากหวังโส่วอี[1] พยายามให้เหมือนเว่ยหลง[2]

พิมพ์ใบหน้าตัวเองบนผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับหมู ออกขายในมณฑลตงหยางหรืออาจไปไกลกว่านั้น

ผลลัพธ์น่ะหรือ?

คนอื่นทำศัลยกรรมกันให้ดูดียิ่งขึ้น แล้วตนล่ะ? ศัลยกรรมจนกลายเป็นตัวตลกอะไรไปแล้ว?

จะไม่ให้เธอเศร้าใจได้อย่างไร

โดยเฉพาะเพื่อนเศรษฐีข้างกายเหล่านั้นที่ชอบพูดแดกดันเธอ

เพราะถูกกระตุ้นอารมณ์ จึงทำให้เธอมาสาดอึในวันนี้

เสี้ยวเถียนฮวาเห็นเฉินชางพูดเช่นนี้จึงเชื่อมั่นในตัวเขามากขึ้นสามส่วน พูดอย่างอดทนว่า “เสี่ยวเฉิน ฉันจะบอกคุณให้ชัดๆ เลยแล้วกัน ที่ฉันมาทำศัลยกรรมเพราะอยากให้ตัวเองดูดีขึ้นหน่อย ฉันจะพิมพ์ใบหน้าตัวเองเพื่อใช้เป็นเครื่องหมายการค้า เหมือนกับ…หวังโส่วอี้พวกนั้นน่ะค่ะ”

เฉินชางได้ยินดังนั้นก็อดถอนใจไม่ได้ โลกของหญิงแกร่งแตกต่างออกไปจริงๆ ตนยังดิ้นรนอยู่ในเรื่องปัจจัยสี่ คนอื่นเริ่มทำอะไรเทพๆ ไปแล้ว ถึงกับคิดทำเครื่องหมายการค้า ต้องการขายสินค้าไปทั่วประเทศ สุดยอดจริงๆ

แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับตน เฉินชางยิ้ม “พี่เสี้ยวเก่งจริงๆ ครับ ตอนนี้ในหมู่ธุรกิจที่เมืองอันหยางของพวกเรา คุณนับว่าประสบความสำเร็จแล้วนะครับ”

“แต่…ถ้าคุณอยากพิมพ์หน้าของตัวเองเพื่อเป็นเครื่องหมายการค้า ผมว่าเป็นความคิดที่ไม่เลวเลยครับ สิ่งที่ต้องแก้ไขในใบหน้าคุณก็คือดวงตา!”

“ผมคิดว่าในเมื่อจะทำเป็นเครื่องหมายการค้าก็ต้องมีลักษณะเด่นของคุณ ต้องดูสดใสน่าประทับใจและต้องเป็นมงคล ไม่งั้นเอาแบบนี้เป็นไงครับ พี่เสี้ยว เดี๋ยวผมจะวาดรูปให้ก่อน คุณก็ดูว่าพอใจหรือเปล่า?”

เมื่อเสี้ยวเถียนฮวาฟังจบก็รู้สึกว่ามีเหตุผล หากวาดรูปออกมา เธอก็พิจารณาดูได้

ทั้งสองนั่งอยู่ตรงกันข้าม เฉินชางมองใบหน้าเสี้ยวเถียนฮวา กระตุ้นความคิดกระทั่งปรากฏหน้าจอเสมือนขึ้นเบื้องหน้า บนนั้นมีข้อมูลปรากฏ

[ดวงตาแห่งความงาม] เริ่มทำงานด้วยตัวมันเอง ตอนนี้หน้าจอเสมือนเบื้องหน้าเฉินชางกลายเป็นระบบปรับแต่งใบหน้า ปรับเปลี่ยนไปตามคำแนะนำของ [ดวงตาแห่งความงาม] เบื้องหน้าเฉินชางปรากฏใบหน้าที่แตกต่างกันออกไปมากมาย

การออกแบบดวงตาหลากหลายสไตล์ล้วนเหมาะสมกับเสี้ยวเถียนฮวาเป็นอย่างยิ่ง เมื่อรวมเข้ากับใบหน้า เรียกได้ว่าเติมเต็มซึ่งกันและกันได้เลย

สวยหรือเปล่า?

จะพูดอย่างนั้นก็ไม่ได้!

ถ้าดูแค่ดวงตาอย่างเดียวก็แค่ธรรมดา

แต่เมื่อมองรวมกันแล้ว ทำให้ผู้พบเห็นเกิดความประทับใจอันดีได้จริงๆ

ก็เหมือนกับคลิปวิดีโอยอดนิยมที่โด่งดังบนอินเทอร์เน็ตในสมัยก่อน

“ดวงตาดูธรรมดา ปากก็ดูมีเลศนัย แต่…พอดูรวมๆ แล้ว คนคนนี้กลับดูมีจิตวิญญาณ!”

ใบหน้าเสี้ยวเถียนฮวาที่ปรากฏบนหน้าจอเสมือนในตอนนี้ก็เป็นเช่นนี้เอง!

ซึ่งแบบร่างในภาพก็คือลักษณะที่เธอเฝ้าฝันนั่นเอง

ความรู้สึกคล้อยตามท่วมท้นอยู่ในใจของเธอทันที

เธอรีบชูขึ้นพร้อมพูดว่า “เอาแบบนี้! แบบนี้แหละ ฉันชอบแบบนี้”

จางจื้อซินก็มองจนนิ่งงันไปแล้ว ว่ากันตามจริง เขาเองก็ถูกลักษณะดวงตาที่เฉินชางออกแบบทำให้ตกตะลึงไปเหมือนกัน!

หากกล่าวกันตามจริง ทักษะที่สำคัญที่สุดของหมอศัลยกรรมความงามก็คือการออกแบบรูปลักษณ์ได้อย่างที่ต้องการ

หลายคนมักจะทำศัลยกรรมตามแบบใบหน้าของดาราหรือรูปแบบที่ถูกกำหนดตายตัว ดังนั้นเมื่อทำออกมาแล้วจึงกลายเป็นผลิตภัณฑ์ตามแบบนิยม

จะอย่างไรจางจื้อซินก็คิดไม่ถึง เฉินชางมีพรสวรรค์ขนาดนี้เชียวหรือ?

ถ้ามีพรสวรรค์ขนาดนี้คุณก็ไปเป็นหมอศัลยกรรมความงามเถอะ ไม่ใช่ว่าจะกลายเป็นเรื่องง่ายดายจนเหมือนปลาได้น้ำหรือ?

น่ายินดีจริงๆ!

เมื่อได้ยินเสี้ยวเถียนฮวากล่าวเช่นนี้เฉินชางก็ยิ้มออกมา “พี่เสี้ยว คุณอย่าเพิ่งรีบร้อนเลยครับ ดูแบบร่างใบหน้าพวกนี้ก่อนเถอะ เลือกอันที่คุณชอบที่สุดออกมา ยังไงซะ…การทำศัลยกรรมบริเวณดวงตาก็ทำกลับไปกลับมาไม่ได้บ่อยๆ ถ้าทำหลายครั้งจะเกิดปัญหานะครับ”

เสี้ยวเถียนฮวาได้ยินก็รีบหยิบแผ่นที่สองขึ้นมาดู…ต่อด้วยแผ่นที่สาม…กระทั่งแผ่นที่ห้าซึ่งแย่งมาจากมือของจางจื้อซิน

พริบตานั้นเสี้ยวเถียนฮวาพลันตาพร่า

กระดาษห้าแผ่นนี้ แต่ละแผ่นสวยขึ้นเรื่อยๆ แต่ละแผ่นงดงามขึ้นเรื่อยๆ

ตอนที่เธอเงยหน้าขึ้นมองไปยังเฉินชางอีกครั้ง ในดวงตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง ความกระตือรือร้น ความซาบซึ้งใจ ตลอดจนความรู้สึกมั่นใจในตัวเองอย่างที่ไม่ได้มีมานาน

เนิ่นนานผ่านไป…

เสี้ยวเถียนฮวาคล้ายจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ หลุดปากพูดออกมาว่า “เสี่ยวเฉิน! ใบหน้าของฉันมีแต่คุณที่เข้าใจ! ความงามของฉันมีเพียงคุณที่วาดออกมาได้!”

คำพูดนี้ อาจเป็นคำพูดที่…ที่ลึกซึ้งที่สุดในชีวิตสี่สิบกว่าปีของเสี้ยวเถียนฮวาเลยก็ว่าได้…

[1] หวังโส่วอี ผู้ก่อตั้งกิจการเครื่องเทศที่ยิ่งใหญ่ในจีน

[2] เว่ยหลง ผู้ก่อตั้งกิจการอาหารแห้งในจีน

Next